خوردن
يکي از موضوعاتي که در فقه از احکام آن صحبت شده ،خوردن مي باشد.
خوردن اشیاء خبیث و پلید که طبع انسان از آن تنفّر دارد (مانند فضلۀ حیوانات) حرام است، هر چند پاک باشد.[1]
آب بینی نیز اگر جزو خبائث شمرده شود (مثل وقتی که از بدن خارج شده باشد)، خوردن آن جایز نیست و برخی از فقها خوردن ترشحاتی که از مجرای بینی به فضای دهان وارد شده است را بدون اشکال ندانسته و اجتناب از آن را بهتر میدانند.[2] [1] . امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنیهاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج2، ص 598، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق. [2] . آیت الله بهجت، محمد تقی، جامع المسائل ج4، ص 549، دفتر معظمله، قم - ایران، دوم، 1426 ه ق.