http://www.islamquest.net

(ینزع فی مشیه) در روایت زیر به چه معنا است؟ (عَنْ عَلِی بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَلِی بْنِ الْحَکمِ عَنِ الْحُسَینِ بْنِ أَبِی الْعَلَاءِ عَنْ بَشِیرٍ النَّبَّالِ قَالَ کنَّا مَعَ أَبِی جَعْفَرٍ ع فِی الْمَسْجِدِ إِذْ مَرَّ عَلَینَا أَسْوَدُ وَ هُوَ ینْزِعُ فِی مَشْیهِ فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع إِنَّهُ الْجَبَّارُ قُلْتُ إِنَّهُ سَائِلٌ قَالَ إِنَّهُ جَبَّارٌ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) کانَ عَلِی بْنُ الْحُسَینِ ع یمْشِی مِشْیةً کأَنَّ عَلَی رَأْسِهِ الطَّیرَ لَا یسْبِقُ یمِینُهُ شِمَالَهُ).
با نگاهی تخصصی به کتاب های معتبر لغت عربی، دو معنا را برای عبارت فوق می توان در نظر گرفت: 1- مقصود از نزع، کشیدن اندام و به نوعی خرامان راه رفتن باشد، به گونه ای که از حد راه رفتن عادی مردمان خارج شده و جلب توجه نماید.  2- در عبارت موجود در روایت، حرف «إلی» مقدر باشد و به قرینه قسمت پایانی روایت در حقیقت، معنایش «نزع فی مشیه إلی طرفیه أو إلی یمینه و شماله» باشد؛ یعنی در راه رفتن خود، بدنش را به گونه ای به اطراف تکان دهد که نشانگر راه رفتن متکبرانه او باشد.
عنوان سوال:

(ینزع فی مشیه) در روایت زیر به چه معنا است؟ (عَنْ عَلِی بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَلِی بْنِ الْحَکمِ عَنِ الْحُسَینِ بْنِ أَبِی الْعَلَاءِ عَنْ بَشِیرٍ النَّبَّالِ قَالَ کنَّا مَعَ أَبِی جَعْفَرٍ ع فِی الْمَسْجِدِ إِذْ مَرَّ عَلَینَا أَسْوَدُ وَ هُوَ ینْزِعُ فِی مَشْیهِ فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع إِنَّهُ الْجَبَّارُ قُلْتُ إِنَّهُ سَائِلٌ قَالَ إِنَّهُ جَبَّارٌ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) کانَ عَلِی بْنُ الْحُسَینِ ع یمْشِی مِشْیةً کأَنَّ عَلَی رَأْسِهِ الطَّیرَ لَا یسْبِقُ یمِینُهُ شِمَالَهُ).


پاسخ:

با نگاهی تخصصی به کتاب های معتبر لغت عربی، دو معنا را برای عبارت فوق می توان در نظر گرفت:
1- مقصود از نزع، کشیدن اندام و به نوعی خرامان راه رفتن باشد، به گونه ای که از حد راه رفتن عادی مردمان خارج شده و جلب توجه نماید.
 2- در عبارت موجود در روایت، حرف «إلی» مقدر باشد و به قرینه قسمت پایانی روایت در حقیقت، معنایش «نزع فی مشیه إلی طرفیه أو إلی یمینه و شماله» باشد؛ یعنی در راه رفتن خود، بدنش را به گونه ای به اطراف تکان دهد که نشانگر راه رفتن متکبرانه او باشد.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین