در ارتباط با مسئله بهداشت آمیزش در روایت از پیامبر(ص) نقل شده است: «...یَا عَلِیُّ لَا تُجَامِعِ امْرَأَتَکَ إِلَّا وَ مَعَکَ خِرْقَةٌ وَ مَعَ أَهْلِکَ خِرْقَةٌ وَ لَا تَمْسَحَا بِخِرْقَةٍ وَاحِدَةٍ فَتَقَعَ الشَّهْوَةُ عَلَی الشَّهْوَةِ فَإِنَّ ذَلِکَ یُعْقِبُ الْعَدَاوَةَ بَیْنَکُمَا ثُمَّ یَرُدُّکُمَا إِلَی الْفُرْقَةِ وَ الطَّلَاق»؛[1] ‏ یا علی با همسرت آمیزش مکن، مگر آن‌که خودت دستمالی داشته باشی و همسرت دستمال دیگر، با یک دستمال خود را پاک نکنید که شهوت بر شهوت افتد و باعث دشمنی میان شما می‌شود و شما را به جدایی و طلاق می‌کشاند. گفتنی است که این روایت از روایاتی است که فقها از جهت متنی به آن استناد کرده و فتوا به کراهت چنین کاری داده‌اند.[2] البته این حکم از جهت بهداشتی نیز پذیرفته شده است. منتها علتی که در ادامه روایت ذکر شد علت تامه برای دشمنی و جدایی نیست. [1] . شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 3، ص 552، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق؛ شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج 20، ص 253، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1409ق. [2] . طباطبایی یزدی، سید محمد کاظم، العروة الوثقی (المحشّٰی)، گردآورنده: محسنی سبزواری‌، احمد، ج 5، ص 491، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1419ق.
آیا درست است که میگویند زن و شوهر بعد از نزدیکی از دستمال مشترک استفاده نکنند؛ چون باعث جدایی میشود؟
در ارتباط با مسئله بهداشت آمیزش در روایت از پیامبر(ص) نقل شده است: «...یَا عَلِیُّ لَا تُجَامِعِ امْرَأَتَکَ إِلَّا وَ مَعَکَ خِرْقَةٌ وَ مَعَ أَهْلِکَ خِرْقَةٌ وَ لَا تَمْسَحَا بِخِرْقَةٍ وَاحِدَةٍ فَتَقَعَ الشَّهْوَةُ عَلَی الشَّهْوَةِ فَإِنَّ ذَلِکَ یُعْقِبُ الْعَدَاوَةَ بَیْنَکُمَا ثُمَّ یَرُدُّکُمَا إِلَی الْفُرْقَةِ وَ الطَّلَاق»؛[1] یا علی با همسرت آمیزش مکن، مگر آنکه خودت دستمالی داشته باشی و همسرت دستمال دیگر، با یک دستمال خود را پاک نکنید که شهوت بر شهوت افتد و باعث دشمنی میان شما میشود و شما را به جدایی و طلاق میکشاند.
گفتنی است که این روایت از روایاتی است که فقها از جهت متنی به آن استناد کرده و فتوا به کراهت چنین کاری دادهاند.[2]
البته این حکم از جهت بهداشتی نیز پذیرفته شده است. منتها علتی که در ادامه روایت ذکر شد علت تامه برای دشمنی و جدایی نیست. [1] . شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 3، ص 552، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق؛ شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج 20، ص 253، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1409ق. [2] . طباطبایی یزدی، سید محمد کاظم، العروة الوثقی (المحشّٰی)، گردآورنده: محسنی سبزواری، احمد، ج 5، ص 491، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1419ق.
- [آیت الله خامنه ای] آیا زنی که حقوق بگیر است و از مال شوهر جدایی ندارد باید جدا خمس دهد یا مازاد بر نیاز زندگی مشترک دادن خمس کفایت می کند؟
- [سایر] تکالیف مشترک زن و شوهر در قانون چیست؟
- [سایر] آیا در قرآن مجید درباره زندگی مشترک زن و شوهر و همسرداری آیه ای داریم؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا در عقد موقت نزدیکی از پشت باعث می شود تا زن عدّه نگه دارد؟
- [آیت الله سیستانی] اگر مردی پس از اتمام زمان صیغه موقت مجددا با همان زن صیغه بخوانند ولی اینبار نزدیکی نکنند آیا زن باید عده نگه دارد ؟
- [آیت الله بهجت] زن شوهرداری که وطی به شبهه نموده، در زمان عدّه برای شوهر وطی جایز نیست. آیا سایر استمتاعات جایز است؟
- [سایر] در چه حالاتی تماس زن و شوهر باعث شکستن وضوء می شود؟
- [سایر] چه عواملی باعث می شود زن و شوهر نتوانند اخلاق یکدیگر را تحمل کنند؟
- [سایر] آیا روابط جنسی سرد بین زن و شوهر باعث بروز مشکلات می شود یا حتی طلاق؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در صورتی که زندگی مشترک زن و شوهر منوط به باروی زن باشد و از طرفی مرد، صددرصد عقیم باشد. آیا می توان از اسپرم غیر شوهر استفاده کرد؟
- [آیت الله اردبیلی] هدایایی که برای زن آوردهاند، جزء دارایی زن میباشد و هدایایی که به نحو مشترک برای زن و شوهر آوردهاند، نصف آن جزء دارایی زن به شمار میآید.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر زن و شوهر از هم بدشان بیاید و زن مالی به مرد بدهد که او را طلاق دهد، این طلاق را (طلاق مبارات) میگویند.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر موقع خواندن عقد دایم برای دادن مهر مدتی معین نکرده باشند زن می تواند پیش از گرفتن مهر از نزدیکی کردن شوهر جلوگیری کند چه شوهر توانایی دادن مهر را داشته باشد و چه نداشته باشد ولی اگر پیش از گرفتن مهر به نزدیکی راضی شود و شوهر با او نزدیکی کند دیگر نمی تواند بدون عذر شرعی از نزدیکی شوهر جلوگیری نماید
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر موقع خواندن عقد دائم برای دادن مهر مدتی معین نکرده باشند، زن می تواند پیش از گرفتن مهر از نزدیکی کردن شوهر جلوگیری کند، چه شوهر توانایی دادن مهر را داشته باشد. چه نداشته باشد. ولی اگر پیش از گرفتن مهر به نزدیکی راضی شود، و شوهر با او نزدیکی کند، دیگر نمی تواند بدون عذر شرعی از نزدیکی شوهر جلوگیری نماید.
- [آیت الله بروجردی] اگر موقع خواندن عقد دائمی برای دادن مَهر مدّتی معین نکرده باشند، زن میتواند پیش از گرفتن مَهر از نزدیکی کردن شوهر جلوگیری کند، چه شوهر توانایی دادن مَهر را داشته باشد چه نداشته باشد، ولی اگر پیش از گرفتن مَهر به نزدیکی راضی شود و شوهر با او نزدیکی کند، دیگر نمیتواند بدون عذر شرعی از نزدیکی شوهر جلوگیری نماید.
- [آیت الله سیستانی] اگر موقع خواندن عقد دائمی برای دادن مهر مدت معیّن نکرده باشند ، زن میتواند پیش از گرفتن مهر از نزدیکی کردن شوهر جلوگیری کند ، چه شوهر توانائی دادن مهر را داشته باشد چه نداشته باشد ، ولی اگر پیش از گرفتن مهر به نزدیکی راضی شود و شوهر با او نزدیکی کند ، دیگر نمیتواند بدون عذر شرعی از نزدیکی شوهر جلوگیری نماید .
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر موقع خواندن عقد دائمی برای دادن مهر مدّتی معیّن نکرده باشند، زن میتواند پیش از گرفتن مهر از نزدیکی کردن شوهر جلوگیری کند، چه شوهر توانایی دادن مهر را داشته باشد چه نداشته باشد، ولی اگر پیش از گرفتن مهر به نزدیکی کردن راضی شود و شوهر با او نزدیکی کند، دیگر نمیتواند بدون عذر شرعی از نزدیکی کردن شوهر جلوگیری نماید.
- [امام خمینی] اگر موقع خواندن عقد دائمی برای دادن مهر مدتی را معین نکرده باشند، زن می تواند پیش از گرفتن مهر از نزدیکی کردن شوهر جلوگیری کند، چه شوهر توانایی دادن مهر را داشته باشد چه نداشته باشد. ولی اگر پیش از گرفتن مهر به نزدیکی راضی شود و شوهر با او نزدیکی کند دیگر نمی تواند بدون عذر شرعی از نزدیکی شوهر جلوگیری نماید
- [آیت الله بهجت] اگر هنگام خواندن عقد دائم برای دادن مهر، مدتی معین نکرده باشند، زن میتواند قبل از گرفتن مهر از نزدیکی کردن شوهر جلوگیری کند، چه شوهر توانایی دادن مهر را داشته باشد، چه نداشته باشد. ولی اگر قبل از گرفتن مهر به نزدیکی راضی شود و شوهر با او نزدیکی کند، دیگر نمیتواند بدون عذر شرعی از نزدیکی شوهر جلوگیری نماید.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر در عقد دایم مهررا معین نکنند عقد صحیح است و چنانچه مرد با زن نزدیکی کند باید مهر اورا مطابق مهر زنهایی که مثل او هستند بدهد ولی در متعه چنانچه مهررا معین نکنند عقد باطل است