می خواستم بدونم آیا می توان از تمام قسمتهای بدن در رابطه ی جنسی استفاده کرد؟ حکم در دهان گذاشتن آلت و یا خوردن منی مرد یا ترشحات زن چه می باشد؟
سلام علیکم پاسخ های ذیل در باره حد و حدود تمکین زن، از دفاتر مراجع عظام دریافت گردید: دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی): ج1و2) معنای تمکین مطلق این نیست که مرد بتواند به کارهای غیراخلاقی و یا مکروه شدید و یا کاری که موجب اذیّت همسر است مجبور کند، معنای تمکین مطلق این است که مرد نسبت به تمکین و التذاذات متعارف هر وقت بخواهد از همسر خویش و از راه صحیح تمتّع ببرد و اگر زن مانع شرعی و عقلی و عادی نداشته باشد، باید تمکین کند. ج3) اگر زن تمکین مذکور را انجام ندهد، حق نفقه گرفتن از شوهر را ندارد و گناه کرده است. دفتر حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی (ره): تمکین مطلق به معنی تمکین متعارف است و نزدیکی از پشت بدون رضایت زن بنابر احتیاط واجب جائز نیست و با رضایت او هم کراهت شدیده دارد، و مرد نیز نمی‌تواند زن را مجبور کند که آلت خود را در دهان او بکند، و استفاده‌ی از زور در مواردی که غیر متعارف است جایز نیست. دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مدظله العالی): زن مکلف است که در مورد تمکین در امور زناشوئی که بر او واجب می باشد که از آنجمله آماده سازی خود جهت ایفاء حق زناشوئی هست همواره بخواست مشروع همسر پاسخ مثبت دهد ودر این مورد روایات بسیاری نیز وجود دارد ودر صورت عدم تمکین زوجة ناشزه محسوب شده و احکام نشوز شامل او خواهد شد وجهت اطلاع از تفصیلات بیشتر مسئله می توانید بتوضیح المسائل مراجع عطام مراجعه فرمائید. والله العالم پاسخ دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدظله العالی): منظور از تمکین مطلق آن است که در حدود متعارف زن باید با همسرش موافقت برای مسائل جنسی کند اما کارهای غیر متعارف مانند آمیزش از عقب, زن موظف به آن نیست و اگر در حد متعارف تمکین نکند ناشزه محسوب می شود.[1] اما در باره ی خوردن منی باید گفت: منی حیوانی[2] که خون جهنده دارد، نجس است.[3]،[4] از این رو با توجه به این که منی از جمله نجاسات بوده و خوردن نجاسات حرام است، خوردن منی حرام می باشد. لکن ترشحات زن اگر یقین دارد بول یا منی نیست، پاک بوده و خوردن آن نیز از این جهت اشکالی ندارد گرچه ممکن است از جهات دیگر اشکال داشته باشد، مثلا از لحاظ بهداشتی ضرری مترتب بر آن شود[5] یا ترشحات زنانه از خبائث محسوب شود. مرحوم شیخ انصاری در این باره می فرمایند: خوردن خبائث حرام است، و از آن قبیل است، سرگین و بول حیوان و آب دهان[6] و دماغ و چشم و عرق آنها.[7] در ذیل توجه شما را به فتاوایی از فقهای معاصر جلب می کنیم: امام راحل (ره): خوردن سرگین و آب دماغ حرام است و احتیاط واجب آن است که از خوردن چیزهای خبیث دیگر که طبیعت انسان از آن متنفر است اجتناب کنند ولی اگر پاک باشد و مقداری از آن به طوری با چیز حلال مخلوط شود که در نظر مردم نابود حساب شود، خوردن آن اشکال ندارد. (اراکی): خوردن سرگین و بول حیوان و آب دماغ و چیزهای خبیث دیگر که طبیعت انسان از آن متنفّر است حرام می‏باشد .. (گلپایگانی): خوردن خبائث یعنی چیزهایی که طبیعت انسان از آن متنفّر است، حرام می‏باشد .. (نوری): خوردن سرگین و آب دماغ و بطور کلّی چیزهای خبیث که طبیعت انسان از آن‏ متنفر است حرام است. (بهجت): هر چه در نظر مردم جزء چیزهای خبیث باشد و متعارف مردم از آنها متنفّر باشند، خوردن آنها حرام است‏.[8] (خوئی)، (تبریزی): خوردن بول شتر حلال است و اجتناب از بول سایر حیوانات حلال گو شت و همچنین سایر چیزهایی که طبع از آنها متنفّر است، أحوط و أولی است. (سیستانی): آشامیدن بول حیوانات حرام گوشت حرام است و همچنین بول حیوانات حلال گوشت حتَّی شتر بنا بر احتیاط لازم؛ ولی خوردن بول شتر و گاو و گوسفند اگر برای معالجه باشد، اشکال ندارد. (مکارم): خوردن اشیاء خبیث و پلید که طبع انسان از آن تنفّر دارد (مانند فضله حیوانات و آب بینی و امثال آن) حرام است، هر چند پاک باشد. (صافی): خوردن بول شتر حلال است ولی از بول سایر حیوانات حلال گوشت و چیزهایی که طبیعت انسان از آن متنفر است بنا بر احتیاط اجتناب شود. (زنجانی): بنا بر احتیاط مستحبّ از خوردن چیزهایی همچون آب بینی که طبیعت انسان از آنها متنفر است اجتناب کنند. آشامیدن بول حیوانات حرام گوشت، حرام است، همچنین بول حیوانات حلال گوشت حتی شتر ولی خوردن بول شتر و گاو و گوسفند اگر برای معالجه باشد اشکال ندارد[9].     [1] اقتباس از سؤال 551 (601 سایت) (التذاذات جنسی و حدود آن). [2] خوئی، تبریزی، زنجانی: منی انسان و هر حیوانی ... [3] مکارم: خواه حرام گوشت باشد یا حلال گوشت؛ و احتیاط واجب آن است که از منی حیوانی که خون جهنده ندارد، نیز اجتناب شود.  [4] توضیح المسائل مراجع، ج اول، ص69. [5] صراط النجاة (المحشی للشیخ الأنصاری)، ص: 312. [6] مرحوم صدر: در آب دهان و چشم مطلقا معلوم نیست‏. [7] صراط النجاة (المحشی للشیخ الأنصاری)، ص: 312، مسأله 1323. [8] توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج‏2، ص: 598، مسأله 2626 [9] همان، مسأله 2627.
عنوان سوال:

می خواستم بدونم آیا می توان از تمام قسمتهای بدن در رابطه ی جنسی استفاده کرد؟ حکم در دهان گذاشتن آلت و یا خوردن منی مرد یا ترشحات زن چه می باشد؟


پاسخ:

سلام علیکم



پاسخ های ذیل در باره حد و حدود تمکین زن، از دفاتر مراجع عظام دریافت گردید:


دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی):


ج1و2) معنای تمکین مطلق این نیست که مرد بتواند به کارهای غیراخلاقی و یا مکروه شدید و یا کاری که موجب اذیّت همسر است مجبور کند، معنای تمکین مطلق این است که مرد نسبت به تمکین و التذاذات متعارف هر وقت بخواهد از همسر خویش و از راه صحیح تمتّع ببرد و اگر زن مانع شرعی و عقلی و عادی نداشته باشد، باید تمکین کند.


ج3) اگر زن تمکین مذکور را انجام ندهد، حق نفقه گرفتن از شوهر را ندارد و گناه کرده است.


دفتر حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی (ره):


تمکین مطلق به معنی تمکین متعارف است و نزدیکی از پشت بدون رضایت زن بنابر احتیاط واجب جائز نیست و با رضایت او هم کراهت شدیده دارد، و مرد نیز نمی‌تواند زن را مجبور کند که آلت خود را در دهان او بکند، و استفاده‌ی از زور در مواردی که غیر متعارف است جایز نیست.


دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مدظله العالی):


زن مکلف است که در مورد تمکین در امور زناشوئی که بر او واجب می باشد که از آنجمله آماده سازی خود جهت ایفاء حق زناشوئی هست همواره بخواست مشروع همسر پاسخ مثبت دهد ودر این مورد روایات بسیاری نیز وجود دارد ودر صورت عدم تمکین زوجة ناشزه محسوب شده و احکام نشوز شامل او خواهد شد وجهت اطلاع از تفصیلات بیشتر مسئله می توانید بتوضیح المسائل مراجع عطام مراجعه فرمائید. والله العالم


پاسخ دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدظله العالی):


منظور از تمکین مطلق آن است که در حدود متعارف زن باید با همسرش موافقت برای مسائل جنسی کند اما کارهای غیر متعارف مانند آمیزش از عقب, زن موظف به آن نیست و اگر در حد متعارف تمکین نکند ناشزه محسوب می شود.[1]


اما در باره ی خوردن منی باید گفت: منی حیوانی[2] که خون جهنده دارد، نجس است.[3]،[4]


از این رو با توجه به این که منی از جمله نجاسات بوده و خوردن نجاسات حرام است، خوردن منی حرام می باشد. لکن ترشحات زن اگر یقین دارد بول یا منی نیست، پاک بوده و خوردن آن نیز از این جهت اشکالی ندارد گرچه ممکن است از جهات دیگر اشکال داشته باشد، مثلا از لحاظ بهداشتی ضرری مترتب بر آن شود[5] یا ترشحات زنانه از خبائث محسوب شود.


مرحوم شیخ انصاری در این باره می فرمایند: خوردن خبائث حرام است، و از آن قبیل است، سرگین و بول حیوان و آب دهان[6] و دماغ و چشم و عرق آنها.[7]


در ذیل توجه شما را به فتاوایی از فقهای معاصر جلب می کنیم:


امام راحل (ره): خوردن سرگین و آب دماغ حرام است و احتیاط واجب آن است که از خوردن چیزهای خبیث دیگر که طبیعت انسان از آن متنفر است اجتناب کنند ولی اگر پاک باشد و مقداری از آن به طوری با چیز حلال مخلوط شود که در نظر مردم نابود حساب شود، خوردن آن اشکال ندارد.


(اراکی): خوردن سرگین و بول حیوان و آب دماغ و چیزهای خبیث دیگر که طبیعت انسان از آن متنفّر است حرام می‏باشد ..


(گلپایگانی): خوردن خبائث یعنی چیزهایی که طبیعت انسان از آن متنفّر است، حرام می‏باشد ..


(نوری): خوردن سرگین و آب دماغ و بطور کلّی چیزهای خبیث که طبیعت انسان از آن‏ متنفر است حرام است.


(بهجت): هر چه در نظر مردم جزء چیزهای خبیث باشد و متعارف مردم از آنها متنفّر باشند، خوردن آنها حرام است‏.[8]


(خوئی)، (تبریزی): خوردن بول شتر حلال است و اجتناب از بول سایر حیوانات حلال گو شت و همچنین سایر چیزهایی که طبع از آنها متنفّر است، أحوط و أولی است.


(سیستانی): آشامیدن بول حیوانات حرام گوشت حرام است و همچنین بول حیوانات حلال گوشت حتَّی شتر بنا بر احتیاط لازم؛ ولی خوردن بول شتر و گاو و گوسفند اگر برای معالجه باشد، اشکال ندارد.


(مکارم): خوردن اشیاء خبیث و پلید که طبع انسان از آن تنفّر دارد (مانند فضله حیوانات و آب بینی و امثال آن) حرام است، هر چند پاک باشد.


(صافی): خوردن بول شتر حلال است ولی از بول سایر حیوانات حلال گوشت و چیزهایی که طبیعت انسان از آن متنفر است بنا بر احتیاط اجتناب شود.


(زنجانی): بنا بر احتیاط مستحبّ از خوردن چیزهایی همچون آب بینی که طبیعت انسان از آنها متنفر است اجتناب کنند. آشامیدن بول حیوانات حرام گوشت، حرام است، همچنین بول حیوانات حلال گوشت حتی شتر ولی خوردن بول شتر و گاو و گوسفند اگر برای معالجه باشد اشکال ندارد[9].
    [1] اقتباس از سؤال 551 (601 سایت) (التذاذات جنسی و حدود آن).
[2] خوئی، تبریزی، زنجانی: منی انسان و هر حیوانی ...
[3] مکارم: خواه حرام گوشت باشد یا حلال گوشت؛ و احتیاط واجب آن است که از منی حیوانی که خون جهنده ندارد، نیز اجتناب شود. 
[4] توضیح المسائل مراجع، ج اول، ص69.
[5] صراط النجاة (المحشی للشیخ الأنصاری)، ص: 312.
[6] مرحوم صدر: در آب دهان و چشم مطلقا معلوم نیست‏.
[7] صراط النجاة (المحشی للشیخ الأنصاری)، ص: 312، مسأله 1323.
[8] توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج‏2، ص: 598، مسأله 2626
[9] همان، مسأله 2627.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین