آیا ثواب سیر کردن شکم یک فقیر از خواندن قرآن برای مرده بیشتر است؟
ابتدا باید گفت که انجام همزمان اطعام و تلاوت قرآن امکان‌پذیر است؛ زیرا انسان مؤمن در همان حالی‌که به تهیه مقدمات اطعام می‌پردازد، می‌تواند قرآن را نیز تلاوت کرده و پاداش آن را به مردگان هدیه کند. با این وجود، نکات ذیل نیز باید مورد توجه قرار گیرد: 1. سیر کردن گرسنه، بویژه زمانی که او در معرض مرگ و یا ضرر جدی است از واجبات است و تلاوت قرآن از مستحبات. 2. فرد مؤمنی که قرآن را تلاوت می‌کند اما در مورد سیرکردن گرسنگان بی‌تفاوت است در حقیقت به توصیه‌های قرآن عمل نکرده و چنین تلاوتی نیز از پاداش کامل برخوردار نیست. 3. روایاتی نیز وجود دارد که سیرکردن گرسنگان را از بهترین فعالیت‌ها می‌داند: «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مِنْ أَحَبِّ الْأَعْمَالِ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِدْخَالُ السُّرُورِ عَلَی الْمُؤْمِنِ إِشْبَاعُ جَوْعَتِهِ أَوْ تَنْفِیسُ کُرْبَتِهِ أَوْ قَضَاءُ دَیْنِهِ»؛[1] یکی از محبوب‌ترین اعمال در پیشگاه خدای عز و جل، شادی رساندن به مؤمن، سیر کردن او از گرسنگی، رفع گرفتاری و یا پرداخت بدهی‌اش می‌باشد. 4. با این وجود، جمع بین هر دو ممکن است، چه با روشی که در ابتدا گفته شد و چه آنکه از فقیری که او را سیر کرده، محترمانه درخواست شود که اگر توانست در مقابل این کمکی که به او شده  قرآنی را تلاوت کرده و هدیه روح میت مورد نظر کند.   [1] . کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏2، ص 192، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
عنوان سوال:

آیا ثواب سیر کردن شکم یک فقیر از خواندن قرآن برای مرده بیشتر است؟


پاسخ:

ابتدا باید گفت که انجام همزمان اطعام و تلاوت قرآن امکان‌پذیر است؛ زیرا انسان مؤمن در همان حالی‌که به تهیه مقدمات اطعام می‌پردازد، می‌تواند قرآن را نیز تلاوت کرده و پاداش آن را به مردگان هدیه کند. با این وجود، نکات ذیل نیز باید مورد توجه قرار گیرد:
1. سیر کردن گرسنه، بویژه زمانی که او در معرض مرگ و یا ضرر جدی است از واجبات است و تلاوت قرآن از مستحبات.
2. فرد مؤمنی که قرآن را تلاوت می‌کند اما در مورد سیرکردن گرسنگان بی‌تفاوت است در حقیقت به توصیه‌های قرآن عمل نکرده و چنین تلاوتی نیز از پاداش کامل برخوردار نیست.
3. روایاتی نیز وجود دارد که سیرکردن گرسنگان را از بهترین فعالیت‌ها می‌داند: «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مِنْ أَحَبِّ الْأَعْمَالِ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِدْخَالُ السُّرُورِ عَلَی الْمُؤْمِنِ إِشْبَاعُ جَوْعَتِهِ أَوْ تَنْفِیسُ کُرْبَتِهِ أَوْ قَضَاءُ دَیْنِهِ»؛[1] یکی از محبوب‌ترین اعمال در پیشگاه خدای عز و جل، شادی رساندن به مؤمن، سیر کردن او از گرسنگی، رفع گرفتاری و یا پرداخت بدهی‌اش می‌باشد.
4. با این وجود، جمع بین هر دو ممکن است، چه با روشی که در ابتدا گفته شد و چه آنکه از فقیری که او را سیر کرده، محترمانه درخواست شود که اگر توانست در مقابل این کمکی که به او شده  قرآنی را تلاوت کرده و هدیه روح میت مورد نظر کند.   [1] . کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏2، ص 192، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین