سلام خانمی هستم 30ساله متاهل (ازدواج دوم) همسرم 37ساله (ازدواج دوم/همسر سابقش را به علت خیانت و رابطه پنهانی طلاق داده) شوهرم بسیار شکاک و بدبین است،... مدام سر این مساله با هم درگیریم. دیگر تحمل رفتارهای بدبینانه ایشان را ندارم،با توجه به اینکه ازدواج دومم است و طاقت شکست مجدد را ندارم ،می خواستم راهنمایی کنید که چطور برخورد کنم؟
سلام/ 1. کار خیلی خوبی کردید که مجدد ازدواج کردید. 2. وقتی یک خانم یا آقا به هر دلیلی  طلاق را تجربه کرده و در مسیر ازدواج بعدی قرار گرفته و مشاور ندارد، بسیار تعجب می کنم. شما هم اگر مشاور ندارید یک مشاور خبره و متدین داشته باشید و ارتباط تان را با او حفظ کنید. انتظاری که از مشاور می رود این است که مُراجِع را پشتیبانی کند از جهت تعلیم مهارت ها و حمایت های روحی و معنوی. الا بذکرالله تطمئن القلوب. 3. شک و بدبینی یکی از آفت ها و آسیب های زندگی مشترک است که در اکثر مواقع باعث بروز خشم طرف مقابل می شود و مولد نفرت است. قبلا  عرض کرده ام که غیرت با بدبینی متفاوت است؛ در غیرتمندیِ مرد، زن محترمه و نجیب و مهم است اما سوء ظن بر پایه ای تلقیِ متضادی از احترام و اطمینان نسبت به وفاداری و نجابت و عفت زن شکل می گیرد. و این توهین بزرگی است و اگر این گمان و تلقی بر زبان فرد بدگمان جاری شود حتما برایش تبعات حقوقی و قضایی دارد. که توصیه ام در این نوع موارد معمولا جنگ و دعوا و خصومت نیست. سوظن در اسلام عزیز نهی شده و قرآن کریم نهی فرموده از بسیاری از گمان ها (اجتنبوا کثیرا من الظن انّ بعض الظنِ اثمٌ) و اساسا سوء ظن بی جا و بی مورد را نشانه پستی است چنانچه آقا امیرالمومنین سلام الله علیه فرموده اند: سُوءُ الظَّنِّ بِمَن لا یَخُونُ مِنَ اللُّؤمِ  4. مشکل همسر شما تعمیم دادن است. همان حکایت مار و ریسمون سیاه و سفید. -او باید این آسیب روحی خود را، حتی المقدور مداوا کند اما الان خطاب من به شماست. نه او -  5. عنایت داشته باشید که او تجربه تلخی از زندگی گذشته اش داشته و این باعث بروز بدبینی هایش شده ،اگر تصمیم به حفظ و ادامه زندگی دارید -که دارید-: الف) بپذیرید که همسرتان فعلا بدبین است و شرایط همسرتان را درک کنید و روش مدیریت رفتار او را بیاموزید و حساسیتش را تحریک نکنید. ب) یک بار وقتی حال هر دو تون خوبه و بیرون از منزل هستید با او در این باره گفتگو کنید و محترمانه و بدور از هیجان از خودت دفاع کن در (هفت هشت کلمه یا نهایت دو سه جمله! نه یک سخنرانی انقلابی) در آن چند کلمه با ادبیات خودت شبیه به این را بگو: (من پاک و مومن و عفیفم. غیرت تو را می پسندم. و برخی کنترل ها را -اگر بدبینی اش غیرمستقیم است- و یا سوءظن های تو را -اگر واضح تهمت زده- را اهانت بزرگی به خودم تلقی می کنم. اما بروز خشم فقط حال ما را بدتر می کند و گره را پیچیده تر و محکم تر. تو را دوست دارم -این جمله حکمِ یک ترجیع بند را دارد. فراموشش نکنید- تو حق داری و می توانی از من در مورد برنامه هایم سوال کنی. اما انتظار دارم دقت کنی این پرسش ها، چک کردن و پلیس بازی نشود. من و تو هر دو محترمیم و هر دو تجربه های ناخوش آیندی از گذشته داریم و هر دو به هم پناه آورده ایم. هر دو هم را دوست داریم و باید مراقب تصویرِ محبوب خود، در ذهن یکدیگر باشیم.) ج) مهم ترین عملکرد شما در این روند ایجاد حس حمایت، اطمینان و امنیت در همسرتان است. عبادت هایت را مخفی نکن بذار شما را مکرر در حال نماز و دعا ببیند. این ریاء نیست شما زن و شوهرید او غریبه نیست. مراعات رفتار با نامحرم را بیش از پیش در دستور کار قرار بده. ارتقاء نوع پوشش و حجاب و کنترل برخی از عادات و آداب و رسوم خانوادگی در هر حالی موثر است.  پوشش ظاهری و طریقه ی آداب و معاشرتتون با دیگران به ویژه آقایان را با دقت و بدون هیچ گونه سوء تعبیری انجام دهید.  د) و بدان که داشتن صفحه در فیس بوک و چت و پیامک بازی در هر نوعش با هر کسی! مخرب این اطمینان است. از هر فعالیت اجتماعی ای، مهم تر؛ حفظ این زندگی است. زندگی ای که خوب است و ان شاءالله  حتما   بهتر و بهتر می شود. ه) از خصوصیات افراد بدبین ،کنترل گری آنهاست؛ به این معنی که دائم در حال چک کردن حرکات ،رفتار و ارتباط‌ها ی همسراشان هستند. پس بدون اعلام وصول پیام بدبینیِ او، مخفی کاری نکن و در مسیر اطمینان سازی، شفاف سازی حرکت کن. او را در جریان کارهای عادی روزانه ات بگذار، نه به عنوان گزارش دادن بلکه به عناوین مختلف از اینکه "چون میدونم نگرانم میشی" و "راستی میدونی که امروز باید برم دکتر..." و یا هماهنگی "من ظهر با مامان می خواهم بروم خونه خاله معصومه... شما میتونی عصر بیایی اونجا دنبالم؟" و مهم ترینش" اجازه گرفتن از شوهر". و) با آرامش و صبر و مهربانی این توصیه ها راانجام بده تا لایه های شک و تردید به مرور از ذهنش پاک شود. به او اجازه بده آرامش بگیرد و او را پناه بده! به مسئله این طور نگاه کن. ح) مراقب باش در این باره با هم بحث و جدل نکنید. و به موضوعات عاطفی و ... بسیار توجه کنید و اهمیت بدهید. 6. مراجعه به یک مشاور متدین حتما به شما کمک خواهد کرد.
عنوان سوال:

سلام خانمی هستم 30ساله متاهل (ازدواج دوم) همسرم 37ساله (ازدواج دوم/همسر سابقش را به علت خیانت و رابطه پنهانی طلاق داده) شوهرم بسیار شکاک و بدبین است،... مدام سر این مساله با هم درگیریم. دیگر تحمل رفتارهای بدبینانه ایشان را ندارم،با توجه به اینکه ازدواج دومم است و طاقت شکست مجدد را ندارم ،می خواستم راهنمایی کنید که چطور برخورد کنم؟


پاسخ:

سلام/ 1. کار خیلی خوبی کردید که مجدد ازدواج کردید. 2. وقتی یک خانم یا آقا به هر دلیلی  طلاق را تجربه کرده و در مسیر ازدواج بعدی قرار گرفته و مشاور ندارد، بسیار تعجب می کنم. شما هم اگر مشاور ندارید یک مشاور خبره و متدین داشته باشید و ارتباط تان را با او حفظ کنید. انتظاری که از مشاور می رود این است که مُراجِع را پشتیبانی کند از جهت تعلیم مهارت ها و حمایت های روحی و معنوی. الا بذکرالله تطمئن القلوب. 3. شک و بدبینی یکی از آفت ها و آسیب های زندگی مشترک است که در اکثر مواقع باعث بروز خشم طرف مقابل می شود و مولد نفرت است. قبلا  عرض کرده ام که غیرت با بدبینی متفاوت است؛ در غیرتمندیِ مرد، زن محترمه و نجیب و مهم است اما سوء ظن بر پایه ای تلقیِ متضادی از احترام و اطمینان نسبت به وفاداری و نجابت و عفت زن شکل می گیرد. و این توهین بزرگی است و اگر این گمان و تلقی بر زبان فرد بدگمان جاری شود حتما برایش تبعات حقوقی و قضایی دارد. که توصیه ام در این نوع موارد معمولا جنگ و دعوا و خصومت نیست. سوظن در اسلام عزیز نهی شده و قرآن کریم نهی فرموده از بسیاری از گمان ها (اجتنبوا کثیرا من الظن انّ بعض الظنِ اثمٌ) و اساسا سوء ظن بی جا و بی مورد را نشانه پستی است چنانچه آقا امیرالمومنین سلام الله علیه فرموده اند: سُوءُ الظَّنِّ بِمَن لا یَخُونُ مِنَ اللُّؤمِ  4. مشکل همسر شما تعمیم دادن است. همان حکایت مار و ریسمون سیاه و سفید. -او باید این آسیب روحی خود را، حتی المقدور مداوا کند اما الان خطاب من به شماست. نه او -  5. عنایت داشته باشید که او تجربه تلخی از زندگی گذشته اش داشته و این باعث بروز بدبینی هایش شده ،اگر تصمیم به حفظ و ادامه زندگی دارید -که دارید-: الف) بپذیرید که همسرتان فعلا بدبین است و شرایط همسرتان را درک کنید و روش مدیریت رفتار او را بیاموزید و حساسیتش را تحریک نکنید. ب) یک بار وقتی حال هر دو تون خوبه و بیرون از منزل هستید با او در این باره گفتگو کنید و محترمانه و بدور از هیجان از خودت دفاع کن در (هفت هشت کلمه یا نهایت دو سه جمله! نه یک سخنرانی انقلابی) در آن چند کلمه با ادبیات خودت شبیه به این را بگو: (من پاک و مومن و عفیفم. غیرت تو را می پسندم. و برخی کنترل ها را -اگر بدبینی اش غیرمستقیم است- و یا سوءظن های تو را -اگر واضح تهمت زده- را اهانت بزرگی به خودم تلقی می کنم. اما بروز خشم فقط حال ما را بدتر می کند و گره را پیچیده تر و محکم تر. تو را دوست دارم -این جمله حکمِ یک ترجیع بند را دارد. فراموشش نکنید- تو حق داری و می توانی از من در مورد برنامه هایم سوال کنی. اما انتظار دارم دقت کنی این پرسش ها، چک کردن و پلیس بازی نشود. من و تو هر دو محترمیم و هر دو تجربه های ناخوش آیندی از گذشته داریم و هر دو به هم پناه آورده ایم. هر دو هم را دوست داریم و باید مراقب تصویرِ محبوب خود، در ذهن یکدیگر باشیم.) ج) مهم ترین عملکرد شما در این روند ایجاد حس حمایت، اطمینان و امنیت در همسرتان است. عبادت هایت را مخفی نکن بذار شما را مکرر در حال نماز و دعا ببیند. این ریاء نیست شما زن و شوهرید او غریبه نیست. مراعات رفتار با نامحرم را بیش از پیش در دستور کار قرار بده. ارتقاء نوع پوشش و حجاب و کنترل برخی از عادات و آداب و رسوم خانوادگی در هر حالی موثر است.  پوشش ظاهری و طریقه ی آداب و معاشرتتون با دیگران به ویژه آقایان را با دقت و بدون هیچ گونه سوء تعبیری انجام دهید.  د) و بدان که داشتن صفحه در فیس بوک و چت و پیامک بازی در هر نوعش با هر کسی! مخرب این اطمینان است. از هر فعالیت اجتماعی ای، مهم تر؛ حفظ این زندگی است. زندگی ای که خوب است و ان شاءالله  حتما   بهتر و بهتر می شود.
ه) از خصوصیات افراد بدبین ،کنترل گری آنهاست؛ به این معنی که دائم در حال چک کردن حرکات ،رفتار و ارتباط‌ها ی همسراشان هستند. پس بدون اعلام وصول پیام بدبینیِ او، مخفی کاری نکن و در مسیر اطمینان سازی، شفاف سازی حرکت کن. او را در جریان کارهای عادی روزانه ات بگذار، نه به عنوان گزارش دادن بلکه به عناوین مختلف از اینکه "چون میدونم نگرانم میشی" و "راستی میدونی که امروز باید برم دکتر..." و یا هماهنگی "من ظهر با مامان می خواهم بروم خونه خاله معصومه... شما میتونی عصر بیایی اونجا دنبالم؟" و مهم ترینش" اجازه گرفتن از شوهر". و) با آرامش و صبر و مهربانی این توصیه ها راانجام بده تا لایه های شک و تردید به مرور از ذهنش پاک شود. به او اجازه بده آرامش بگیرد و او را پناه بده! به مسئله این طور نگاه کن. ح) مراقب باش در این باره با هم بحث و جدل نکنید. و به موضوعات عاطفی و ... بسیار توجه کنید و اهمیت بدهید. 6. مراجعه به یک مشاور متدین حتما به شما کمک خواهد کرد.





مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین