اهل تشیع
پس از رحلت پیامبر (ص) مسلمانان به دو فرقه «شیعه» و «اهل سنت» تقسیم شدند.
کتاب ها و منابع مهم صحیح حدیثی (تنها احادیث پیامبر) اهل تشیع و کتاب ها و منابع مهم و صحیح روایات (تنها امامان و اهل بیت) شیعه کدام اند؟
به عقیدۀ شیعیان، اصل اوّلی این است که روایات ائمه (ع) همانند روایات پیامبر اکرم (ص) حجت بوده و باید به آنها پایبند بود و از این جهت، فرقی میان این روایات نیست. به همین جهت، کتاب های حدیثی چهارگانه یا همان کتب اربعه(اصول کافی، تهذیب، من لایحضره الفقیه و استبصار) به عنوان منابع اصلی حدیثی شیعه، از تفکیک بین سخنان پیامبر(ص) و ائمه(ع) پرهیز کرده اند و در قالب موضوعات مختلف روایات گوناگونی را از آنان نقل کرده اند، و اگر منابعی اختصاصی در بارۀ هرکدام از معصومان(ع) نگاشته شده، به جهت تفاوت گذاشتن بین کلام پیامبر(ص) و ائمه(ع) نیست. ناگفته نماند: 1. منابعی مانند (تحف العقول عن آل الرّسول(ص))[1] و ... موجودند که در آنها باب جداگانه ای برای سخنان پیامبر(ص) و هریک از امامان(ع) اختصاص داده شده است. همچنین کتاب (نهج البلاغه)[2] که سخنان امام علی(ع) را در بر دارد. 2. در میان کتب روایی شیعی، کتاب هایی مانند (المجازات النبویة)،[3] وجود دارد که تنها به سخنان پیامبر اکرم(ص) پرداخته است. 3. در پذیرش تمامی روایات، بررسی درستی و یا نادرستی سند و دلالت و محتوای یک حدیث مورد نظر لازم است و تنها به جهت وجود حدیث در یک منبع حدیثی، نمی توان آن را معتبر دانست. [1] . نوشته ابو محمد، حسن بن علی بن حسین بن شعبه حرانی از علما و فقهای بزرگ شیعه در قرن چهارم هجری می باشد. این کتاب مجموعه ای ارزشمند از سخنان و نصایح حضرت رسول خدا( ص) و اهل بیت آن حضرت( ع) است. [2] . شامل سخنان و کلمات و نامه های گهربار امیر المؤمنین و امیر بیان، امام علی بن ابی طالب(ع) است که در موقعیت های گوناگون بیان فرموده یا برای افراد مختلف نوشته است. گردآورنده این کتاب ارزشمند، ابو الحسن محمد بن حسین موسوی معروف به سید رضی است. [3] . نوشتۀ سید رضی. این اثرِ حدیثی به جنبه ادبی، بیان اشارات، تنبیهات، کنایات و تشبیهات سخنان پیامبر اکرم(ص) پرداخته است.
به عقیدۀ شیعیان، اصل اوّلی این است که روایات ائمه (ع) همانند روایات پیامبر اکرم (ص) حجت بوده و باید به آنها پایبند بود و از این جهت، فرقی میان این روایات نیست. به همین جهت، کتاب های حدیثی چهارگانه یا همان کتب اربعه(اصول کافی، تهذیب، من لایحضره الفقیه و استبصار) به عنوان منابع اصلی حدیثی شیعه، از تفکیک بین سخنان پیامبر(ص) و ائمه(ع) پرهیز کرده اند و در قالب موضوعات مختلف روایات گوناگونی را از آنان نقل کرده اند، و اگر منابعی اختصاصی در بارۀ هرکدام از معصومان(ع) نگاشته شده، به جهت تفاوت گذاشتن بین کلام پیامبر(ص) و ائمه(ع) نیست. ناگفته نماند: 1. منابعی مانند (تحف العقول عن آل الرّسول(ص))[1] و ... موجودند که در آنها باب جداگانه ای برای سخنان پیامبر(ص) و هریک از امامان(ع) اختصاص داده شده است. همچنین کتاب (نهج البلاغه)[2] که سخنان امام علی(ع) را در بر دارد. 2. در میان کتب روایی شیعی، کتاب هایی مانند (المجازات النبویة)،[3] وجود دارد که تنها به سخنان پیامبر اکرم(ص) پرداخته است. 3. در پذیرش تمامی روایات، بررسی درستی و یا نادرستی سند و دلالت و محتوای یک حدیث مورد نظر لازم است و تنها به جهت وجود حدیث در یک منبع حدیثی، نمی توان آن را معتبر دانست. [1] . نوشته ابو محمد، حسن بن علی بن حسین بن شعبه حرانی از علما و فقهای بزرگ شیعه در قرن چهارم هجری می باشد. این کتاب مجموعه ای ارزشمند از سخنان و نصایح حضرت رسول خدا( ص) و اهل بیت آن حضرت( ع) است. [2] . شامل سخنان و کلمات و نامه های گهربار امیر المؤمنین و امیر بیان، امام علی بن ابی طالب(ع) است که در موقعیت های گوناگون بیان فرموده یا برای افراد مختلف نوشته است. گردآورنده این کتاب ارزشمند، ابو الحسن محمد بن حسین موسوی معروف به سید رضی است. [3] . نوشتۀ سید رضی. این اثرِ حدیثی به جنبه ادبی، بیان اشارات، تنبیهات، کنایات و تشبیهات سخنان پیامبر اکرم(ص) پرداخته است.
عنوان سوال:
کتاب ها و منابع مهم صحیح حدیثی (تنها احادیث پیامبر) اهل تشیع و کتاب ها و منابع مهم و صحیح روایات (تنها امامان و اهل بیت) شیعه کدام اند؟
پاسخ:
به عقیدۀ شیعیان، اصل اوّلی این است که روایات ائمه (ع) همانند روایات پیامبر اکرم (ص) حجت بوده و باید به آنها پایبند بود و از این جهت، فرقی میان این روایات نیست. به همین جهت، کتاب های حدیثی چهارگانه یا همان کتب اربعه(اصول کافی، تهذیب، من لایحضره الفقیه و استبصار) به عنوان منابع اصلی حدیثی شیعه، از تفکیک بین سخنان پیامبر(ص) و ائمه(ع) پرهیز کرده اند و در قالب موضوعات مختلف روایات گوناگونی را از آنان نقل کرده اند، و اگر منابعی اختصاصی در بارۀ هرکدام از معصومان(ع) نگاشته شده، به جهت تفاوت گذاشتن بین کلام پیامبر(ص) و ائمه(ع) نیست. ناگفته نماند: 1. منابعی مانند (تحف العقول عن آل الرّسول(ص))[1] و ... موجودند که در آنها باب جداگانه ای برای سخنان پیامبر(ص) و هریک از امامان(ع) اختصاص داده شده است. همچنین کتاب (نهج البلاغه)[2] که سخنان امام علی(ع) را در بر دارد. 2. در میان کتب روایی شیعی، کتاب هایی مانند (المجازات النبویة)،[3] وجود دارد که تنها به سخنان پیامبر اکرم(ص) پرداخته است. 3. در پذیرش تمامی روایات، بررسی درستی و یا نادرستی سند و دلالت و محتوای یک حدیث مورد نظر لازم است و تنها به جهت وجود حدیث در یک منبع حدیثی، نمی توان آن را معتبر دانست. [1] . نوشته ابو محمد، حسن بن علی بن حسین بن شعبه حرانی از علما و فقهای بزرگ شیعه در قرن چهارم هجری می باشد. این کتاب مجموعه ای ارزشمند از سخنان و نصایح حضرت رسول خدا( ص) و اهل بیت آن حضرت( ع) است. [2] . شامل سخنان و کلمات و نامه های گهربار امیر المؤمنین و امیر بیان، امام علی بن ابی طالب(ع) است که در موقعیت های گوناگون بیان فرموده یا برای افراد مختلف نوشته است. گردآورنده این کتاب ارزشمند، ابو الحسن محمد بن حسین موسوی معروف به سید رضی است. [3] . نوشتۀ سید رضی. این اثرِ حدیثی به جنبه ادبی، بیان اشارات، تنبیهات، کنایات و تشبیهات سخنان پیامبر اکرم(ص) پرداخته است.
- [سایر] آیا افراد سنی مذهب به معصومیت پیامبر(ص) و امامان و اهل بیت (ع) اعتقاد دارند؟
- [سایر] (اهل بیت) در احادیث پیامبر(ص) چگونه بیان شده اند؟
- [سایر] وقتی که سنی بودیم، کتاب منبع و مرجع در کنار قرآن؛ مانند کتاب صحیح بخاری و صحیح مسلم می توانستیم داشته باشیم. و پیدا کردن کتاب های حدیث اهل سنت خیلی مشکل نبود؛ چون در اکثر فروشگاه های کتاب موجود بوده. ولی وقتی که دنبال کتاب های منبع و درجه اول شیعه می گردم؛ مثل الکافی و من لا یحضر الفقیه و تهذیب الاحکام و الاستبصار و ... نمی توانم پیدا کنم. چه طور فقه اهل بیت را یاد بگیرم؟ راستی یاد گیری فقه اهل البیت خیلی سخت به نظر می آید؛ زیرا کتاب حدیث اهل بیت برای مراجعه ندارم.
- [سایر] حدیثی از مقام حب اهل بیت در منابع اهل سنت وجود دارد؟ چه کسی از اهل سنت به خاطر نقل آن هزار ضربه شلاق خورد؟
- [سایر] در کتب احادیث اهل سنت در خصوص امامان جست و جویی انجام دادم و هیچ چیزی ندیدم. حال بفرمایید که چگونه شیعیان بیان می دارند که امامان از جمله اهل البیت هستند؟ آیا این دوازده امام و حضرت محمد (ص) و نیز دختر پیامبر (ص) و در کل آنها همسر بزرگوار پیامبر (ص) را از اهل البیت مستثنا می کنند؟ در کتب معتبر و قابل اطمینان اهل سنت هیچ نامی از صادق و کاظم یا هادی و دیگران را ندیدم که به آنها امام خطاب شده باشد؟
- [سایر] منظور از اهل بیت در آیه تطهیر چه کسانی هستند؛ امامان شیعه یا همسران پیامبر صلی الله علیه و آله؟
- [سایر] آیا می توانید شهرها و کشورهایی که درآن امامان اهل البیت (ع) به خاک سپارده شده اند را نام ببرید؟
- [سایر] جایگاه قرآن کریم و عترت علیهم السلام در مذهب تشیع چیست؟
- [سایر] اهل بیت پیامبر ص چه کسانی هستند؟
- [سایر] شیعیان همه اهل بیت را که در قرن اوّل بوده اند کافر قرار می دهند! زیرا در روایت ها و منابع مورد اعتمادشان آمده است که بعد از پیامبر (ص) همه مردم مرتد شدند، به جز سه نفر: سلمان و ابوذر و مقداد، و بعضی می گویند فقط هفت بر اسلام باقی ماندند، اما از این هفت نفر هیچ کس از اهل بیت نیست. پس شیعه همه را مرتد و کافر قرار داده اند، پس بقیه اهل بیت مانند فرزندان جعفر و فرزندان علی و ... کجا هستند؟ آیا آنها هم مرتد شدند؟
- [آیت الله وحید خراسانی] نماز خواندن در حرم امامان علیهم السلام مستحب است بلکه از بعضی روایات استفاده می شود که نماز در حرم مطهر حضرت امیر المومنین علیه السلام و سیدالشهداء علیه السلام افضل از مسجد است
- [آیت الله سبحانی] نماز در حرم امامان(علیهم السلام) مستحب است و نماز در حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) برابر دویست هزار نماز است.
- [آیت الله نوری همدانی] نماز در حرم امامان (علیهم السلام ) مستحب ، بلکه بهتر از مسجد است و نماز در حرم مطهر حضرت امیر المؤمنین (علیه السلام ) برابر دویست هزار نماز است .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] نماز در حرم امامان(علیهم السلام) مستحب بلکه بهتر از مسجد است. و نماز در حرم مطهّر حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) برابر دویست هزار نماز است.
- [امام خمینی] نماز در حرم امامان علیهم السلام مستحب، بلکه بهتر از مسجد است و نماز در حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام برابر دویست هزار نماز است.
- [آیت الله بهجت] اگر کسی ( اعم از مسلمان و غیرمسلمان ) به یکی از دوازده امام علیهم السلام دشنام دهد، یا با آنان دشمنی نماید، نجس است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسانی که در حق علی(علیه السلام) و سایر امامان(علیهم السلام) غلو کنند; یعنی، آن بزرگواران را خدا بدانند یا صفات مخصوص خدایی برای آنها قائل باشند، کافرند.
- [آیت الله مظاهری] از گناهان بزرگ در اسلام کوتاهی در حقوق فرزند است، زیرا همانطور که پدر و مادر در اسلام حقوقی دارند فرزندان نیز چنین هستند، و اگر پدر و مادر آن حقوق را مراعات نکنند، از نظر قرآن موجب خسران در قیامت است. حقوقی که فرزندان بر پدر و مادر دارند چند چیز است: الف) تربیت صحیح اسلامی (آشنا نمودن فرزند با احکام اسلام از اصول و فروع و اخلاق و مقیّد نمودن او به ظواهر شرع از اهمیّت دادن به واجبات و اجتناب از گناهان خصوصاً گناهان بزرگ) و اگر کوتاهی کنند، شریک در جرایم فرزند میباشند. ب) تربیت فرزند به آداب و رسوم اجتماعی و به عبارت دیگر به او ادب آموختن. ج) آموختن دانش در حدّ خوب خواندن و خوب نوشتن. د) فراهم نمودن راهی برای زندگی متوسّط و پرهیزدادن او از تنبلی و بیکاری. ه) فراهم کردن مقدّمات ازدواج برای فرزند خصوصاً اگر دختر باشد که در روایات اهلبیت(سلاماللهعلیهم) برای ازدواج دختر بیشتر سفارش و تأکید شده است. و) گذاشتن اسم اسلامی که سفارش در نام‌های پیامبر گرامی و اهلبیت او(سلاماللهعلیهم) زیاد شده است، و شیعه باید از انتخاب نام‌های غیر اسلامی برای فرزندان خود پرهیز کند و سزاوار نیست که با وجود اسمهای اهلبیت(سلاماللهعلیهم) برای فرزند خود نام دیگری را انتخاب کند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] آلوده کردن حرم پیامبر(صلی الله علیه وآله) و امامان(علیهم السلام) اگر موجب هتک باشد حرام است و در این صورت تطهیر آن نیز واجب است، بلکه اگر بی احترامی هم نباشد احتیاط آن است که آن را تطهیر کنند.
- [آیت الله جوادی آملی] .کسانی که دشمن اهل بیت(ع) هستند، ناصبی و نجساند و دست یافتن بر اموال آن ها حلال بوده و حکم غنائم جنگی را دارد و پس از پرداختن خمس، تصرف در آن جایز است.