رحمت خداوند
از صفات خداوند متعال؛ مهربانی؛ بخشایش می باشد..
شما چگونه جوانی را که به اسلام ایمان دارد اما از رحمت خداوند ناامید است راهنمایی می کنید؟ آیا با عقل می توان خدا را اثبات کرد؟
مشکل این جوان این است که به اسلام عمل نمی کند . آموزه های دینی است که انسان در اوج بحران هم نباید ناامید شود . اگر کسی ناامید شد مانند کسی است که مسلمان باشد و دروغ بگوید . این دروغ گفتن خارج شدن از حریم اسلام است . برخی جوانان وقتی در کنکور موفق نمی شوند ناامید می شوند . چون فکر می کنند که تنها دروازده ی زندگی کنکور است . یا وقتی که یک کار خاصی را می خواهند و به آن نرسند نا امید می شوند . این ناامیدی خارج شدن از حریم آموزه های اسلامی است . مشکل یک مقدار به مکانیزم دریافت معرفت های دینی ما باز می گردد . دین باور است . ما می دانیم یک خدایی است اما به آن باور نداریم . ما در حوزه ی معرفت دینی به یقین نرسیده ایم . اصول دین عقلانی است . باید خدا را با عقل خود باور کنیم. ما باید به ایمان حقیقی رسیده و آن را لمس کنیم . وقتی که لمس کردیم می توانم به آن اتکا کرده و امیدوار باشیم . ما در جامعه ظاهراً دین باور هستیم ولی باز هم در مشکلات بجای خدا یک نیم نگاهی به دوست و ... داریم . اسلام از ابتدا مطرح کرده که ایمان از نظر فلسفی جزو مقولات تشکیکی است . ایمان درجات مختلف دارد . وظیفه ی کسانی که ایمان ضعیف دارند این است که آن را تقویت کنند . تقویت ایمان با آموزه های مذهبی صورت می گیرد . یکی از آموزه های مذهبی امور تجربی است . همینکه قرآن قصه زیاد دارد برای این است که از موارد و مصداق های تجربی استفاده کنیم . تجربه بالا تر از علم است . برخی از افراد به یک جایی می رسند اما وقتی شکست خوردند نا امید می شوند . احساس می کنند که همه ی درها به روی آنها بسته شده است . اسلام با آموزه های تجربی سطح امید این افراد را بالا می برد . با درجات عالی ایمان، انسان هیچگاه نا امید نمی شود . ما باید ایمان خود را تقویت کنیم و یکی از راه های تقویت ایمان نمونه های تجربی است . فلسفه ی اینکه قرآن قصه می گوید نیز به همین خاطر است . ما اگر می خواهیم در مقابل رخدادها که طبیعت زندگی ما است انسان موفقی باشیم، باید مشکلات را تبدیل به فرصت بکنیم . دین آمده این روش ها را به ما آموزش بدهد . شناخت آن قوانین دارد . قوانین طبیعت هستی است و ما باید به سمت باز کردن چشم ها و گوش های خود باشیم تا بیاموزیم و زندگی خود را مدیریت کنیم . موحدان تاریخ پیوسته خدا را با عقل ثابت کرده اند . فیلسوفان موحد با راه های عقلانی مانند برهان خلف ، برهان نظم و با همان راه های عقلی خدا را اثبات می کردند . نازپرورده تنعم نبرد راه به دوست ، عاشقی شیوه ی رندان بلاکش باشد .
مشکل این جوان این است که به اسلام عمل نمی کند . آموزه های دینی است که انسان در اوج بحران هم نباید ناامید شود . اگر کسی ناامید شد مانند کسی است که مسلمان باشد و دروغ بگوید . این دروغ گفتن خارج شدن از حریم اسلام است . برخی جوانان وقتی در کنکور موفق نمی شوند ناامید می شوند . چون فکر می کنند که تنها دروازده ی زندگی کنکور است . یا وقتی که یک کار خاصی را می خواهند و به آن نرسند نا امید می شوند . این ناامیدی خارج شدن از حریم آموزه های اسلامی است . مشکل یک مقدار به مکانیزم دریافت معرفت های دینی ما باز می گردد . دین باور است . ما می دانیم یک خدایی است اما به آن باور نداریم . ما در حوزه ی معرفت دینی به یقین نرسیده ایم . اصول دین عقلانی است . باید خدا را با عقل خود باور کنیم. ما باید به ایمان حقیقی رسیده و آن را لمس کنیم . وقتی که لمس کردیم می توانم به آن اتکا کرده و امیدوار باشیم . ما در جامعه ظاهراً دین باور هستیم ولی باز هم در مشکلات بجای خدا یک نیم نگاهی به دوست و ... داریم . اسلام از ابتدا مطرح کرده که ایمان از نظر فلسفی جزو مقولات تشکیکی است . ایمان درجات مختلف دارد . وظیفه ی کسانی که ایمان ضعیف دارند این است که آن را تقویت کنند . تقویت ایمان با آموزه های مذهبی صورت می گیرد . یکی از آموزه های مذهبی امور تجربی است . همینکه قرآن قصه زیاد دارد برای این است که از موارد و مصداق های تجربی استفاده کنیم . تجربه بالا تر از علم است . برخی از افراد به یک جایی می رسند اما وقتی شکست خوردند نا امید می شوند . احساس می کنند که همه ی درها به روی آنها بسته شده است . اسلام با آموزه های تجربی سطح امید این افراد را بالا می برد . با درجات عالی ایمان، انسان هیچگاه نا امید نمی شود . ما باید ایمان خود را تقویت کنیم و یکی از راه های تقویت ایمان نمونه های تجربی است . فلسفه ی اینکه قرآن قصه می گوید نیز به همین خاطر است . ما اگر می خواهیم در مقابل رخدادها که طبیعت زندگی ما است انسان موفقی باشیم، باید مشکلات را تبدیل به فرصت بکنیم . دین آمده این روش ها را به ما آموزش بدهد . شناخت آن قوانین دارد . قوانین طبیعت هستی است و ما باید به سمت باز کردن چشم ها و گوش های خود باشیم تا بیاموزیم و زندگی خود را مدیریت کنیم . موحدان تاریخ پیوسته خدا را با عقل ثابت کرده اند . فیلسوفان موحد با راه های عقلانی مانند برهان خلف ، برهان نظم و با همان راه های عقلی خدا را اثبات می کردند . نازپرورده تنعم نبرد راه به دوست ، عاشقی شیوه ی رندان بلاکش باشد .
عنوان سوال:
شما چگونه جوانی را که به اسلام ایمان دارد اما از رحمت خداوند ناامید است راهنمایی می کنید؟ آیا با عقل می توان خدا را اثبات کرد؟
پاسخ:
مشکل این جوان این است که به اسلام عمل نمی کند . آموزه های دینی است که انسان در اوج بحران هم نباید ناامید شود . اگر کسی ناامید شد مانند کسی است که مسلمان باشد و دروغ بگوید . این دروغ گفتن خارج شدن از حریم اسلام است . برخی جوانان وقتی در کنکور موفق نمی شوند ناامید می شوند . چون فکر می کنند که تنها دروازده ی زندگی کنکور است . یا وقتی که یک کار خاصی را می خواهند و به آن نرسند نا امید می شوند . این ناامیدی خارج شدن از حریم آموزه های اسلامی است . مشکل یک مقدار به مکانیزم دریافت معرفت های دینی ما باز می گردد . دین باور است . ما می دانیم یک خدایی است اما به آن باور نداریم . ما در حوزه ی معرفت دینی به یقین نرسیده ایم . اصول دین عقلانی است . باید خدا را با عقل خود باور کنیم. ما باید به ایمان حقیقی رسیده و آن را لمس کنیم . وقتی که لمس کردیم می توانم به آن اتکا کرده و امیدوار باشیم . ما در جامعه ظاهراً دین باور هستیم ولی باز هم در مشکلات بجای خدا یک نیم نگاهی به دوست و ... داریم . اسلام از ابتدا مطرح کرده که ایمان از نظر فلسفی جزو مقولات تشکیکی است . ایمان درجات مختلف دارد . وظیفه ی کسانی که ایمان ضعیف دارند این است که آن را تقویت کنند . تقویت ایمان با آموزه های مذهبی صورت می گیرد . یکی از آموزه های مذهبی امور تجربی است . همینکه قرآن قصه زیاد دارد برای این است که از موارد و مصداق های تجربی استفاده کنیم . تجربه بالا تر از علم است . برخی از افراد به یک جایی می رسند اما وقتی شکست خوردند نا امید می شوند . احساس می کنند که همه ی درها به روی آنها بسته شده است . اسلام با آموزه های تجربی سطح امید این افراد را بالا می برد . با درجات عالی ایمان، انسان هیچگاه نا امید نمی شود . ما باید ایمان خود را تقویت کنیم و یکی از راه های تقویت ایمان نمونه های تجربی است . فلسفه ی اینکه قرآن قصه می گوید نیز به همین خاطر است . ما اگر می خواهیم در مقابل رخدادها که طبیعت زندگی ما است انسان موفقی باشیم، باید مشکلات را تبدیل به فرصت بکنیم . دین آمده این روش ها را به ما آموزش بدهد . شناخت آن قوانین دارد . قوانین طبیعت هستی است و ما باید به سمت باز کردن چشم ها و گوش های خود باشیم تا بیاموزیم و زندگی خود را مدیریت کنیم . موحدان تاریخ پیوسته خدا را با عقل ثابت کرده اند . فیلسوفان موحد با راه های عقلانی مانند برهان خلف ، برهان نظم و با همان راه های عقلی خدا را اثبات می کردند . نازپرورده تنعم نبرد راه به دوست ، عاشقی شیوه ی رندان بلاکش باشد .
- [سایر] اگر با عقل می توان خدا را اثبات کرد ، پس جایگاه عرفان و فلسفه چیست ؟
- [سایر] این حدیث از کیست: منتظر فرج باشید و از رحمت خدا ناامید نگردید، محبوب ترین کارها در نزد خدا همانا انتظار فرج است؟
- [سایر] آیا می توان وجود امام زمان (عج) را فقط با عقل اثبات کرد؟
- [سایر] چطور می توان بی نیازی مطلق خدا را اثبات کرد؟
- [سایر] چطور می توان عدم مادیت خدا را اثبات کرد؟
- [سایر] چطور می توان عدم مادیت خدا را اثبات کرد؟
- [سایر] خدا کیست و چه دلیلی می توان برای اثبات او آورد؟
- [سایر] من گاهی از خودم و از خدا ناامید می شوم و خود را لایق سیر و سلوک نمی دانم ، چه کنم؟ مرا راهنمایی کنید.
- [سایر] اگر باران رحمت خداوند است، پس چرا مسلمانان در نواحی خشک و کفار در مناطق پرباران هستند؟
- [سایر] چگونه می توان اثبات کرد که خدا علت مبقیه است؟ یعنی بعد از اینکه اثبات کردیم خدا خالق ماست از کجا می فهمیم که وجود ما لحظه به لحظه وابسته به خلقت مجدد اوست؟
- [آیت الله مظاهری] کسی که نماز میّت را به جماعت میخواند باید تکبیرها و دعاهای آن را هم بخواند. ______ 1) شهادت میدهم به اینکه نیست خدایی غیر از خداوند متعال و اینکه محمد(ص) پیام آور خداوند است. 2) پروردگارا دورد فرست بر محمد و آل محمد. 3) پروردگارا رحمت آور بر مردان با ایمان و بر زنان با ایمان. 4) خداوندا رحمت آور بر این مرد میت. 5) خداوندا رحمت آور بر این زن میت. 6) شهادت میدهم به اینکه نیست خدایی غیر از خداوند متعال که یکتاست و هیچ شریکی برای او نیست و شهادت میدهم به اینکه محمدصلی الله علیه وآله وسلم بنده خداوند و پیام آور اوست که خداوند او را در حالی که بشارت دهنده و بیم دهنده به حقمیباشد، در پیشاپیش قیامت به پیامبری مبعوث فرموده است. 7) پروردگارا درود فرست بر محمد و آل محمد و برکت آور بر محمد و آل محمد و رحمت آور بر محمد و آل محمد، همانند بهترین درود و برکت و رحمت که بر ابراهیم و آل ابراهیم فرستادی، به درستی که تو ستایش شده بزرگواری. و درود فرست بر همه پیامبران و شهیدان و صدّیقین و همه بندگان صالح خداوند. 8) خداوندا رحمت آور بر مردان با ایمان و زنان با ایمان و بر مردان مسلمان و زنان مسلمان، آنان که زندهاند و آنان که مردهاند، و میان ما و آنان به وسیله نیکیها وابستگی ایجاد فرما، به درستی که تو اجابت کننده همه دعاهایی و به تحقیق که تو بر هر امری قادری. 9) پروردگارا بدرستی که این میّت، بنده تو و فرزند بنده تو و فرزند خادمه توست که اینک بر تو وارد شده است و تو بهترین میزبانی. خداوندا بدرستی که ما به جز نیکی از این میّت چیزی نمیدانیم و تو از ما به او آگاهتری. خداوندا اگر او در زمره نیکوکاران است پس بر نیکی او بیافزا و اگر در شمار گناهکاران است پس از او در گذر و او را ببخش. بار الها او را در بالاترین مقامات در نزد خودت قرار ده و برای بازماندگان او در میان خاکیان، جانشین باش و با او مهربانی کن بحقّ رحمتت ای مهربانترین مهربانان. 10) به پاورقی ( 2 ) مراجعه شود.
- [آیت الله بروجردی] آشامیدن شراب حرام و در بعضی از اخبار بزرگترین گناه شمرده شده است و اگر کسی آن را حلال بداند کافر است.از حضرت امام جعفر صادق عَلَیْهِ السَّلَام روایت شده است که فرمودند:شراب ریشه بدی‌ها و منشأ گناهان است و کسی که شراب میخورد، عقل خود را از دست میدهد و در آن موقع خدا را نمیشناسد و از هیچ گناهی باک ندارد و احترام هیچ کس را نگه نمیدارد و حق خویشان نزدیک را رعایت نمیکند و از زشتیهای آشکار رو نمیگرداند و روح ایمان و خدا شناسی از بدن او بیرون میرود و روح ناقص خبیثی که از رحمت خدا دور است در او میماند و خدا و فرشتگان و پیغمبران و مؤمنین او را لعنت می‌کنند و تا چهل روز نماز او قبول نمیشود و روز قیامت روی او سیاه است و زبان از دهانش بیرون میآید و آب دهان او به سینهاش میریزد و فریاد تشنگی او بلند است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] آشامیدن شراب حرام و از گناهان کبیره است، بلکه در بعضی از اخبار بزرگترین گناه شمرده شده است و اگر کسی آن را حلال بداند در صورتی که متوجه باشد که لازمه حلال دانستن آن تکذیب خدا و پیغمبر(صلی الله علیه وآله) می باشد کافر است. از حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) روایت شده است که فرمود: (شراب ریشه بدی‌ها و منشأ گناهان است و کسی که شراب می خورد عقل خود را از دست می دهد و در آن موقع خدا را نمی شناسد و از هیچ گناهی باک ندارد، احترام هیچ کس را نگه نمی دارد و حق خویشان نزدیک را رعایت نمی کند و از زشتیهای آشکار رو نمی گرداند، روح ایمان و خداشناسی از او بیرون می رود، و روح خبیثی که از رحمت خدا دور است در او می ماند، خدا و فرشتگان و پیغمبران و مؤمنین او را لعنت می کنند و تا چهل روز نماز او قبول نمی شود و روز قیامت روی او سیاه است!)
- [آیت الله علوی گرگانی] آشامیدن شراب حرام است و در بعضی از اخبار بزرگترین گناه شمرده شده است و اگر کسی آن را حلال بداند کافر است، از حضرت امام جعفر صادق7 روایت شده است که فرمودند: شراب ریشه بدی‌ها ومنشأ گناهان است و کسی که شراب میخورد، عقل خود را از دست میدهد و در آن موقع خدا را نمیشناسد و از هیچ گناهی باک ندارد و احترام هیچکس را نگه نمیدارد وحقّ خویشان نزدیک را رعایت نمیکند و از زشتیهای آشکار رو نمیگرداند و روح ایمان و خدا شناسی از بدن او بیرون میرود و روح ناقص خبیثی که از رحمت خدا دور است در او میماند و خدا و فرشتگان و پیغمبران و مؤمنین او را لعنت می‌کنند وتا چهل روز نماز او قبول نمیشود و در روز قیامت روی او سیاه است و زبان از دهانش بیرون میآید و آب دهان او بسینهاش میریزد وفریاد تشنگی او بلند است.
- [آیت الله خوئی] آشامیدن شراب، حرام است و در بعضی از اخبار بزرگترین گناه شمرده شده است، و اگر کسی آن را حلال بداند کافر است. از حضرت امام جعفر صادق علیهالسلام روایت شده است که فرمودند: شراب ریش بدی‌ها، و منشأ گناهان است، و کسی که شراب میخورد، عقل خود را از دست میدهد و در آن موقع خدا را نمیشناسد و از هیچ گناهی باک ندارد، و احترام هیچکس را نگه نمیدارد، و حق خویشان نزدیک را رعایت نمیکند، و از زشتیهای آشکار، رو نمیگرداند، و روح ایمان و خداشناسی از بدن او بیرون میرود و روح ناقص خبیثی که از رحمت خدا دور است، در او میماند و خدا و فرشتگان و پیغمبران و مؤمنین، او را لعنت می‌کنند، و تا چهل روز نماز او قبول نمیشود، و روز قیامت روی او سیاه است، و زبان از دهانش بیرون میآید، و آب دهان او به سینهاش میریزد و فریاد تشنگی او بلند است.
- [آیت الله سیستانی] آشامیدن شراب ، حرام است ، و در بعضی از اخبار از بزرگترین گناهان شمرده شده است ، از حضرت امام صادق علیهالسلام روایت شده است که فرمودند : شراب ، ریشه بدی‌ها و منشأ گناهان است ، و کسی که شراب میخورد عقل خود را از دست میدهد ، و در آن موقع خدا را نمیشناسد و از هیچ گناهی باک ندارد ، و احترام هیچ کس را نگه نمیدارد ، و حقّ خویشان نزدیک را رعایت نمیکند ، و از زشتیهای آشکار رو نمیگرداند ، و اگر جرعهای از آن بنوشد خدا و ملائکه و پیامبران و مؤمنان او را لعنت کنند ، و اگر تا حدّ مستی بنوشد روح ایمان و خدا شناسی از او بیرون میرود ، و روح ناقص خبیثی بجای آن قرار میگیرد ، و تا چهل روز نماز او قبول نمیشود .
- [آیت الله مکارم شیرازی] مستحقین زکات باید شرایط زیر را داشته باشند: اول، ایمان به خدا و پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) و ائمه دوازده گانه(علیهم السلام)، به اطفال یا دیوانگانی که از مسلمانان شیعه فقیر باشند می توان زکات داد، منتهی باید زکات را به دست ولی آنها بدهند، خواه به نیت تملیک به طفل یا دیوانه باشد یا به قصد مصرف کردن درباره آنها و اگر به ولی دسترسی ندارد می تواند خودش یا به وسیله یک نفر امین زکات را برای احتیاجات آنها صرف کند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مسلمانی که منکر خدا یا یگانگی خداوند یا رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله شود مرتدّ میشود و انکار حکم ضروری دین (یعنی حکمی که مسلمانان جزء دین اسلام میدانند مثل واجب بودن نماز و روزه) با اعتراف به توحید و رسالت سبب ارتداد نیست، هر چند ضروری بودن آن را بداند، ولی در مسأله 1107 اشاره شد که کسی که یکی از ضروریات دین را انکار می‌کند و شبههای در حق وی نباشد و شک داریم که به دو اصل توحید و رسالت ایمان قلبی دارد، شرعاً کافر بشمار میآید، هر چند ضروری بودن آن حکم را نداند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] آشامیدن شراب، حرام و در بعضی از اخبار بزرگترین گناه شمرده شده است و اگر کسی آن را حلال بداند در صورتی که ملتفت باشد که لازمه حلال دانستن آن تکذیب خدا و پیغمبر می باشد کافر است. از حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام)روایت شده است که فرمودند: شراب ریشه بدی‌ها و منشأ گناهان است و کسی که شراب می خورد، عقل خود را از دست می دهد و در آن موقع خدا را نمی شناسد و از هیچ گناهی باک ندارد و احترام هیچ کس را نگه نمی دارد و حق خویشان نزدیک را رعایت نمی کند و از زشتیهای آشکار رو نمی گرداند و روح ایمان و خدا شناسی از بدن او بیرون می رود و روح ناقص خبیثی که از رحمت خدا دور است در او می ماند و خدا و فرشتگان و پیغمبران و مؤمنین، او را لعنت می کنند و تا چهل روز نماز او قبول نمی شود و روز قیامت روی او سیاه است و زبان از دهانش بیرون می آید و آب دهان او به سینه اش می ریزد و فریاد تشنگی او بلند است.
- [آیت الله نوری همدانی] آشامیدن شراب حرام و در بعضی از اخبار بزرگنرین گناه شمرده شده است و اگر کسی آن را حلال بداند در صورتی که ملتفت باشد که لازمة حلال دانستن آن تکذیب خدا و پیغمبر می باشد کافر است . از حضرت امام جعفر صادق ( علیه السلام ) روایت شده است که فرمودند ، شراب ریشة بدی‌ها و منشأ گناهان است و کسی که شراب می خورد ، عقل خود را از دست می دهد و در آن موقع خدا را نمی شناسد و از هیچ گناهی باک ندارد و احترام هیچ کس را نگه نمی دارد و حقّ خویشان نزدیک را رعایت نمی کند و از زشتیهای آشکار رو نمی گرداند و روح ایمان و خدا شناسی از بدن او بیرون می رود و روح ناقص خبیثی که از رحمت خدا دور است در او می ماند و خدا و فرشتگان و پیغمبران و مؤمنین او را لعنت می کنند و تا چهل روز نماز او قبول نمی شود و روز قیامت روی او سیاه است و زبان از دهانش بیرون می آید و آب دهان او به سینه اش می ریزد و فریاد تشنگی او بلند است .