اختلاف
اختلاف ضد اتفاق است.
شخص اجیر و نائب، در مسائل نماز [و آنچه برای آن نائب شده] باید به وظیفۀ خود عمل کند، اگر چه با وظیفۀ میت مخالف باشد، مثلاً اگر از کسی تقلید میکند که رأیش با رأی مجتهدی که میت از او تقلید میکرده در بعضی مسائل نماز مخالف است، باید به رأی مجتهد خودش عمل کند.
البته اگر با اجیر شرط کنند که عمل را به طرز مخصوصی به جا آورد، باید همان طور به جا آورد، بلی اگر شرط کنند به صورتی به جا آورد که آن صورت در نظر اجیر یا مجتهدی که از او تقلید میکند باطل است، احتیاط واجب آن است که برای آن اجیر نشود.[1] [1] . امام خمینی، سید روح اللّٰه، نجاة العباد، ص 128، م 10، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی قدس سره، تهران، اول، 1422 ه ق.