چه نسبتی بین نفس ، شیطان و ابلیس وجود دارد ؟

ابلیس یکی از شیاطین است . شیاطین به دو دسته تبدیل می شوند . در لغت عرب برای شیطان دو وجه گفته اند : یکی شطن به معنای دوری و فاصله گرفت از حق و به هر موجودی که از حق دور است و سعی می کند دیگران را هم از حق دور کند شیطان گفته می شود. پس یک دسته انسانهایی که از حق دور هستند و انسانها را به دوری از حق دعوت می کنند و یک دسته اجنه هایی که این حالت را دارند . معنای دیگر از شیط به معنای نابودی و بطلان است یعنی هر موجودی که باطل است و دیگران را به سوی باطل دعوت می کند شیطان گفته می شود که احتمال آن کم است. ابلیس یکی از شیاطین جن است . ابلیس همان است که بر آدم سجده نکرد . خود ابلیس یاران و اعوانی دارد که یاران و اعوان او گروهی در بین اجنه هستند و گروهی هم در بین انسانها هستند . ابلیس نام خودش نبوده است و خدا بعدا این نام را به او داده است . کلمه ی ابلیس از بلس است به معنای یاس و ناامیدی. چون ابلیس تمرد کرد از رحمت خداوند ناامید شد . بخاطر همان به او ابلیس یعنی موجودی که امید به رحمت خدا ندارد گفته می شود. پس شیطان یک اسم عام است و شامل هر موجودی است که در مسیر باطل است و دیگران را هم به باطل دعوت می کند. خود ا ینها دو دسته هستند . یکی شیاطین انس یعنی انسانهایی که این حالت را دارند و اجنه ای که این حالت را دارند . رئیس این شیاطین یکی از اجنه ، ابلیس است که در برابر آدم سجده نکرد .
در این مبارزه نفس درونی با وسوسه های شیطان هماهنگ می شوند و شما می توانید نفس را بعنوان یک گماشته ی درونی تلقی کنید . نفس خواسته های انسانی را تزیین می کند و شیطان برون هم با تزیین و وسوسه باهم همآهنگ می شوند تا بتوانند انسان را به مرحله ی سقوط و ضلالت ببرند .