خداوند متعال، حکیم علی الاطلاق است و تمام افعال او بر اساس حکمت بالغه است. بنابراین، تمام موجودات بر اساس حکمت بالغه ی الاهی آفریده شده‌اند و خداوند بهترین صورت و حالتی را که شایسته‌ی آنند، به آنها داده است.[1] آفرینش شیطان از آتش نیز طبق حکمت الاهی است. شیطان یکی از انواع جن است و از آتش آفریده شده است و دارای جسمی لطیف است. در یک تقسیم بندی کلی اجسام بر دو قسم هستند: اجسام کثیف، مانند اجسام موجوداتی چون حیوانات و انسان که از گِل آفریده شده‌اند. و اجسام لطیف؛ چون جسم جنیان که از آتش خلق شده‌اند. این دو نوع جسم دارای حجم و مقدارند، اما با هم اختلافی حقیقی دارند که از جمله اختلافات آنها این است که شیطان برای انسان مرئی و دیدنی نیست، بلکه به دلیل لطافت خود، امکان می‌یابد که به اشکال مختلف در بیاید و به هر جا که می‌خواهد سر بزند. ولی انسان برای شیطان مرئی است و امکان تغییر سریع حالت و مکان خود را ندارد و حرکت او تدریجی است. حکمت آفرینش شیطان از آتش را می‌توان در نکات زیر جست و جو کرد: اوّل: امتحان شیطان، شیطان از آتش آفریده شده و انسان از گِل. شیطان که آتش را برتر از خاک می‌پنداشت، خود را برتر از انسان دید و به این دلیل از دستور خداوند سرپیچی کرد. بنابراین، عمده‌ترین حکمت آفرینش شیطان از آتش، امتحان و آزمایش او بوده است که آیا او به ظاهر خود که از جنس آتش است، مغرور می‌شود، یا این که همواره در برابر دستورات الاهی فرمانبردار است؟ چنان که شیطان دلیل خود بر عدم سجده بر آدم و نافرمانی از دستور خداوند را همین مطلب بیان کرد: "مرا از آتش آفریدی و او را از گِل خلق کردی."[2] دوم: امتحان و آزمون انسان؛ شیطان دشمن قسم خورده‌ی انسان، موجودی اغواگر است که او را در اعتقادات به اشتباه می‌اندازد و در اعمال و رفتار به فسق و عصیان دعوت می‌کند. او منشأ وسوسه و مکر و خدعه است، به گونه‌ای که باطل را که هیچ حقیقتی ندارد، حق جلوه می‌دهد. روش او حیله است و از راه هایی که برای انسان مکشوف نیست، از درون و باطن، او را گمراه می‌کند. شیطان به دلیل جسم لطیفی که دارد، می‌تواند در باطن انسان ها نفوذ کند. البته نفوذ او به سوء اختیار آدمیان است؛ یعنی خود انسان ها شیطان را به قلب خود راه می‌دهند و گرنه اگر انسان نخواهد، او هیچ راهی بر آنها ندارد. گرچه انسان شیطان را نمی‌بیند و از دیدگان او مخفی است، ولی باید مراقب او باشد و از چنین دشمنی پرهیز کند. (ای فرزندان آدم! شیطان شما را نفریبد...او و همکارانش شما را می‌بینند، از جایی که شما آنها را نمی‌بینید).[3] و این آزمایش انسان است که با چنین دشمنی مواجه است. پی نوشتها: [1] هرچند که ما حکمت آنها را ادراک نکنیم و به دلیل محدودیت علم خود نیز، حکمت بسیاری امور را در نمی‌یابیم. [2] اعراف، 12. [3] اعراف، 27. منبع: http://farsi.islamquest.net
خداوند متعال، حکیم علی الاطلاق است و تمام افعال او بر اساس حکمت بالغه است. بنابراین، تمام موجودات بر اساس حکمت بالغه ی الاهی آفریده شدهاند و خداوند بهترین صورت و حالتی را که شایستهی آنند، به آنها داده است.[1] آفرینش شیطان از آتش نیز طبق حکمت الاهی است. شیطان یکی از انواع جن است و از آتش آفریده شده است و دارای جسمی لطیف است. در یک تقسیم بندی کلی اجسام بر دو قسم هستند:
اجسام کثیف، مانند اجسام موجوداتی چون حیوانات و انسان که از گِل آفریده شدهاند. و اجسام لطیف؛ چون جسم جنیان که از آتش خلق شدهاند. این دو نوع جسم دارای حجم و مقدارند، اما با هم اختلافی حقیقی دارند که از جمله اختلافات آنها این است که شیطان برای انسان مرئی و دیدنی نیست، بلکه به دلیل لطافت خود، امکان مییابد که به اشکال مختلف در بیاید و به هر جا که میخواهد سر بزند. ولی انسان برای شیطان مرئی است و امکان تغییر سریع حالت و مکان خود را ندارد و حرکت او تدریجی است.
