این سخن بخشی از حدیث طولانی، از تعلیمات و آموزش های امیر المؤمنین علی (ع) است که دارای چهارصد بخش است. در این حدیث طولانی امام علی (ع) چهارصد نکته از مصالح دین و دنیای مسلمانان را به آنان آموخت.[1] فراز مورد پرسش این حدیث، چنین است: (انْتَظِرُوا الْفَرَجَ وَ لا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ فَإِنَّ أَحَبَّ الْأَعْمَالِ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ انْتِظَارُ الْفَرَجِ)؛[2] منتظر فرج (آل محمد) باشید و از رحمت خداوند نومید نشوید؛ زیرا که محبوب ترین اعمال در پیشگاه خداوند، انتظار فرج است. این سؤال، پاسخ تفصیلی ندارد.
[1] . شیخ صدوق، خصال، ج 2، ص 611 – 637، انتشارات جامعه مدرسین، قم، 1403 ق. [2] . همان، ج 2، ص 616.
