سلام. معنای این دعا چیست و در کدام منبع آمده است؟ (اللهم انی اشهدک ان ما اصبح او امسی بی من نعمه فی دین او دنیا فمنک وحدک لا شریک لک، لک الحمد و لک الشکر بها علیّ حتی ترضی و بعد الرضا).
در این زمینه، دعایی در منابع مختلف به حضرت نوح(ع) نسبت داده شده است: حفص بن بختری به نقل از امام صادق(ع) می‌گوید: نوح پیامبر(ع) در هر صبح و شام چنین دعا می‌نمود: «اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ أَنَّهُ مَا أَصْبَحَ وَ أَمْسَی بِی مِنْ نِعْمَةٍ وَ عَافِیَةٍ فِی دِینٍ أَوْ دُنْیَا فَمِنْکَ وَحْدَکَ لَا شَرِیکَ لَکَ لَکَ الْحَمْدُ وَ لَکَ الشُّکْرُ بِهَا عَلَیَّ حَتَّی تَرْضَی وَ بَعْدَ الرِّضَا»؛ پروردگارا تو را گواه می‌گیرم که به یقین هر چه از نعمت و سلامتی که با من صبح و شام می‌کند - چه در دین و چه در دنیای من- همه از جانب تو است. بی‌همتایی، شریکی نداری، بر این نعمت‌ها سپاس و شکرت بر من واجب شد تا آن‌که خشنود شوی، و حتی پس از خشنودی! نوح(ع) این دعا را هر بامداد و شام‌گاه ده بار می‌خواند؛ از این‌رو او را بنده شاکر نامیدند. [1] در همین راستا بود که خداوند در باره‌اش فرمود: «ذُرِّیَّةَ مَنْ حَمَلْنا مَعَ نُوحٍ إِنَّهُ کانَ عَبْداً شَکُوراً»؛[2] فرزندان کسانی که با نوح (بر کشتی) سوار کردیم! او بنده شکرگزاری بود! بنابر این، معنای این دعا این است که ای خداوندی که تمام نعمت‌های دنیوی و اخروی که نصیبم می‌شود همه از جانب فضل و کرم تو است. من در برابر این نعمت‌ها که به من ارزانی داشتی در همه حال حمد و سپاست می‌گویم تا از من راضی شوی، و آن‌گونه نیست که بعد از رضایت و خوشنودیت رهایت کنم، بلکه بعد از آن نیز همچنان شاکر درگاهت خواهم بود.   [1] . شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج ‏1، ص 336، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق. [2] . اسراء، 3.
عنوان سوال:

سلام. معنای این دعا چیست و در کدام منبع آمده است؟ (اللهم انی اشهدک ان ما اصبح او امسی بی من نعمه فی دین او دنیا فمنک وحدک لا شریک لک، لک الحمد و لک الشکر بها علیّ حتی ترضی و بعد الرضا).


پاسخ:

در این زمینه، دعایی در منابع مختلف به حضرت نوح(ع) نسبت داده شده است:
حفص بن بختری به نقل از امام صادق(ع) می‌گوید: نوح پیامبر(ع) در هر صبح و شام چنین دعا می‌نمود: «اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ أَنَّهُ مَا أَصْبَحَ وَ أَمْسَی بِی مِنْ نِعْمَةٍ وَ عَافِیَةٍ فِی دِینٍ أَوْ دُنْیَا فَمِنْکَ وَحْدَکَ لَا شَرِیکَ لَکَ لَکَ الْحَمْدُ وَ لَکَ الشُّکْرُ بِهَا عَلَیَّ حَتَّی تَرْضَی وَ بَعْدَ الرِّضَا»؛ پروردگارا تو را گواه می‌گیرم که به یقین هر چه از نعمت و سلامتی که با من صبح و شام می‌کند - چه در دین و چه در دنیای من- همه از جانب تو است. بی‌همتایی، شریکی نداری، بر این نعمت‌ها سپاس و شکرت بر من واجب شد تا آن‌که خشنود شوی، و حتی پس از خشنودی!
نوح(ع) این دعا را هر بامداد و شام‌گاه ده بار می‌خواند؛ از این‌رو او را بنده شاکر نامیدند. [1]
در همین راستا بود که خداوند در باره‌اش فرمود: «ذُرِّیَّةَ مَنْ حَمَلْنا مَعَ نُوحٍ إِنَّهُ کانَ عَبْداً شَکُوراً»؛[2] فرزندان کسانی که با نوح (بر کشتی) سوار کردیم! او بنده شکرگزاری بود!
بنابر این، معنای این دعا این است که ای خداوندی که تمام نعمت‌های دنیوی و اخروی که نصیبم می‌شود همه از جانب فضل و کرم تو است. من در برابر این نعمت‌ها که به من ارزانی داشتی در همه حال حمد و سپاست می‌گویم تا از من راضی شوی، و آن‌گونه نیست که بعد از رضایت و خوشنودیت رهایت کنم، بلکه بعد از آن نیز همچنان شاکر درگاهت خواهم بود.   [1] . شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج ‏1، ص 336، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق. [2] . اسراء، 3.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین