چگونه می توانم از وحشتی که مرگ در ذهنم ایجاد کرده، رهایی یابم؟
تفاوت روی آوردن چهره مرگ به مؤمنان و کافران، نشانگر آن است که از دیدگاه معارف قرآنی و روایی، اعمال، افکار و اوصاف انسان نقش به سزایی در این مهم دارد؛ به صورتی که سعادت و شقاوت بشر از درون آن میجوشد و در واقع آدمی، باید از خود و کرده هایش هراسان باشد. آموزه های دینی نیز با ارائه حقیقت مرگ و توصیف ابعاد آن، میخواهد نگرش انسان را به خود تغییر دهد و آن را تصحیح کند؛ یعنی، به او یاد دهد که در عین زندگی در جهان مادی و کوشش برای برطرف ساختن نیازهای خود، دلبستگی و وابستگی به آنها نداشته باشد. از این رو، ترس از مرگ در این چهارچوب، امری ارزشی و مثبت خواهد بود. پس هرکس طبیب خویش است و با نوع نگرش و عملکرد خود، میتواند ترس از مرگ را که بر اثر غفلت، تنگ نظری و محدودنگری به عالم مادی در او پدیدار شده است به ترس از مرگی که راه را طولانی و رویارویی با خداوند متعال را سخت میبیند، تبدیل سازد. ترس اول اگر بر جان آدمی سیطره یابد، زندگی دنیایی را بر آدمی تیره و تار میسازد. اما ترس دوم، موجب تقویت و تهذیب نفس شده و انسان را به انجام دادن اعمال نیک و صالح که از دیدگاه شریعت اسلامی گستره ای بس بزرگ دارد سوق می دهد. امام صادق علیه السلام می فرماید: (همانا تو، طبیب نفس خویش قرار داده شده ای؛ برای تو درد و نشانه صحّت و سلامتی بیان شده است و به دوا [ و درمان]راهنمایی شده ای . پس بنگر که چگونه در [ اصلاح ]نفس خود قیام میکنی)1 . بر این اساس باید با تغییر نگرش خود و تصحیح اعمال، خود را از وحشتی که از مرگ داریم، نجات دهیم. پی نوشت: 1. کافی، ج 2، (کتاب الایمان و الکفر، باب محاسبة العمل)، ح 6؛ به نقل از: چهل حدیث، ص 306. منبع: www.porseman.org
عنوان سوال:

چگونه می توانم از وحشتی که مرگ در ذهنم ایجاد کرده، رهایی یابم؟


پاسخ:

تفاوت روی آوردن چهره مرگ به مؤمنان و کافران، نشانگر آن است که از دیدگاه معارف قرآنی و روایی، اعمال، افکار و اوصاف انسان نقش به سزایی در این مهم دارد؛ به صورتی که سعادت و شقاوت بشر از درون آن میجوشد و در واقع آدمی، باید از خود و کرده هایش هراسان باشد. آموزه های دینی نیز با ارائه حقیقت مرگ و توصیف ابعاد آن، میخواهد نگرش انسان را به خود تغییر دهد و آن را تصحیح کند؛ یعنی، به او یاد دهد که در عین زندگی در جهان مادی و کوشش برای برطرف ساختن نیازهای خود، دلبستگی و وابستگی به آنها نداشته باشد. از این رو، ترس از مرگ در این چهارچوب، امری ارزشی و مثبت خواهد بود.
پس هرکس طبیب خویش است و با نوع نگرش و عملکرد خود، میتواند ترس از مرگ را که بر اثر غفلت، تنگ نظری و محدودنگری به عالم مادی در او پدیدار شده است به ترس از مرگی که راه را طولانی و رویارویی با خداوند متعال را سخت میبیند، تبدیل سازد.
ترس اول اگر بر جان آدمی سیطره یابد، زندگی دنیایی را بر آدمی تیره و تار میسازد.
اما ترس دوم، موجب تقویت و تهذیب نفس شده و انسان را به انجام دادن اعمال نیک و صالح که از دیدگاه شریعت اسلامی گستره ای بس بزرگ دارد سوق می دهد.
امام صادق علیه السلام می فرماید: (همانا تو، طبیب نفس خویش قرار داده شده ای؛ برای تو درد و نشانه صحّت و سلامتی بیان شده است و به دوا [ و درمان]راهنمایی شده ای . پس بنگر که چگونه در [ اصلاح ]نفس خود قیام میکنی)1 .
بر این اساس باید با تغییر نگرش خود و تصحیح اعمال، خود را از وحشتی که از مرگ داریم، نجات دهیم.
پی نوشت:
1. کافی، ج 2، (کتاب الایمان و الکفر، باب محاسبة العمل)، ح 6؛ به نقل از: چهل حدیث، ص 306.
منبع: www.porseman.org





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین