سلام علیکم؛ آیا این‌که قومی به عذاب الهی دچار می‌شدند نیز از رحمت الهی بوده است که اجازه بیشتر فرو رفتن در قعر گناهان را به آنها نمی‌داده است؟!
برخی از عذاب‌ها و گرفتاری‌های کوچک که در زندگی دامن‌گیر انسان می‌شود، تا مایه امتحان و بیداری انسان شود، می‌تواند از ناحیه رحمت پروردگار باشد، تا انسان به خود آید و به مسیر درست زندگی برگردد، این نوع از عذاب‌ها که از آنها به «العذاب الأدنی»؛ یعنی عذاب کوچک تعبیر می‌شود، می‌تواند نشانی از رحمت خدا باشد، اما عذاب‌های بزرگ و نهایی که امت‌های گذشته به آن گرفتار می‌شدند و با عنوان «العذاب الاکبر» از آن یاد شده نمی‌تواند مایه رحمت باشد، بلکه بیانگر غضب الهی است: «وَ لَنُذیقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذابِ الْأَدْنی‏ دُونَ الْعَذابِ الْأَکْبَرِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُون»‏[1] و پیش از آن عذاب بزرگ‏‌تر عذاب دنیا را به ایشان بچشانیم، باشد که باز گردند. خداوند در این آیه است که سوگند می‌‏‌خورد که به زودی از عذاب ادنی؛ یعنی عذاب نزدیک‌تر، از عذاب قیامت؛ مانند قحطی، مرض، جنگ و خونریزی و... به ایشان می‌‏چشانیم، باشد که قبل از عذاب روز قیامت به سوی ما برگردند، و از شر و لجبازیشان توبه نمایند.[2] رسول خدا(ص) فرمود: مراد از «الْعَذابِ الْأَدْنی‏»، مصیبت‌‏ها، بیماری‌‏ها و رنج‌‏هایی است که انسان در دنیا به آن گرفتار می‌‏شود.[3]   [1] . سجده، 21. [2] . طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ‏16، ص 264، دفتر انتشارات اسلامی، قم، 1417ق. [3] . دیلمی، حسن بن محمد، إرشاد القلوب إلی الصواب، ج ‏1، ص 46، الشریف الرضی، قم، چاپ اول، 1412 ق.‏
عنوان سوال:

سلام علیکم؛ آیا این‌که قومی به عذاب الهی دچار می‌شدند نیز از رحمت الهی بوده است که اجازه بیشتر فرو رفتن در قعر گناهان را به آنها نمی‌داده است؟!


پاسخ:

برخی از عذاب‌ها و گرفتاری‌های کوچک که در زندگی دامن‌گیر انسان می‌شود، تا مایه امتحان و بیداری انسان شود، می‌تواند از ناحیه رحمت پروردگار باشد، تا انسان به خود آید و به مسیر درست زندگی برگردد، این نوع از عذاب‌ها که از آنها به «العذاب الأدنی»؛ یعنی عذاب کوچک تعبیر می‌شود، می‌تواند نشانی از رحمت خدا باشد، اما عذاب‌های بزرگ و نهایی که امت‌های گذشته به آن گرفتار می‌شدند و با عنوان «العذاب الاکبر» از آن یاد شده نمی‌تواند مایه رحمت باشد، بلکه بیانگر غضب الهی است: «وَ لَنُذیقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذابِ الْأَدْنی‏ دُونَ الْعَذابِ الْأَکْبَرِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُون»‏[1] و پیش از آن عذاب بزرگ‏‌تر عذاب دنیا را به ایشان بچشانیم، باشد که باز گردند.
خداوند در این آیه است که سوگند می‌‏‌خورد که به زودی از عذاب ادنی؛ یعنی عذاب نزدیک‌تر، از عذاب قیامت؛ مانند قحطی، مرض، جنگ و خونریزی و... به ایشان می‌‏چشانیم، باشد که قبل از عذاب روز قیامت به سوی ما برگردند، و از شر و لجبازیشان توبه نمایند.[2]
رسول خدا(ص) فرمود: مراد از «الْعَذابِ الْأَدْنی‏»، مصیبت‌‏ها، بیماری‌‏ها و رنج‌‏هایی است که انسان در دنیا به آن گرفتار می‌‏شود.[3]   [1] . سجده، 21. [2] . طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ‏16، ص 264، دفتر انتشارات اسلامی، قم، 1417ق. [3] . دیلمی، حسن بن محمد، إرشاد القلوب إلی الصواب، ج ‏1، ص 46، الشریف الرضی، قم، چاپ اول، 1412 ق.‏





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین