یکی از کسانی که در کربلا و در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسید، «حُرّ بن یزید» است. نسب او را چنین ذکر کرده‌اند: «حر بن یزید بن ناجیة بن قَعنَب[1] بن عتّاب بن هرمی بن ریاح بن یَربوع بن حَنظَلة بن مالک بن زید مَناة بن تَمیم».[2] با توجه به نام قبیله و تیره‌اش، او را به اوصاف «تمیمی»، «یربوعی»،[3] «نهشلی»،[4] «حنظلی»،‏[5] و «ریاحی»[6] خوانده‌اند. او از بزرگان اهل کوفه بود. ابن زیاد او را از قادسیه با هزار سواره به سمت امام حسین(ع) فرستاد تا مانع ورود او به شهر کوفه شود. عمر سعد نیز در روز عاشورا او را فرمانده قبائل «تمیم» و «همدان» قرار داد.[7] گرچه نام پدر و اجداد او در کتب مرتبط، نقل شده است، اما در منابع مرتبط، هیچ اشاره‌ای به نام مادر آن بزرگوار نشده، اما امام حسین(ع) در دو مورد – بدون آنکه نامی از او ببرد – از مادر حر بن یزید یاد کرده است: مورد اول؛ زمانی است که پس از ملاقات سپاه حرّ با امام حسین(ع)، حضرت دستور حرکت داد و سپاه حر مانع حرکت امام شد. آن‌حضرت به او فرمود: «مادرت به عزایت بنشیند» و حر در جواب گفت: «اگر کسی غیر از تو این حرف را به من می‌زد، همین حرف را به او می‌زدم؛ هر کس که باشد. اما به خدا قسم که درباره مادر تو جز بهترین سخن‌ها، چیز دیگری نمی‌توان گفت».[8] دومین مورد؛ زمانی بود که جناب حرّ از لشکر عمر سعد جدا شده و خود را به امام حسین(ع) رساند و عرض کرد: آیا می‌توانم توبه کنم؟. امام پس از پاسخ مثبت به او نامش را پرسید. او گفت: من حر بن یزید هستم. امام فرمود: «تو حقیقتاً حرّ هستی، همان‌گونه که مادرت تو را نام‌گذاری کرده است».[9] اما در نقل دیگری آمده، وقتی که حر به شهادت رسید و او را نزد امام حسین(ع) آوردند، چنین خطابی به او کرد.[10] نقل دوم با واقعیت‌های عاشورا نزدیک‌تر است زیرا بعید است امام حسین(ع) که بیش از ده روز در مقابل سپاه حرّ بود، تا روز عاشورا خبر از نام او نداشته باشد. [1] . شیخ طوسی در رجال خود به‌جای «قعنب»، عبارت «سعید» را آورده است.‌ شیخ طوسی، محمد بن حسن، الابواب(رجال طوسی)، ص 100، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ سوم، 1427ق. [2] . امین عاملی‏، سید محسن، اعیان الشیعة، ج 4، ص 611، بیروت، دار التعارف للمطبوعات‏، 1406ق. [3] . ابن اثیر، علی بن ابی‌کرم، الکامل فی التاریخ، ج 3، ص 157، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ اول، 1417ق. [4] . ابن کثیر دمشقی‏، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 8، ص 170، بیروت، دار الفکر، 1407ق. [5] . بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج 3، ص 225،‌ بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1417ق. [6] . «حُرُّ بن یَزِید الرِّیَاحی قتل مع الحُسَین بن علی(ع)»؛ دارقطنی، علی بن عمر، المؤتَلِف و المختَلِف، ج 1، ص 505، بیروت، دار الغرب الإسلامی، چاپ اول، 1406ق. [7] . اعیان الشیعه، ج 4، ص 611. [8] . ابو مخنف کوفی، لوط بن یحیی، وقعة الطف، ص 171‌، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ سوم، 1417ق. [9] . طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج 5، ص 428، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق. [10] . ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، ج 5، ص 102، بیروت، دار الاضواء، 1411ق.
یکی از کسانی که در کربلا و در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسید، «حُرّ بن یزید» است. نسب او را چنین ذکر کردهاند: «حر بن یزید بن ناجیة بن قَعنَب[1] بن عتّاب بن هرمی بن ریاح بن یَربوع بن حَنظَلة بن مالک بن زید مَناة بن تَمیم».[2] با توجه به نام قبیله و تیرهاش، او را به اوصاف «تمیمی»، «یربوعی»،[3] «نهشلی»،[4] «حنظلی»،[5] و «ریاحی»[6] خواندهاند.
او از بزرگان اهل کوفه بود. ابن زیاد او را از قادسیه با هزار سواره به سمت امام حسین(ع) فرستاد تا مانع ورود او به شهر کوفه شود. عمر سعد نیز در روز عاشورا او را فرمانده قبائل «تمیم» و «همدان» قرار داد.[7]
گرچه نام پدر و اجداد او در کتب مرتبط، نقل شده است، اما در منابع مرتبط، هیچ اشارهای به نام مادر آن بزرگوار نشده، اما امام حسین(ع) در دو مورد – بدون آنکه نامی از او ببرد – از مادر حر بن یزید یاد کرده است:
مورد اول؛ زمانی است که پس از ملاقات سپاه حرّ با امام حسین(ع)، حضرت دستور حرکت داد و سپاه حر مانع حرکت امام شد. آنحضرت به او فرمود: «مادرت به عزایت بنشیند» و حر در جواب گفت: «اگر کسی غیر از تو این حرف را به من میزد، همین حرف را به او میزدم؛ هر کس که باشد. اما به خدا قسم که درباره مادر تو جز بهترین سخنها، چیز دیگری نمیتوان گفت».[8]
دومین مورد؛ زمانی بود که جناب حرّ از لشکر عمر سعد جدا شده و خود را به امام حسین(ع) رساند و عرض کرد: آیا میتوانم توبه کنم؟. امام پس از پاسخ مثبت به او نامش را پرسید. او گفت: من حر بن یزید هستم. امام فرمود: «تو حقیقتاً حرّ هستی، همانگونه که مادرت تو را نامگذاری کرده است».[9] اما در نقل دیگری آمده، وقتی که حر به شهادت رسید و او را نزد امام حسین(ع) آوردند، چنین خطابی به او کرد.[10] نقل دوم با واقعیتهای عاشورا نزدیکتر است زیرا بعید است امام حسین(ع) که بیش از ده روز در مقابل سپاه حرّ بود، تا روز عاشورا خبر از نام او نداشته باشد. [1] . شیخ طوسی در رجال خود بهجای «قعنب»، عبارت «سعید» را آورده است. شیخ طوسی، محمد بن حسن، الابواب(رجال طوسی)، ص 100، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ سوم، 1427ق. [2] . امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعة، ج 4، ص 611، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، 1406ق. [3] . ابن اثیر، علی بن ابیکرم، الکامل فی التاریخ، ج 3، ص 157، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ اول، 1417ق. [4] . ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 8، ص 170، بیروت، دار الفکر، 1407ق. [5] . بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج 3، ص 225، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1417ق. [6] . «حُرُّ بن یَزِید الرِّیَاحی قتل مع الحُسَین بن علی(ع)»؛ دارقطنی، علی بن عمر، المؤتَلِف و المختَلِف، ج 1، ص 505، بیروت، دار الغرب الإسلامی، چاپ اول، 1406ق. [7] . اعیان الشیعه، ج 4، ص 611. [8] . ابو مخنف کوفی، لوط بن یحیی، وقعة الطف، ص 171، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ سوم، 1417ق. [9] . طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج 5، ص 428، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق. [10] . ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، ج 5، ص 102، بیروت، دار الاضواء، 1411ق.
- [سایر] آیا حرّ بن یزید ریاحی دارای اولاد پس از خود بوده است و نسل او ادامه داشته است؟
- [سایر] چرا قبر حربن ریاحی در فاصله ای بسیار دور از بارگاه امام حسین (علیه السلام) دفن است مگر نه اینکه حر نیز در همین میدان شهید شد؟
- [سایر] اهل سنت به استناد از احترام یزید به اسیران به تجلیل از یزید برآمده و در مقام تبرئه ی اوهستند آیا یزید درقتل امام حسین مبراست ؟
- [سایر] یزید پسر ابو سفیان چه کسی بود؟ آیا شخصی به نام یزید بوده است که برادر معاویه باشد؟
- [سایر] این درست است که اگر یزید هم مثل معاویه بود امام حسین ع قیام نمیکرد؟ چون ظاهر حفظ میکرد معاویه ولی یزید ریشه میخواست بکنه؟
- [سایر] اگر سرنوشت ما قبلاً تعیین شده، پس باید یزید، یزید باشد؟ آیا انسان میتواند قضا و قدر را تغییر دهد؟
- [سایر] اصولاً معاویه و یزید چه فرقی با هم داشتند؟
- [سایر] ابن تیمیه در مورد یزید و معاویه چه نظری داشت؟
- [سایر] آیا یزید ملعون بعد از به شهادت رساندن امام حسین(علیه السلام) توبه کرد؟ و آیا توبه فردی مانند یزید پذیرفته می شود یا نه؟
- [سایر] دشمنی یزید و یارانش از چه زمانی با امام حسین (علیه السلام) شروع شده بود ؟ آیا یزید با امام حسین (علیه السلام) از قبل دشمنی داشته است ؟
- [آیت الله وحید خراسانی] طبقه دوم از کسانی که به واسطه نسب ارث می برند جد یعنی پدر بزرگ و جده یعنی مادر بزرگ و برادر و خواهر میت است و اگر برادر و خواهر نداشته باشد اولادشان هر چه پایین روند ارث می برند
- [آیت الله سیستانی] عمه و خاله انسان ، و عمه و خاله پدر ، و عمه و خاله پدرِ پدر ، یا مادرِ پدر ، و عمه و خاله مادر ، و عمه و خاله مادرِ مادر ، یا پدرِ مادر هر چه بالا روند به انسان محرمند .
- [آیت الله خوئی] عمه و خالة انسان و عمه و خالة پدر و عمه و خالة پدر پدر، و یا مادر پدر و عمه و خال مادر و عمه و خالة مادر مادر، یا پدر مادر هر چه بالا روند به انسان محرمند.
- [آیت الله علوی گرگانی] عمّه وخاله پدر وعمّه وخاله پدر پدر وعمّه وخاله مادر وعمّه وخاله مادر مادر هرچه بالا روند، به انسان محرمند.
- [آیت الله وحید خراسانی] عمه و خاله انسان و عمه و خاله پدر و عمه و خاله پدر پدر یا مادر پدر و عمه و خاله مادر و عمه و خاله مادر مادر یا پدر مادر هرچه بالا روند به انسان محرمند
- [آیت الله مظاهری] آبی که عاصم بوده اگر انسان شک کند هنوز عاصم است یا نه، حکم آب عاصم را دارد مثلاً آبی که به اندازه کر بوده اگر انسان شک کند از کر کمتر شده یا نه، مثل آب کر است. و آبی که عاصم نبوده اگر انسان شک کند عاصم شده یا نه، حکم آب عاصم را ندارد، مثلاً آبی که کمتر از کر بوده و انسان شک دارد به مقدار کر شده یا نه، حکم آب کر را ندارد.
- [آیت الله سبحانی] اگر کسی زنی را برای خود عقد نماید، اگرچه با او نزدیکی نکند، مادر و مادرِ مادرِ آن زن و مادرِ پدر او هر چه بالا روند، به آن مرد محرم می شوند.
- [آیت الله سبحانی] اگر کسی زنی را برای خود عقد نماید، اگرچه با او نزدیکی نکند، مادر و مادرِ مادرِ آن زن و مادرِ پدر او هر چه بالا روند، به آن مرد محرم می شوند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر کسی زنی را برای خود عقد نماید، اگر چه با او نزدیکی نکند، مادر و مادر مادر آن زن، و مادر پدر او هر چه بالا روند به آن مرد محرم میشوند.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر کسی زنی را برای خود عقد نماید اگرچه با او نزدیکی نکند؛ مادر و مادر مادر آن زن و مادر پدر او هرچه بالا روند به آن مرد محرم می شوند.