منظور قرآن از این‌که انسان مرده بوده و ما او را زنده کردیم چیست؟
خداوند در قرآن کریم در یک قالب مثالی که برای مؤمن و کافر زده، ایمان را به زندگی و نور، و کفر را به مرگ و تاریکی تشبیه کرده است؛ کافر را مانند مرده و مؤمن را مانند زنده معرفی می‌کند. تشبیه ایمان و کفر به زندگی و مرگ در آیات متعددی از قرآن آمده است. این‌که کافر به مرده و مؤمن به زنده تشبیه شده است؛ از آن‌رو است که قبل از آن‌که هدایت الهی شامل حال انسان شود، شبیه مرده‌ای است که از نعمت حیات محروم است، و حس و حرکتی ندارد، و پس از آن‌که موفق به ایمان شد و ایمانش مورد رضایت پروردگار قرار گرفت، مانند کسی است که خداوند او را زنده کرده و نوری به او داده که با آن نور می‌‌‏تواند هر جا که بخواهد برود، و در پرتو آن نور راه خود را از چاه، خیرش را از شر و نفعش را از ضرر تشخیص دهد. منافع و خیرات را بگیرد و از ضرر و شر دوری کند. بر خلاف کافر که مثلش مانند کسی است که در ظلمت و تاریکی محض به سر می‌‏برد و راه نجات و گریزی پیدا نمی‏‌کند. کافر زندگی و مرگش، همچنین در عوالم بعد از مرگش همه در ظلمت است. در زندگی خیر را از شر و نفع را از ضرر تشخیص نمی‌‌‏دهد. این است منظور قرآن از این‌که می‌فرماید: آیا کسی که مرده بود، سپس او را زنده کردیم، و نوری برایش قرار دادیم که با آن در میان مردم راه برود، همانند کسی است که در ظلمت‌‌ها باشد و از آن خارج نگردد؟!  
عنوان سوال:

منظور قرآن از این‌که انسان مرده بوده و ما او را زنده کردیم چیست؟


پاسخ:

خداوند در قرآن کریم در یک قالب مثالی که برای مؤمن و کافر زده، ایمان را به زندگی و نور، و کفر را به مرگ و تاریکی تشبیه کرده است؛ کافر را مانند مرده و مؤمن را مانند زنده معرفی می‌کند. تشبیه ایمان و کفر به زندگی و مرگ در آیات متعددی از قرآن آمده است. این‌که کافر به مرده و مؤمن به زنده تشبیه شده است؛ از آن‌رو است که قبل از آن‌که هدایت الهی شامل حال انسان شود، شبیه مرده‌ای است که از نعمت حیات محروم است، و حس و حرکتی ندارد، و پس از آن‌که موفق به ایمان شد و ایمانش مورد رضایت پروردگار قرار گرفت، مانند کسی است که خداوند او را زنده کرده و نوری به او داده که با آن نور می‌‌‏تواند هر جا که بخواهد برود، و در پرتو آن نور راه خود را از چاه، خیرش را از شر و نفعش را از ضرر تشخیص دهد. منافع و خیرات را بگیرد و از ضرر و شر دوری کند. بر خلاف کافر که مثلش مانند کسی است که در ظلمت و تاریکی محض به سر می‌‏برد و راه نجات و گریزی پیدا نمی‏‌کند. کافر زندگی و مرگش، همچنین در عوالم بعد از مرگش همه در ظلمت است. در زندگی خیر را از شر و نفع را از ضرر تشخیص نمی‌‌‏دهد. این است منظور قرآن از این‌که می‌فرماید: آیا کسی که مرده بود، سپس او را زنده کردیم، و نوری برایش قرار دادیم که با آن در میان مردم راه برود، همانند کسی است که در ظلمت‌‌ها باشد و از آن خارج نگردد؟!
 





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین