حدیثی که می‌گوید: (مؤمن یک خصلت باید از خصلت‌های خدا و یک خصلت از خصلت پیامبر و یک خصلت از امام داشته باشد)، آیا وجود دارد؟
خادم امام رضا(ع) نقل می‌کند: از امام رضا(ع) شنیدم که فرمود: مؤمن، مؤمن نیست، تا این‌که سه صفت در او پدیدار شود. 1. صفتی از پروردگارش: صفت آفریدگارش، راز پوشی ا‏ست. خدا دانای نهان است و بر راز نهانی خود کسی را آگاه نسازد، مگر فرستاده‏‌ای که پسندیده باشد. 2. صفتی از پیامبرش: صفت پیامبر(ص)، مدارا کردن با مردم است؛ چرا که خداوند فرمود: «عفو را بگیر و به نیکی امر کن و از جاهلان رویگردان باش».[1] 3. صفتی از امامش: صفت امامش، صبر کردن در سختی‌ها و ناراحتی‌ها است که خداوند در ویژگی آنان فرمود: «صبرکنندگان در سختی‌ها و ناراحتی‌ها[2] .«[3]   [1] . اعراف، 199. [2] . بقره، 177. [3] . کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ص 241 - 242، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق: «عَنِ الدِّلْهَاثِ مَوْلَی الرِّضَا(ع) قَالَ سَمِعْتُ الرِّضَا (ع) یَقُولُ لَا یَکُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً حَتَّی یَکُونَ فِیهِ ثَلَاثُ خِصَالٍ سُنَّةٌ مِنْ رَبِّهِ وَ سُنَّةٌ مِنْ نَبِیِّهِ وَ سُنَّةٌ مِنْ وَلِیِّهِ فَأَمَّا السُّنَّةُ مِنْ رَبِّهِ فَکِتْمَانُ سِرِّهِ قَالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ- عالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلی‏ غَیْبِهِ أَحَداً إِلَّا مَنِ ارْتَضی‏ مِنْ رَسُولٍ وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ نَبِیِّهِ فَمُدَارَاةُ النَّاسِ فَإِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَ نَبِیَّهُ ص بِمُدَارَاةِ النَّاسِ فَقَالَ خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ وَلِیِّهِ فَالصَّبْرُ فِی الْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ».
عنوان سوال:

حدیثی که می‌گوید: (مؤمن یک خصلت باید از خصلت‌های خدا و یک خصلت از خصلت پیامبر و یک خصلت از امام داشته باشد)، آیا وجود دارد؟


پاسخ:

خادم امام رضا(ع) نقل می‌کند: از امام رضا(ع) شنیدم که فرمود: مؤمن، مؤمن نیست، تا این‌که سه صفت در او پدیدار شود.
1. صفتی از پروردگارش: صفت آفریدگارش، راز پوشی ا‏ست. خدا دانای نهان است و بر راز نهانی خود کسی را آگاه نسازد، مگر فرستاده‏‌ای که پسندیده باشد.
2. صفتی از پیامبرش: صفت پیامبر(ص)، مدارا کردن با مردم است؛ چرا که خداوند فرمود: «عفو را بگیر و به نیکی امر کن و از جاهلان رویگردان باش».[1]
3. صفتی از امامش: صفت امامش، صبر کردن در سختی‌ها و ناراحتی‌ها است که خداوند در ویژگی آنان فرمود: «صبرکنندگان در سختی‌ها و ناراحتی‌ها[2] .«[3]   [1] . اعراف، 199. [2] . بقره، 177. [3] . کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ص 241 - 242، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق: «عَنِ الدِّلْهَاثِ مَوْلَی الرِّضَا(ع) قَالَ سَمِعْتُ الرِّضَا (ع) یَقُولُ لَا یَکُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً حَتَّی یَکُونَ فِیهِ ثَلَاثُ خِصَالٍ سُنَّةٌ مِنْ رَبِّهِ وَ سُنَّةٌ مِنْ نَبِیِّهِ وَ سُنَّةٌ مِنْ وَلِیِّهِ فَأَمَّا السُّنَّةُ مِنْ رَبِّهِ فَکِتْمَانُ سِرِّهِ قَالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ- عالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلی‏ غَیْبِهِ أَحَداً إِلَّا مَنِ ارْتَضی‏ مِنْ رَسُولٍ وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ نَبِیِّهِ فَمُدَارَاةُ النَّاسِ فَإِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَ نَبِیَّهُ ص بِمُدَارَاةِ النَّاسِ فَقَالَ خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ وَلِیِّهِ فَالصَّبْرُ فِی الْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ».





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین