معنای "کورت" و "انکدرت" ستارگان در سوره مبارکه تکویر چیست؟
پاسخ اجمالی: کورت هم به معنای پیچیدن و جمع و جور کردن و به معنای "افکندن" یا "تاریک شدن" است. منظور در این جا پیچیده شدن نور خورشید، و تاریک شدن و جمع شدن حجم آن است. همچنین "انکدرت" از ماده "انکدار" به معنای سقوط کردن و پراکنده شدن است، و از ریشه "کدورت" به معنای "تیرگی و تاریکی" است. بنابراین، معنای آیه این است که در آستانه قیامت ستارگان هم فروغ و روشنایی خود را از دست می‌ دهند و هم پراکنده می ‌شوند و سقوط می‌ کنند و نظام جهان بالا درهم می ‌ریزد. پاسخ تفصیلی: از کتاب های مختلف لغت و تفسیر استفاده می‌ شود که کورت "از ماده" تکویر" در اصل به معنای پیچیدن و جمع و جور کردن چیزی است، و گاهی به معنای "افکندن" یا "تاریک شدن" چیزی گفته شده است. منظور در این جا پیچیده شدن نور خورشید، و تاریک شدن و جمع شدن و کوچک شدن حجم آن است. می ‌دانیم خورشید در حال حاضر کره‌ای است فوق العاده داغ و سوزان به اندازه‌ای که تمام مواد آن به صورت گاز فشرده‌ای در آمده و در گرداگردش شعله‌ های سوزانی زبانه می‌ کشد که صدها هزار کیلومتر ارتفاع آنها است! و اگر کره زمین در وسط یکی از این شعله‌ های عظیم گرفتار شود در دم خاکستر و تبدیل به مشتی گاز می‌ شود! ولی در پایان این جهان و در آستانه قیامت این حرارت فرو می ‌نشیند، و آن شعله‌ ها جمع می‌ شود، روشنایی آن به خاموشی می‌گراید، و از حجم آن کاسته می‌شود. این معنای" تکویر" است. این حقیقت در علم و دانش امروز نیز ثابت شده است که خورشید تدریجا رو به تاریکی و خاموشی می‌رود. در آیه بعد می ‌فرماید: "وَ إِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ"؛ و در آن هنگام که ستارگان بی ‌فروغ گشته و افول کنند. "انکدرت" از ماده "انکدار" به معنای سقوط کردن و پراکنده شدن است، و از ریشه "کدورت" به معنای تیرگی و تاریکی است، و جمع میان هر دو معنا در آیه مورد بحث امکان پذیر است؛ چرا که در آستانه قیامت ستارگان هم فروغ و روشنایی خود را از دست می‌ دهند و هم پراکنده می‌ شوند و سقوط می ‌کنند و نظام جهان بالا درهم می ‌ریزد، همان گونه که در آیات دیگر آمده: "نگامی که ستارگان فرو ریزند و پراکنده شوند".[1] و همان گونه که در آیه آمده: و هنگامی که ستارگان محو و تاریک شوند".[2] پی نوشتها: [1] انفطار،2، "وَ إِذَا الْکَواکِبُ انْتَثَرَتْ" [2] مرسلات، 8، "فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ"؛ برگرفته از تفسیر نمونه، ج ‌26، ص 171 - 172، تهران، دارالکتب الاسلامیة، 2374. منبع: www.islamquest.net
عنوان سوال:

معنای "کورت" و "انکدرت" ستارگان در سوره مبارکه تکویر چیست؟


پاسخ:

پاسخ اجمالی:
کورت هم به معنای پیچیدن و جمع و جور کردن و به معنای "افکندن" یا "تاریک شدن" است. منظور در این جا پیچیده شدن نور خورشید، و تاریک شدن و جمع شدن حجم آن است. همچنین "انکدرت" از ماده "انکدار" به معنای سقوط کردن و پراکنده شدن است، و از ریشه "کدورت" به معنای "تیرگی و تاریکی" است. بنابراین، معنای آیه این است که در آستانه قیامت ستارگان هم فروغ و روشنایی خود را از دست می‌ دهند و هم پراکنده می ‌شوند و سقوط می‌ کنند و نظام جهان بالا درهم می ‌ریزد.

پاسخ تفصیلی:
از کتاب های مختلف لغت و تفسیر استفاده می‌ شود که کورت "از ماده" تکویر" در اصل به معنای پیچیدن و جمع و جور کردن چیزی است، و گاهی به معنای "افکندن" یا "تاریک شدن" چیزی گفته شده است. منظور در این جا پیچیده شدن نور خورشید، و تاریک شدن و جمع شدن و کوچک شدن حجم آن است.
می ‌دانیم خورشید در حال حاضر کره‌ای است فوق العاده داغ و سوزان به اندازه‌ای که تمام مواد آن به صورت گاز فشرده‌ای در آمده و در گرداگردش شعله‌ های سوزانی زبانه می‌ کشد که صدها هزار کیلومتر ارتفاع آنها است! و اگر کره زمین در وسط یکی از این شعله‌ های عظیم گرفتار شود در دم خاکستر و تبدیل به مشتی گاز می‌ شود! ولی در پایان این جهان و در آستانه قیامت این حرارت فرو می ‌نشیند، و آن شعله‌ ها جمع می‌ شود، روشنایی آن به خاموشی می‌گراید، و از حجم آن کاسته می‌شود. این معنای" تکویر" است. این حقیقت در علم و دانش امروز نیز ثابت شده است که خورشید تدریجا رو به تاریکی و خاموشی می‌رود.
در آیه بعد می ‌فرماید: "وَ إِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ"؛ و در آن هنگام که ستارگان بی ‌فروغ گشته و افول کنند. "انکدرت" از ماده "انکدار" به معنای سقوط کردن و پراکنده شدن است، و از ریشه "کدورت" به معنای تیرگی و تاریکی است، و جمع میان هر دو معنا در آیه مورد بحث امکان پذیر است؛ چرا که در آستانه قیامت ستارگان هم فروغ و روشنایی خود را از دست می‌ دهند و هم پراکنده می‌ شوند و سقوط می ‌کنند و نظام جهان بالا درهم می ‌ریزد، همان گونه که در آیات دیگر آمده: "نگامی که ستارگان فرو ریزند و پراکنده شوند".[1] و همان گونه که در آیه آمده: و هنگامی که ستارگان محو و تاریک شوند".[2]

پی نوشتها:
[1] انفطار،2، "وَ إِذَا الْکَواکِبُ انْتَثَرَتْ"
[2] مرسلات، 8، "فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ"؛ برگرفته از تفسیر نمونه، ج ‌26، ص 171 - 172، تهران، دارالکتب الاسلامیة، 2374.
منبع: www.islamquest.net





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین