شرح پرسش: طبق گفتار اندیشمندان بزرگ در طول تاریخ، کمیت و کیفیت غذا تأثیر زیادی بر تحصیل طالبان علم دارد. بسیاری از آنها در کتب یا بیاناتشان به این نکته اشاره داشته اند که کم غذا خوردن هم از لحاظ علمی و هم از لحاظ معنوی بر انسان تأثیر می گذارد. بنده نیز مدتی پیش پیرو فرمایشات این بزرگان در رژیم غذایی خودم یک تجدیدنظر جدّی کرده و از غذای خودم کم نمودم و اثرات مثبت کم کردن غذا از جمله جولان پیداکردن ذهن، دقت و سرعت در مطالعه و... را درک نمودم، لکن این رژیم غذایی جدید باعث ضعف جسمی و در نتیجه بروز بیماری های مختلف از جمله سرماخوردگی و بیماری معده شد. فلذا از این رژیم جدید صرف نظر کردم و در نتیجه از اثرات مثبت آن نیز محروم ماندم. سؤال بنده از شما این است که اولاً: آیاتنها راه رسیدن به آن اثرات مثبت، کم کردن غذاست؟ و ثانیاً: در صورتی که تنها راه رسیدن به آن اثرات مثبت، کم کردن غذاست، چگونه این مسئله را اجرا کنم تا آن آثارمنفی بر این رژیم مترتب نشود؟ و ثالثاً: روش خود شما در تغذیه چیست که توانسته اید این مدارج علمی را به خوبی پشت سر بگذارید و به موفقیت های کنونی دست پیدا کنید؟رابعاً: اگر مرجع یا کتابی در این زمینه می شناسید به بنده معرفی نمائید. پاسخ: پاسخ حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) به این شرح است: 1. کم کردن غذا در حدی که ضرری برای شما نداشته باشد، خوب است. اما اگر به حد ضرر برسد، حرام می باشد. 2. کم کردن غذا تنها راه برای رسیدن به این آثار نیست و شما می توانید با سحر خیزی، توجه به قرآن، و از همه مهمتر اخلاص در عمل به این آثار مثبت و بلکه بالاتر از آن دست پیدا کنید. منبع: www.islamquest.net
کم خوردن غذا به طوری که موجب ضعف شود، چه حکمی دارد؟ آیا کم غذا خوردن می تواند راه رسیدن به مدارج علمی و معنوی باشد؟
شرح پرسش:
طبق گفتار اندیشمندان بزرگ در طول تاریخ، کمیت و کیفیت غذا تأثیر زیادی بر تحصیل طالبان علم دارد. بسیاری از آنها در کتب یا بیاناتشان به این نکته اشاره داشته اند که کم غذا خوردن هم از لحاظ علمی و هم از لحاظ معنوی بر انسان تأثیر می گذارد. بنده نیز مدتی پیش پیرو فرمایشات این بزرگان در رژیم غذایی خودم یک تجدیدنظر جدّی کرده و از غذای خودم کم نمودم و اثرات مثبت کم کردن غذا از جمله جولان پیداکردن ذهن، دقت و سرعت در مطالعه و... را درک نمودم، لکن این رژیم غذایی جدید باعث ضعف جسمی و در نتیجه بروز بیماری های مختلف از جمله سرماخوردگی و بیماری معده شد. فلذا از این رژیم جدید صرف نظر کردم و در نتیجه از اثرات مثبت آن نیز محروم ماندم. سؤال بنده از شما این است که اولاً: آیاتنها راه رسیدن به آن اثرات مثبت، کم کردن غذاست؟ و ثانیاً: در صورتی که تنها راه رسیدن به آن اثرات مثبت، کم کردن غذاست، چگونه این مسئله را اجرا کنم تا آن آثارمنفی بر این رژیم مترتب نشود؟ و ثالثاً: روش خود شما در تغذیه چیست که توانسته اید این مدارج علمی را به خوبی پشت سر بگذارید و به موفقیت های کنونی دست پیدا کنید؟رابعاً: اگر مرجع یا کتابی در این زمینه می شناسید به بنده معرفی نمائید.
پاسخ:
پاسخ حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) به این شرح است:
1. کم کردن غذا در حدی که ضرری برای شما نداشته باشد، خوب است. اما اگر به حد ضرر برسد، حرام می باشد.
2. کم کردن غذا تنها راه برای رسیدن به این آثار نیست و شما می توانید با سحر خیزی، توجه به قرآن، و از همه مهمتر اخلاص در عمل به این آثار مثبت و بلکه بالاتر از آن دست پیدا کنید.
منبع: www.islamquest.net
- [سایر] راه رسیدن به مدارج معنوی چیست؟
- [سایر] خوردن چه چیزهایی موجب گوارا شدن غذا است؟
- [آیت الله بهجت] آیا جایز است صداق را طیّ نمودن مدارج علمی مشخص نمود؟
- [سایر] طبق گفتار اندیشمندان بزرگ در طول تاریخ، کمیت و کیفیت غذا تأثیر زیادی بر تحصیل طالبان علم دارد. بسیاری از آنها در کتب یا بیاناتشان به این نکته اشاره داشته اند که کم غذا خوردن هم از لحاظ علمی و هم از لحاظ معنوی بر انسان تأثیر می گذارد. بنده نیز مدتی پیش پیرو فرمایشات این بزرگان در رژیم غذایی خودم یک تجدیدنظر جدّی کرده و از غذای خودم کم نمودم و اثرات مثبت کم کردن غذا از جمله جولان پیداکردن ذهن، دقت و سرعت در مطالعه و... را درک نمودم، لکن این رژیم غذایی جدید باعث ضعف جسمی و در نتیجه بروز بیماری های مختلف از جمله سرماخوردگی و بیماری معده شد. فلذا از این رژیم جدید صرف نظر کردم و در نتیجه از اثرات مثبت آن نیز محروم ماندم. سؤال بنده از شما این است که اولاً: آیاتنها راه رسیدن به آن اثرات مثبت، کم کردن غذاست؟ و ثانیاً: در صورتی که تنها راه رسیدن به آن اثرات مثبت، کم کردن غذاست، چگونه این مسئله را اجرا کنم تا آن آثارمنفی بر این رژیم مترتب نشود؟ و ثالثاً: روش خود شما در تغذیه چیست که توانسته اید این مدارج علمی را به خوبی پشت سر بگذارید و به موفقیت های کنونی دست پیدا کنید؟رابعاً: اگر مرجع یا کتابی در این زمینه می شناسید به بنده معرفی نمائید.
- [آیت الله بهجت] آیا ریاضت کشیدن به واسطه کم خوردن غذا چنان چه در طولانی مدت موجب بیماری شود جایز است؟
- [آیت الله بهجت] آیا ریاضت کشیدن به واسطه کم خوردن غذا چنان چه در طولانی مدت موجب بیماری شود جایز است؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] اینجانب دارای فرزند 13 ماهه هستم که علاوه بر خوردن غذا ، از شیر مادر نیز استفاده می کند و همسر بنده به علت شیر دادن، ضعف می کرده است و چند روزی را روزه نگرفته، وظیفه ایشان چیست؟
- [سایر] اگر برای خانومی٬ بین رسیدن به مدارج بالای علمی و کار و فعالیت در جامعه و تربیت نیروی متخصص و متعهد و ازدواج و بچه دارشدن امکان جمع وجود نداشته باشد؛ وظیفه خانم چیست؟ با توجه به این که خانم تمام شرایط لازم برای ادامه تحصیل و فعالیت را دارند. خواهش می کنم من رو راهنمایی کنید.
- [سایر] نقش پیشرفت علمی در رسیدن به استحکام ساخت درونی چیست؟
- [سایر] آداب غذا خوردن چیست؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] چند چیز در غذا خوردن مذموم است: اوّل: در حال سیری غذا خوردن. دوم: پر خوردن و در حدیثی وارد شده که خداوند عالم بیشتر از هر چیز از شکم پر بدش میآید. سوم: نگاهکردن به صورت دیگران در موقع غذا خوردن. چهارم: خوردن غذای داغ. پنجم: فوت کردن چیزی که میخورد یا میآشامد. ششم: بعد از گذاشتن نان در سفره، منتظر چیز دیگر شدن. هفتم: خوردن با دست چپ مگر در مورد انگور و انار که با دست چپ خوردن آنها مذموم نیست. هشتم: غذا خوردن با دو انگشت. نهم: پاره کردن نان با کارد. دهم: گذاشتن نان زیر ظرف غذا. یازدهم: پاک کردن گوشتی که به استخوان چسبیده به طوری که چیزی در آن نماند. دوازدهم: بیپوست خوردن میوههایی که با پوست خورده میشود. سیزدهم: دور انداختن میوه پیش از آن که کاملاً آن را بخورد، البتّه اگر مقدار قابل توجّهی از میوه باقی مانده باشد اسراف است و حرام. آداب آشامیدن
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . انسان نمیتواند برای ضعف، روزه را بخورد ولی اگر ضعف او به قدری است که معمولاً نمیشود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] انسان نمی تواند بخاطر ضعف روزه اش را بخورد ولی اگر ضعف او بقدری است که معمولاً نمی شود آنرا تحمل کرد خوردن روزه اشکال ندارد. 3 جماع
- [آیت الله خوئی] انسان نمیتواند برای ضعف، روزه را بخورد ولی اگر ضعف او به قدری است که معمولا نمیشود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد. 2- جماع
- [آیت الله علوی گرگانی] انسان نمیتواند برای ضعف، روزه رابخورد ولی اگر ضعف او به قدری است که معمولاً نمیشود آن را تحمّل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد.
- [آیت الله سبحانی] انسان نمی تواند برای ضعف، روزه را بخورد، ولی اگر ضعف او به قدری است که معمولاً نمی شود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد.
- [آیت الله وحید خراسانی] انسان نمی تواند برای ضعف روزه را بخورد ولی اگر ضعف به قدری باشد که برای روزه دار عرفا قابل تحمل نباشد خوردن روزه اشکال ندارد
- [آیت الله سیستانی] انسان نمیتواند برای ضعف روزه را بخورد، ولی اگر ضعف او بهقدری است که معمولاً نمیشود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد. ? جماع:
- [آیت الله نوری همدانی] انسان نمی تواند برای ضعف ، روزه را بخورد ، ولی اگر ضعف او بقدری است که معمولاً نمی شود آن را تحمل کرد ، خوردن روزه اشکال ندارد . 2- جماع:
- [امام خمینی] انسان نمی تواند برای ضعف روزه را بخورد، ولی اگر ضعف او به قدری است که معمولا نمی شود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد.