1.به دنبال آیات گذشته که وضعیت منافقان و کفّار را بیان فرمود، در این آیه شریف، به گروههای گوناگونی از مسلمانان راستین اشاره شده، آنها را در سه گروه مشخص تقسیم نموده است.(تفسیر نمونه، آیتالله مکارم شیرازی و دیگران، ج 8 ، ص 99، دارالکتب الاسلامیه.) 2. با توجه به این که آیه شریف مزبور، گروه سوم را با "الذین اتبعوهم باحسان" تعبیر نموده و آن را به تابعان عصر خاصی مقیّد نکرده، و نیز قیدهایی، مانند تقدّم و اولویّت و غیر آن برای آنها بیان نشده؛ از این رو، پیشی گیرندگان نخستین (السّابقون الاوّلون)، خواه از گروه مهاجران و خواه از گروه انصار را دربرمیگیرد؛ لازمه چنین تعبیری آن است که از زمان بعثت پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) تا روز قیامت، مؤمنان غیر منافق را به سه گروه تقسیم کرده باشد: پیشگامان در اسلام و هجرت، پیشگامان در نصرت و یاری پیامبر و کسانی که با شیوهای آمیخته با احسان، از آنان دنبالهروی کردند. با توجه به این، دو گروه اوّل، وصف تبعیت نداشتند، بلکه پیش قراولانی بودند که دیگران از آنان، دنبالهروی کردند؛ و گروه سوم، تنها تابع بوده، متبوع بودن آنها ابتدایی نبوده، بلکه بالقیاس و به دلیل تابع بودن از دو گروه نخست است.(تفسیر المیزان، علامه طباطبایی؛، ج 9، ص 392، دارالکتب الاسلامیه.) 3. درباره مفهوم "پیروی به احسان"، دیدگاههای گوناگونی از سوی مفسّران، مطرح شده است. خلاصه آنکه گروهی، با به حساب آوردن احسان، به عنوان وصف اعمال و برنامههای مورد پیروی، تعبیر احسان را بیان کننده همان اعمال و معتقداتی میدانند که در آنها، از پیشگامان اسلام پیروی میکنند؛ گروهی نیز، احسان را وصف خود پیروی و چگونگی متابعت تابعان دانستهاند، یعنی این گروه سوم، به گونهای شایسته پیروی میکنند؛(تفسیر نمونه، همان، ص 100.) یعنی نوعی پیروی عملی و همراه بودن آن با انجام عمل صالح و رفتارهای نیک. علامه طباطبایی؛، با ردّ هر دو دیدگاه و بیان نظریه سومی، میفرمایند: مراد از "اتباع باحسان"؛ یعنی پیروی همراه با این نگرش که راه مورد پیروی، حق است، برخلاف پیروی به جهت هواهای نفسانی. در حقیقت، پیروان پیشگامان مهاجر و انصار، نه به دلیل تمایلات منفی نفسانی، بلکه چون حق را در راهشان یافتهاند، از آنان پیروی میکنند.(تفسیر المیزان، همان، ص 393.) 3. درباره این که منظور از پیشگامان مهاجر کیست، احتمالهای متعددی از سوی مفسّران مطرح شده،(مجمعالبیان، طبرسی، ج 5، ص 112، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات.) و از ابنعبّاس روایتی نقل گردیده است که میفرماید: "والسابقون الاوّلون" نزلت فی امیرالمؤمنینو هو اسبق النّاس کلّهم بالایمان و صلّی الی القبلتین، و بایع البیعتین بیعه بدر و بیعه الرضوان، و هاجر الهجرتین مع جعفر من مکّه الی الحبشه و من الحبشه الی المدینه؛ تعبیر آیه شریف که میفرماید: السابقون الاوّلون، درباره امام علی(علیه السلام) نازل شده و او پیشگام و نخستین فردِ از همه انسانها در ایمان، نماز خواندن به هر دو قبله، بیعت کننده در هر دو بیعت بدر و رضوان و نیز مهاجرت؛ آن هم در هر دو هجرت از مکه به حبشه و از حبشه به مدینه، بوده است."(تفسیر المیزان، همان، ص 402.) 4. با توجه به این، تعبیر "تابعین به احسان"، ارتباطی مستقل به امام علی(علیه السلام)نداشته، تنها، بخش نخست آیه به آن مرتبط است. eporsesh.com
مراد از "تابعین به احسان" در آیة 100 سورة توبه چیست و ارتباط آن با حضرت علی(علیه السلام) را بیان کنید.
1.به دنبال آیات گذشته که وضعیت منافقان و کفّار را بیان فرمود، در این آیه شریف، به گروههای گوناگونی از مسلمانان راستین اشاره شده، آنها را در سه گروه مشخص تقسیم نموده است.(تفسیر نمونه، آیتالله مکارم شیرازی و دیگران، ج 8 ، ص 99، دارالکتب الاسلامیه.)
2. با توجه به این که آیه شریف مزبور، گروه سوم را با "الذین اتبعوهم باحسان" تعبیر نموده و آن را به تابعان عصر خاصی مقیّد نکرده، و نیز قیدهایی، مانند تقدّم و اولویّت و غیر آن برای آنها بیان نشده؛ از این رو، پیشی گیرندگان نخستین (السّابقون الاوّلون)، خواه از گروه مهاجران و خواه از گروه انصار را دربرمیگیرد؛ لازمه چنین تعبیری آن است که از زمان بعثت پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) تا روز قیامت، مؤمنان غیر منافق را به سه گروه تقسیم کرده باشد: پیشگامان در اسلام و هجرت، پیشگامان در نصرت و یاری پیامبر و کسانی که با شیوهای آمیخته با احسان، از آنان دنبالهروی کردند. با توجه به این، دو گروه اوّل، وصف تبعیت نداشتند، بلکه پیش قراولانی بودند که دیگران از آنان، دنبالهروی کردند؛ و گروه سوم، تنها تابع بوده، متبوع بودن آنها ابتدایی نبوده، بلکه بالقیاس و به دلیل تابع بودن از دو گروه نخست است.(تفسیر المیزان، علامه طباطبایی؛، ج 9، ص 392، دارالکتب الاسلامیه.)
3. درباره مفهوم "پیروی به احسان"، دیدگاههای گوناگونی از سوی مفسّران، مطرح شده است.
خلاصه آنکه گروهی، با به حساب آوردن احسان، به عنوان وصف اعمال و برنامههای مورد پیروی، تعبیر احسان را بیان کننده همان اعمال و معتقداتی میدانند که در آنها، از پیشگامان اسلام پیروی میکنند؛ گروهی نیز، احسان را وصف خود پیروی و چگونگی متابعت تابعان دانستهاند، یعنی این گروه سوم، به گونهای شایسته پیروی میکنند؛(تفسیر نمونه، همان، ص 100.) یعنی نوعی پیروی عملی و همراه بودن آن با انجام عمل صالح و رفتارهای نیک. علامه طباطبایی؛، با ردّ هر دو دیدگاه و بیان نظریه سومی، میفرمایند: مراد از "اتباع باحسان"؛ یعنی پیروی همراه با این نگرش که راه مورد پیروی، حق است، برخلاف پیروی به جهت هواهای نفسانی. در حقیقت، پیروان پیشگامان مهاجر و انصار، نه به دلیل تمایلات منفی نفسانی، بلکه چون حق را در راهشان یافتهاند، از آنان پیروی میکنند.(تفسیر المیزان، همان، ص 393.)
3. درباره این که منظور از پیشگامان مهاجر کیست، احتمالهای متعددی از سوی مفسّران مطرح شده،(مجمعالبیان، طبرسی، ج 5، ص 112، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات.) و از ابنعبّاس روایتی نقل گردیده است که میفرماید: "والسابقون الاوّلون" نزلت فی امیرالمؤمنینو هو اسبق النّاس کلّهم بالایمان و صلّی الی القبلتین، و بایع البیعتین بیعه بدر و بیعه الرضوان، و هاجر الهجرتین مع جعفر من مکّه الی الحبشه و من الحبشه الی المدینه؛ تعبیر آیه شریف که میفرماید: السابقون الاوّلون، درباره امام علی(علیه السلام) نازل شده و او پیشگام و نخستین فردِ از همه انسانها در ایمان، نماز خواندن به هر دو قبله، بیعت کننده در هر دو بیعت بدر و رضوان و نیز مهاجرت؛ آن هم در هر دو هجرت از مکه به حبشه و از حبشه به مدینه، بوده است."(تفسیر المیزان، همان، ص 402.)
4. با توجه به این، تعبیر "تابعین به احسان"، ارتباطی مستقل به امام علی(علیه السلام)نداشته، تنها، بخش نخست آیه به آن مرتبط است.
eporsesh.com
- [سایر] آیه 100 سوره توبه برای چه کسانی نازل شده است؟
- [سایر] آیه 100 سوره توبه برای چه کسانی نازل شده است؟
- [سایر] آیه 100 سوره توبه برای چه کسانی نازل شده است؟
- [سایر] آیا آیه "کفی الله المؤمنین القتال"، درباره حضرت علی (ع) است؟
- [سایر] چگونه کلمه "انفسنا " در آیه مباهله بر امیر مؤمنان (ع) دلالت می کند ؟
- [سایر] در حضور فردی سُنّی "یا علی" می گوییم، می پرسند چرا "یا خدا" نمی گویید، در صورتی که علی(ع) بنده خدا است. ریشه "یا علی" گفتن چیست؟
- [سایر] در حضور فردی سُنّی "یا علی" می گوییم، می پرسند چرا "یا خدا" نمی گویید، در صورتی که علی(ع) بنده خدا است. ریشه "یا علی" گفتن چیست؟
- [سایر] معنای کلمه مبارک "علی" چیست؟ و چند بار در قرآن آمده است؟ و علی در قرآن نام کیست؟
- [سایر] چرا به علی بن موسی، امام هشتم شیعیان، "رضا" می گویند؟
- [سایر] چرا به سوره توبه "مدنیة" میگویند؟
- [آیت الله جوادی آملی] .اذان, هجده جمله است : (االله اکبر ) چهار مرتبه، (أشهد أن لا إله الاّ االله )، (أشهد أنّ محمداً رسول االله )، (حیّ علی الصلاة )، (حیّ علی الفلاح)، (حیّ علی خیر العمل )، (االله اکبر )، (لا إله الاّ االله )، هر کدام دو مرتبه، و اقامه , هفده جمله است : دو مرتبه (االله اکبر )، از اول اذان و یک مرتبه (لا إله الاّ االله ) از آخر آن , کم می شود و دو مرتبه (قد قامت الصلاة ) بعد از (حیّ علی خیر العمل) افزوده میشود.
- [آیت الله سبحانی] اذان هیجده جمله است: اللّهُ أَکْبَر چهار مرتبه. أَشْهَدُ أَنْ لا اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ، أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ، حَیَّ عَلَی الصَّلاَةِ، حَیَّ عَلَی الفَلاَح، حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ، اللّهُ أَکْبَر، لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه اللّهُ أَکْبَر از اول اذان و یک مرتبه لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ باید دو مرتبه قَدْ قامَتِ الصَّلاةُ اضافه نمود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اذان هیجده جمله است: "اللهُ أکْبَرُ" چهار مرتبه؛ "أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ اللهُ" "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله" "حَیَّ عَلی الصّلاة" "حَیَّ عَلَی الْفَلاَح" "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل" "اللهُ أَکْبَرُ" "لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله" هر یک دو مرتبه. اقامه هفده جمله است یعنی: دو مرتبه "اللهُ أکْبَرُ" از اول اذان و یک مرتبه "لا إِلَهَ إِلاَّ الله" از آخر آن کم می شود وبعد از گفتن "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل"باید دو مرتبه "قَدْ قامَتِ الصَّلاة" اضافه نمود.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اذان هیجده جمله است: اَلله اکبرُ چهار مرتبه اَشهدُ اَنْ لا الهَ اِلاّاللهُ، اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسولُ الله حیَّ عَلَی الصَّلوةِ حَیَّ عَلَی الفَلاحِ حَیَّ عَلی خیرِ العملِ، الله اکبرُ لااِلَه اِلاّالله هر یک دو مرتبه و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبرُ از اوّل اذان و یک مرتبه لااِلهَ اِلاّالله از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حَیَّ عَلَی خیرِ العَمَل باید دو مرتبه قَد قامَتِ الصَّلوةُ اضافه نمود.
- [آیت الله خوئی] اذان هیجده جمله است:" الله اکبر" چهار مرتبه،" اشهد ان لا اله الا الله، أشهد ان محمداً رسول الله، حی علی الصلاة، حی علی الفلاح، حی علی خیر العمل، الله اکبر، لا اله الا الله"، هر یک دو مرتبه، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه" الله اکبر" از اوّل اذان، و یک مرتبه" لا اله الا الله" از آخر آن کم میشود، و بعداز گفتن" حی علی خیر العمل" باید دو مرتبه" قد قامت الصلاه" اضافه نمود.
- [امام خمینی] اذان هیجده جمله است: "الله اکبر" چهار مرتبه، "اشهد ان لا اله الا الله،اشهد ان محمدا رسول الله، حی علی الصلاه، حی علی الفلاح، حی علی خیر العمل، الله اکبر، لا اله الا الله"، هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه"الله اکبر" از اول اذان، و یک مرتبه "لا اله الا الله" از آخر آن کم می شود، و بعداز گفتن "حی علی خیر العمل" باید دو مرتبه "قد قامت الصلاه" اضاضه نمود.
- [آیت الله بهجت] اذان هیجده جمله است: (اللّه اَکبَر) چهار مرتبه؛ (اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاَّ اللّه)؛ (اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّه)؛ (حَی عَلَی الصَّلاة)؛ (حَی عَلَی الفَلاح)؛ (حَی عَلی خَیرِ الْعَمَل)؛ (اللّه اَکبَر)؛ (لا اِلهَ اِلاَّ اللّه) هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است؛ یعنی دو مرتبه (اللّه اکبر) از اول اذان و یک مرتبه (لا اِلهَ الاَّ اللّه) از آخر آن کم میشود، و بعد از گفتن (حَی عَلی خَیرِ الْعَمَل) باید دو مرتبه (قَدْ قامَتِ الصَّلاة) اضافه نمود.
- [آیت الله علوی گرگانی] اذان هیجده جمله است: )اللّهُ أکْبَر( چهار مرتبه، )أشْهَدُ أن لا اًّلهَ اًّلاّ اللّهُ، أشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّه، حَیَّ عَلی الصَّلاِْ، حَیَّ عَلی الفَلاحِ، حَیَّ عَلی خَیْرِ العَمَل، اللّهُ اکْبَر، لا اًّلهَ اًّلاّ اللّه( هریک دو مرتبه . واقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه اللّهُ أکبَر از اوّل اذان ویک مرتبه )لا اًّلهَ اًّلاّ اللّهُ( از آخر آن کم میشود و بعد از گفتن )حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَل(، باید دو مرتبه )قَدْ قامَتِ الصّلاْ( اضافه نمود.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اذان هیجده جمله دارد: (اللَّهُ أکبَر) چهار مرتبه، (أَشْهَدُ أَنْ لا إلهَ إلّا اللَّهُ)، (أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّه)، (حَیَّ علی الصَّلاةِ)، (حَیَّ علی الفَلاحِ)، (حَیَّ علی خَیْرِ العَمَلِ)، (اللَّه أکبَر)، (لا إلهَ إلّا اللَّهُ) هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است؛ یعنی دو مرتبه (اللَّه أکبَر) از اول اذان و یک مرتبه (لا إلهَ إلّا اللَّهُ) از آخر آن کم میشود و بعد از گفتن (حَیَّ علی خَیْرِ العَمَلِ) باید دو مرتبه (قَدْ قامَتِ الصّلاة) اضافه نمود.
- [آیت الله وحید خراسانی] اذان هیجده جمله است الله اکبر چهار مرتبه اشهد ان لا اله الا الله اشهد ان محمدا رسول الله حی علی الصلاه حی علی الفلاح حی علی خیر العمل الله اکبر لا اله الا الله هر یک دو مرتبه و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبر از اول اذان و یک مرتبه لا اله الا الله از اخر ان کم می شود و بعد از گفتن حی علی خیر العمل باید دو مرتبه قد قامت الصلاه اضافه نمود