از حرمت نگاه به زنان نامحرم مواردی استثنا شده؛ از جمله: نگاه بدون لذّت و شهوت به زنان اهل ذمه، بلکه همۀ کفّار و زنان بادیه نشین و حتی همۀ زنانی که خود را ملتزم به حجاب نمیدانند.[1] روایتی از امام صادق(ع) بر این امر دلالت دارد که حضرت فرمودند: «نگاه به موی سر زنان اهل تهامه و اعراب و اهل بادیه و روستا اشکال ندارد، زیرا به نهی از منکر گوش نمی‌دهند [و بر طبق عادت خود عمل می‌نمایند]»؛[2] لذا مراجع تقلید نیز درباره‌ی نگاه به زنان بدحجاب می‌گویند: نگاه‌های عرفی و روز مره و بدون قصد اشکالی ندارد.[3] [1] . جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهل بیت علیهم السلام، ج22، ص 86، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، قم - ایران، اول، بی‌تا. [2] . کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج5 ؛ ص524، ح 1، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق. [3] . شیرازی، ناصر مکارم، استفتاءات جدید (مکارم)، ج2، ص 352، س 1039، انتشارات مدرسه امام علی بن ابی طالب علیه السلام، قم - ایران، دوم، 1427ق.
