اصولاً باید بدانید قرآن کتابی است برای تکامل معنوی بشر و رفع مشکلاتی است که انسان با آن مشکلات در حیات فردی و اجتماعی خود روبروست، بنابراین می باید انتظار داشت که قرآن درباره آنچه بچنین مقصودی مربوط می شود سخن بگوید و نباید انتظار داشت که قرآن در مورد هر اتفاقی که در گذشته و آینده در جهان علم و صنعت اتفاق افتاده است یا می افتد به تفصیل بحث کند که این کار اولاً عملی نیست و ثانیاً لزومی ندارد.
مساله فضا نوردی و رفتن بشر بکرات دیگر از نظر کمالی که باید بشر در جستجوی آن باشد اهمیتی ندارد و قرآن وظیفه اش پرداختن به اینگونه مسائل نیست. با این وصف گروهی از مفسران در گذشته و نیز در زمان حاضر آیه ی زیر را از سوره الرحمن دلیل بر این می دانند که قرآن مسافرت بشر را بکرات آسمانی امری ممکن می داند و احتمالاً از ظاهر آیه نیز چنین بر می آید که همین دسته از مفسران گفته اند.
آیه این است (یامعشر الجن و الانس استطعتم ان تنفذ و من اقطار السموات و الارض و الاتنفذون الا بسلطان) 1
ترجمه: ای گروه پریان و آدمیان اگر توانید که از قطرهای آسمانها و زمین نفوذ کنید پس بکنید و هرگز نخواهید توانست مگر قدرت تسلط.
البته بجز این آیه آیات دیگر نیز در قرآن وجود دارد که احتمالاً می توان از آنها بر امکان بهره برداری بشر از آسمانها و زمین و تسلط او بر آنها شواهدی آورد.
پی توشت:
1- سوره الرحمن آیه 32
eporsesh.com
