توفیق
توفیق، اصطلاحی کلامی و عرفانی به معنای موفقیت در انجام عملی عبادی که باعث تقرب انسان به خداوند میشود.
مشارکت فرآیندی است از مداخله داوطلبانه تمام مردم در کلیه اموری که به آنها مربوط میشود. در اندیشههای بشری، مشارکت بر این عقیده بنیادین استوار است که همه افراد حق دارند در مورد اموری که مربوط به خودشان است، و باعث کاستن رنجها و مشکلاتشان میشود، احساس مسئولیت نمایند. اسلام مشارکت انسانها را ضامن بقای اجتماعی دانسته و جوامعی را که مشارکت میکنند، جوامعی پویا میداند. دیدگاهی که بر مشارکت مردم تأکید دارد به نحو چشمگیری نه تنها میتواند بر توفیق یک برنامه اجتماعی صحه گذارد، بلکه فواید بسیار دیگری نیز؛ از جمله جذب سرمایه، نیروی انسانی متعهد، بهرهوری، احساس مسئولیت بالا، نوآوری، مقاومت در برابر مشکلات، افزایش فرهنگ تحمل و مدارا، دوری از انزوا، به جریان افتادن سرمایه را در بر داشته باشد.