آیا درست است که می‌گویند زن و شوهر بعد از نزدیکی از دستمال مشترک استفاده نکنند؛ چون باعث جدایی می‌‌شود؟
در ارتباط با مسئله بهداشت آمیزش در روایت از پیامبر(ص) نقل شده است: «...یَا عَلِیُّ لَا تُجَامِعِ امْرَأَتَکَ إِلَّا وَ مَعَکَ خِرْقَةٌ وَ مَعَ أَهْلِکَ خِرْقَةٌ وَ لَا تَمْسَحَا بِخِرْقَةٍ وَاحِدَةٍ فَتَقَعَ الشَّهْوَةُ عَلَی الشَّهْوَةِ فَإِنَّ ذَلِکَ یُعْقِبُ الْعَدَاوَةَ بَیْنَکُمَا ثُمَّ یَرُدُّکُمَا إِلَی الْفُرْقَةِ وَ الطَّلَاق»؛[1] ‏ یا علی با همسرت آمیزش مکن، مگر آن‌که خودت دستمالی داشته باشی و همسرت دستمال دیگر، با یک دستمال خود را پاک نکنید که شهوت بر شهوت افتد و باعث دشمنی میان شما می‌شود و شما را به جدایی و طلاق می‌کشاند. گفتنی است که این روایت از روایاتی است که فقها از جهت متنی به آن استناد کرده و فتوا به کراهت چنین کاری داده‌اند.[2] البته این حکم از جهت بهداشتی نیز پذیرفته شده است. منتها علتی که در ادامه روایت ذکر شد علت تامه برای دشمنی و جدایی نیست.   [1] . شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 3، ص 552، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق؛ شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج 20، ص 253، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1409ق. [2] . طباطبایی یزدی، سید محمد کاظم، العروة الوثقی (المحشّٰی)، گردآورنده: محسنی سبزواری‌، احمد، ج 5، ص 491، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1419ق.
عنوان سوال:

آیا درست است که می‌گویند زن و شوهر بعد از نزدیکی از دستمال مشترک استفاده نکنند؛ چون باعث جدایی می‌‌شود؟


پاسخ:

در ارتباط با مسئله بهداشت آمیزش در روایت از پیامبر(ص) نقل شده است: «...یَا عَلِیُّ لَا تُجَامِعِ امْرَأَتَکَ إِلَّا وَ مَعَکَ خِرْقَةٌ وَ مَعَ أَهْلِکَ خِرْقَةٌ وَ لَا تَمْسَحَا بِخِرْقَةٍ وَاحِدَةٍ فَتَقَعَ الشَّهْوَةُ عَلَی الشَّهْوَةِ فَإِنَّ ذَلِکَ یُعْقِبُ الْعَدَاوَةَ بَیْنَکُمَا ثُمَّ یَرُدُّکُمَا إِلَی الْفُرْقَةِ وَ الطَّلَاق»؛[1] ‏ یا علی با همسرت آمیزش مکن، مگر آن‌که خودت دستمالی داشته باشی و همسرت دستمال دیگر، با یک دستمال خود را پاک نکنید که شهوت بر شهوت افتد و باعث دشمنی میان شما می‌شود و شما را به جدایی و طلاق می‌کشاند.
گفتنی است که این روایت از روایاتی است که فقها از جهت متنی به آن استناد کرده و فتوا به کراهت چنین کاری داده‌اند.[2]
البته این حکم از جهت بهداشتی نیز پذیرفته شده است. منتها علتی که در ادامه روایت ذکر شد علت تامه برای دشمنی و جدایی نیست.   [1] . شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 3، ص 552، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق؛ شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج 20، ص 253، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1409ق. [2] . طباطبایی یزدی، سید محمد کاظم، العروة الوثقی (المحشّٰی)، گردآورنده: محسنی سبزواری‌، احمد، ج 5، ص 491، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1419ق.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین