حدیثی از پیامبر اکرم(ص) نقل شده که به جوانان سفارش می‌کند؛ وقار و منش پیران را مایه زینت خود قرار دهند: «بهترین جوانان شما کسانی هستند که به شیوه پیران رفتار نمایند و بدترین پیران شما کسانی هستند که به شیوه جوانان رفتار کنند».[1] روایات دیگری، مشابه با همین محتوا نیز نقل شده است.[2]
مقصود این روایات از ستایش جوانانی که مشابه پیران رفتار می‌کنند آن نیست که زندگی جوانان کاملاً مانند پیران باشد، بلکه مقصود این است که جوانان، از پُختگی و صفات ارزشمندی مانند وقار و بزرگی و... که در بیشتر پیران یافت می‌شود، درس گرفته و خود را به این صفات نیک آراسته کنند.
از طرفی نکوهش پیرانی که مشابه جوانان رفتار می‌کنند بدین معنا نیست که یک فرد پیر نباید همچون جوانان، زنده‌دل، با انرژی و شاداب باشد، بلکه مراد آن است که یک فرد کهنسال باید خود را از برخی صفات زشتی که در جوانها نمود بیشتری دارد، دور نگهدارد. صفاتی چون سبکسری، لجاجت، عجله، غضب و ... [1] . «النَّبِیُّ(ص): خَیْرُ شَبَابِکُمْ مَنْ تَزَیَّا بِزِیِّ کُهُولِکُمْ وَ شَرُّ کُهُولِکُمْ مَنْ تَزَیَّا بِزِیِّ شَبَابِکُم»؛ دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب إلی الصواب، ج 1، ص 41، قم، الشریف الرضی، چاپ اول، 1412ق. [2] . ر.ک: شیخ صدوق، معانی الاخبار، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، ص 401، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1403ق؛ طبرسی، علی بن حسن، مشکاة الأنوار فی غرر الأخبار، ص 170، نجف، المکتبة الحیدریة، چاپ دوم، 1385ق.
