آیا برای اداره جهان، تقوا کافی است که قرآن سرانجام جهان را از آنِ پرهیزکاران می داند ؟

در قرآن می خوانیم : ( و العاقبه لِلمتقین ) (1) (و العاقبه للتقوی ) (2) یعنی پیروزی نهائی برای پرهیزکاران است .
تقوی ، به معنای وارستگی است ، نه وارفتگی . مدیریت و حکومت نیاز به لیاقت و صلاحیت های خاصی دارد . قرآن می فرماید : ( اِن الارض یرثها عبادیَ الصالحون ) (3) وارثان زمین دو شرط دارند : یکی بنده خدا بودن که همان تقوای الهی است : ( عبادی ) و یکی صلاحیت که همان لیاقت ها و تخصص ها و مدیریت های لازم است : ( الصالحون ) . بنابراین آیاتی که می فرماید پیروزی نهائی برای پرهیزکاران است را باید در کنار این آیه معنا کرد . آری هرگاه خواستیم چیزی را به اسلام نسبت دهیم باید آیات قرآن را در کنار هم مورد نظر قرار دهیم ، به علاوه باید به روایات پیامبر و اهل بیت معصومش علیه السلام توجه کنیم تا به نتیجه برسیم .
برای نجات از بیماری باید تمام داروهایی را که پزشک دستور می دهد مصرف نمود و اگر تنها بعضی را مصرف و بعضی را رها کند ، ممکن است علاوه بر اینکه بهبود نیابد ، مرض او طولانی و یا به امراض دیگری مبتلا شود .
چنانکه خداوند در قرآن از کسانی که به بعضی از آیات ایمان می آورند و به بعضی دیگر ایمان نمی آورند ، به شدت انتقاد کرده است . (4)
مگر مدارس و مراکز علمی به شاگردانی که بعضی دروس را می خوانند و بعضی دیگر را نمی خوانند ، نمره و مدرک می دهند ؟
کدام دولت و نظام به کارمندی که بعضی از بخشنامه ها را عمل و بعضی را بایگانی می کند، حقوق می دهد؟
کدام کارفرمایی به کارگری که بعضی دستورات کارفرما را اجرا و بعضی را رها می کند ، مزد می دهد ؟
پی نوشت:
1- سوره اعراف ، آیه 128.
2- سوره طه ،آیه 132.
3- سوره انبیاء ، آیه 105 .
4- سوره نساء ، آیه 150 .
منبع: پرسش های مهم پاسخ های کوتاه، حجت الاسلام محسن قرائتی