در جزء بودن یا نبودن "بسمالله..." سه قول عمده وجود دارد: 1. برخی از اهل تسنن و مالک و ابوعمرو و... میگویند که جزء هیچ سورهای نیست و تنها برای اوایل سورهها تیمناً نازل گشته است; 2. برخی از پیروان مسلک شافعی و حمزه قایل به تفصیلند و میگویند: تنها در سوره حمد جزء سوره است; ولی در سورههای دیگر نیست; 3. شیعیان بالاتفاق و برخی از اهل تسنن (جلالالدین سیوطی، ابنمبارک و...) میگویند: "بسمالله..." جزء تمام سورهها به جز "توبه" میباشد به دلیل: 1. احادیث اهلبیت: که صحیحه و در حد تواتر است تا آنجا که فرمودهاند: خدای بکشد کسانی را که بزرگترین آیه از آیات قرآنرا از قرآن حذف کردهاند; برای نمونه، حدیثی نقل میشود: "عن یحیی بن ابیعمران الهَمْدانی قال: "کتبتُ الی ابیجعفر7جُعلت فداک ما تقول فی رجل ابتدأ: بسم الله الرحمن الرحیم فی صلاته وحده فی ام الکتاب فلما صار الی غیر امّالکتاب من السوره، ترکها؟ فقال العباسی: لیس لذلک بأس، فکتب بخطه: یعیدها مرتین علی رغم انفه، یعنی العباسی; یحیی ابن عمران همدانی میگوید: در نامهای به امام باقر7 نوشتم: فدایت گردم در این مسأله که نمازگزاری در نمازش سوره حمد را با "بسم الله" آغاز میکند ولی سوره بعد را بدون "بسم الله" میخواند; عباسی (یکی از فقهای اهل سنت) گفته نمازش صحیح است. نظر شما چیست؟ حضرت در پاسخ نوشتند: باید نمازش را اعاده کند، باید نمازش را اعاده کند."(اصول کافی، کلینی;، ج 3، ص 312، دارالکتب الاسلامیة.) 2. از طریق اهل سنت روایات بسیاری از پیامبر9 نقل شده که بسمالله جزء سورههاست; مثلاً انس میگوید: روزی پیش حضرت رسولاکرم بودیم...; سپس با تبسم فرمود: لحظهای قبل، سورهای بر من نازل شد; پس (بسمالله الرحمن الرحیم، إنّا أعطینَک الکوثر...) را خواندند. 3. سیره مسلمانان، خواندن بسمالله در ابتدای سورهها، به جز توبه، بوده و با تواتر ثابت شده است که پیامبر گرامی نیز آن را در ابتدای سورهها میخواندند. اگر بسمالله جزء قرآن نبود، باید پیامبر که در مقام بیان بودند، تصریح میکردند که جزء قرآن و سورهها نیست وگرنه مردم در جهل قرار میگرفتند. 4. مصحفهای تابعین و صحابه قبل از عثمان و بعد از او مشتمل بر بسمالله بوده است; حال اگر بسمالله جزء قرآن نبود، نباید آن را در مصاحف مینوشتند. با توجه به اینکه تأکید شده بود چیزی که از قرآن نیست، نباید در آن گنجانده شود; بنابراین، وجود بسمالله در قرآنها دلیل بر این است که این آیه، مثل آیات دیگری که در قرآن تکرار شدهاند، جزء قرآن است.(البیان فی تفسیر القرآن، آیتالله خوئی، ص 440، انتشارات انوارالهدی / الاتقان، سیوطی، ترجمه: سیدمهدی حائری قزوینی، ص 255، انتشارات امیرکبیر.) eporsesh.com
در جزء بودن یا نبودن "بسمالله..." سه قول عمده وجود دارد: 1. برخی از اهل تسنن و مالک و ابوعمرو و... میگویند که جزء هیچ سورهای نیست و تنها برای اوایل سورهها تیمناً نازل گشته است; 2. برخی از پیروان مسلک شافعی و حمزه قایل به تفصیلند و میگویند: تنها در سوره حمد جزء سوره است; ولی در سورههای دیگر نیست; 3. شیعیان بالاتفاق و برخی از اهل تسنن (جلالالدین سیوطی، ابنمبارک و...) میگویند: "بسمالله..." جزء تمام سورهها به جز "توبه" میباشد به دلیل:
1. احادیث اهلبیت: که صحیحه و در حد تواتر است تا آنجا که فرمودهاند: خدای بکشد کسانی را که بزرگترین آیه از آیات قرآنرا از قرآن حذف کردهاند; برای نمونه، حدیثی نقل میشود: "عن یحیی بن ابیعمران الهَمْدانی قال: "کتبتُ الی ابیجعفر7جُعلت فداک ما تقول فی رجل ابتدأ: بسم الله الرحمن الرحیم فی صلاته وحده فی ام الکتاب فلما صار الی غیر امّالکتاب من السوره، ترکها؟ فقال العباسی: لیس لذلک بأس، فکتب بخطه: یعیدها مرتین علی رغم انفه، یعنی العباسی; یحیی ابن عمران همدانی میگوید: در نامهای به امام باقر7 نوشتم: فدایت گردم در این مسأله که نمازگزاری در نمازش سوره حمد را با "بسم الله" آغاز میکند ولی سوره بعد را بدون "بسم الله" میخواند; عباسی (یکی از فقهای اهل سنت) گفته نمازش صحیح است. نظر شما چیست؟ حضرت در پاسخ نوشتند: باید نمازش را اعاده کند، باید نمازش را اعاده کند."(اصول کافی، کلینی;، ج 3، ص 312، دارالکتب الاسلامیة.)
2. از طریق اهل سنت روایات بسیاری از پیامبر9 نقل شده که بسمالله جزء سورههاست; مثلاً انس میگوید: روزی پیش حضرت رسولاکرم بودیم...; سپس با تبسم فرمود: لحظهای قبل، سورهای بر من نازل شد; پس (بسمالله الرحمن الرحیم، إنّا أعطینَک الکوثر...) را خواندند.
3. سیره مسلمانان، خواندن بسمالله در ابتدای سورهها، به جز توبه، بوده و با تواتر ثابت شده است که پیامبر گرامی نیز آن را در ابتدای سورهها میخواندند. اگر بسمالله جزء قرآن نبود، باید پیامبر که در مقام بیان بودند، تصریح میکردند که جزء قرآن و سورهها نیست وگرنه مردم در جهل قرار میگرفتند.
4. مصحفهای تابعین و صحابه قبل از عثمان و بعد از او مشتمل بر بسمالله بوده است; حال اگر بسمالله جزء قرآن نبود، نباید آن را در مصاحف مینوشتند. با توجه به اینکه تأکید شده بود چیزی که از قرآن نیست، نباید در آن گنجانده شود; بنابراین، وجود بسمالله در قرآنها دلیل بر این است که این آیه، مثل آیات دیگری که در قرآن تکرار شدهاند، جزء قرآن است.(البیان فی تفسیر القرآن، آیتالله خوئی، ص 440، انتشارات انوارالهدی / الاتقان، سیوطی، ترجمه: سیدمهدی حائری قزوینی، ص 255، انتشارات امیرکبیر.)
eporsesh.com
- [سایر] منظور از این که همه قرآن در "بسم اللّه الرحمن الرحیم" جمع است، چیست؟
- [سایر] آیا "اعوذ بالله من الشیطان الرجیم" و "بسم اللّه الرحمن الرحیم" از آیههای قرآن مجیدند؟
- [سایر] قرآن کریم چند "بسم اللّه الرحمن الرحیم" دارد؟ گاهی گفته میشود 114 و گاهی گفته میشود 115، کدام صحیح است؟
- [سایر] آیا حدیثی از معصوم در مذمت آیه محسوب نکردن «بسم الله الرحمن الرحیم»داریم و اگر چنین است چرا آن را جزو آیات محسوب نکرده اند؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا اگر "بسم الله الرحمن الرحیم" اول سوره را در نماز واجب به نیت سوره توحید عادت کرده باشیم بگوئیم و تصمیم داشته باشیم سوره ای جز سوره توحید بخوانیم و از روی فراموشی بدون این که توجه کنیم الان چه سوره ای قرار است خوانده شود "بسم الله الرحمن الرحیم" بگوئیم الف-آیا باید دوباره به نیت آن سوره "بسم الله الرحمن الرحیم" بگوئیم؟ آیا احتیاطاً مجاز به دوباره گفتن هستیم؟ در مورد نماز مستحبی چطور؟ اگر به سوره ای جز توحید و کافرون عادت داشته باشیم چطور؟ ب- آیا مجزی است در نماز واجب یا مستحبی از سوره توحید را به سوره کافرون عدول کرد؟
- [سایر] نظرات مختلف درباره این که آیا بسم الله الرّحمن الرّحیم جزء آیات قرآن محسوب می شود را بیان کنید.
- [سایر] بسم الله الرحمن الرحیم چند حرف است؟
- [آیت الله نوری همدانی] آیا تسمیه اشخاص لال که قدرت بر ادای درست تسمیه ندارند صحیح است؟
- [آیت الله بهجت] در مورد دو سوره ی "فیل" و "قریش" که در نماز یک سوره محسوب می شوند؛ آیا گفتن یک "بسم اللّه الرحمن الرحیم" کافی است؟
- [سایر] فضیلت گفتن ذکر (بسم الله الرّحمن الرّحیم) چیست؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر انسان بخواهد الله اکبر را به چیزی که بعد از آن می خواند مثلاً به بِسْمِ "اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ" بچسباند باید "راء" اکبر را با پیش بخواند.
- [آیت الله سبحانی] اگر انسان بخواهد (الله اکبر) را به چیزی که بعد از آن می خواند مثلا به (بسم الله الرحمن الرحیم) بچسباند، باید (ر) اکبر را پیش بدهد.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر انسان بخواهد (اللهُ اکبر) را به چیزی که بعد از آن می خواند مثلاً به بسم الله الرحمن الرحیم ) بچسباند باید (ر) اکبر را با پیش بخواند .
- [آیت الله بروجردی] اگر انسان بخواهد (اَللهُ اَکبَرُ) را به چیزی که بعد از آن میخواند مثلاً به بسم الله الرحمن الرّحیم بچسباند، باید (ر) اکبر را پیش [ضمه] بدهد.
- [امام خمینی] اگر انسان بخواهد "الله اکبر" را به چیزی که بعد از آن می خواند مثلا به"بسم الله الرحمن الرحیم" بچسباند، باید ر اکبر را پیش بدهد.
- [آیت الله مظاهری] اگر در رکعت سوّم و چهارم حمد بخواند باید بسم اللَّه آن را هم آهسته بگوید.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر انسان بخواهد (الله اکبر) را به چیزی که بعد از آن می خواند مثلاً به بسم الله الرحمن الرّحیم بچسباند بهتر است حرف (ر) اکبر را ضمه بدهد. هر چند احتیاط مستحب است که در نماز واجب متصل نکند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] نمازگزار میتواند (اللَّه اکبر) را به چیزی که بعد از آن میخواند؛ مثلاً به (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ) بچسباند و در این صورت بنا بر احتیاط مستحب (ر) اکبر را پیش بدهد.
- [آیت الله وحید خراسانی] احتیاط مستحب ان است که الله اکبر را به چیزی که بعد ان می خواند مثلا به بسم الله الرحمن الرحیم نچسباند و اگر خواست وصل کند باید راء اکبر را پیش یعنی ضمه بدهد
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر انسان بخواهد اللّه اکبر را به چیزی که بعد از آن می خواند؛ مثلا به بسم اللّه الرحمن الرحیم بچسباند؛ بهتر است (راء) اکبر را پیش بدهد؛ ولی احتیاط مستحب آن است که در نماز واجب نچسباند.