اولا: در مورد وقت ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ،در روایات از تعیین وقتی نهی شده است که تاریخ خاصی را برای ظهور مشخص نماید ؛ مثلا گفته شود که امام در فلان روز از فلان سال ظهور خواهد یافت ؛ چون چنین تاریخی بر روز یا روزهای محدودی دلالت می کند ؛ اما اگر توسط خود امامان معصوم گفته شود که امام مهدی (علیه السّلام) در فلان روز یا فلان ماه یا فلان مناسبت ظهور خواهد نمود ، در واقع وقت خاصی تعیین نشده است ؛ چون بدون ذکر سال ظهور ، هر روز یا ماه یا مناسبتی بی نهایت مصداق دارد. مثلا وقتی گفته می شود امام (علیه السّلام) در روز جمعه ظهور خواهد نمود ؛ در واقع وقتی مشخص نشده است ؛ چون بی نهایت جمعه می تواند وجود داشته باشد ؛ اما هر سالی منحصر به فرد است. ثانیا: تعیین یک روز خاص در بین روزهای هفته ، منافاتی با انتظار همه روزه برای ظهور امام عصر ندارد؛ چون معنی انتظار این نیست که ما در روز خاصی گوش به زنگ باشیم که به ما خبر دهند که امام ظهور کرده است ؛ معنی واقعی انتظار ظهور این است که ما خود را برای ظهور آماده کنیم و خود را آماده نگه داریم تا هنگام ظهور امام عصر(عج) اهلیت پیوستن به آن حضرت را داشته باشیم . مانند کسی که منتظر است در روز خاصی مثل جمعه برای او مهمان بسیار عزیزی وارد شود ؛ چنین کسی همه کارهای استقبال از مهمان را برای روز آمدن مهمان ( روز جمعه ) نمی گذارد بلکه از همان شنبه شروع به رُفت و روب و تزئین خانه و تهیه وسائل پذیرایی می کند تا دروقت رسیدن مهمان استقبال شایانی از او به عمل آورد. منتظر امام زمان (عج) نیز تمام هفته را باید مشغول آماده کردن خود باشد ؛ و همین است که انتظار فرج بهترین عمل یک مسلمان است ؛ چون انتظار فرج یعنی دائما آماده یاری حق بودنموفق باشید.