حکمت آفرینش شیطان از آتش را میتوان در نکات زیر جست و جو کرد:
اوّل: امتحان شیطان، شیطان از آتش آفریده شده و انسان از گِل. شیطان که آتش را برتر از خاک میپنداشت، خود را برتر از انسان دید و به این دلیل از دستور خداوند سرپیچی کرد. بنابراین، عمدهترین حکمت آفرینش شیطان از آتش، امتحان و آزمایش او بوده است که آیا او به ظاهر خود که از جنس آتش است، مغرور میشود، یا این که همواره در برابر دستورات الاهی فرمانبردار است؟ چنان که شیطان دلیل خود بر عدم سجده بر آدم و نافرمانی از دستور خداوند را همین مطلب بیان کرد: "مرا از آتش آفریدی و او را از گِل خلق کردی."[2]
دوم: امتحان و آزمون انسان؛ شیطان دشمن قسم خوردهی انسان، موجودی اغواگر است که او را در اعتقادات به اشتباه میاندازد و در اعمال و رفتار به فسق و عصیان دعوت میکند. او منشأ وسوسه و مکر و خدعه است، به گونهای که باطل را که هیچ حقیقتی ندارد، حق جلوه میدهد. روش او حیله است و از راه هایی که برای انسان مکشوف نیست، از درون و باطن، او را گمراه میکند. شیطان به دلیل جسم لطیفی که دارد، میتواند در باطن انسان ها نفوذ کند. البته نفوذ او به سوء اختیار آدمیان است؛ یعنی خود انسان ها شیطان را به قلب خود راه میدهند و گرنه اگر انسان نخواهد، او هیچ راهی بر آنها ندارد.
گرچه انسان شیطان را نمیبیند و از دیدگان او مخفی است، ولی باید مراقب او باشد و از چنین دشمنی پرهیز کند. (ای فرزندان آدم! شیطان شما را نفریبد...او و همکارانش شما را میبینند، از جایی که شما آنها را نمیبینید).[3] و این آزمایش انسان است که با چنین دشمنی مواجه است.
پی نوشتها:
[1] هرچند که ما حکمت آنها را ادراک نکنیم و به دلیل محدودیت علم خود نیز، حکمت بسیاری امور را در نمییابیم.
[2] اعراف، 12.
[3] اعراف، 27.
منبع: http://farsi.islamquest.net
- [سایر] شیطان با ابلیس چه تفاوتی دارد ؟
- [سایر] آیا شیطان (ابلیس) از فرشتگان بود یا جن؟
- [سایر] چه نسبتی بین نفس ، شیطان و ابلیس وجود دارد ؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] خداوند متعال ابلیس را چگونه با آتش عذاب می کند، در حالی که خود از جنس آتش است؟
- [آیت الله مظاهری] خنّاس و ابلیس و شیطان چه فرقی دارند؟
- [سایر] اگر شیطان از آتش است، چگونه در آتش خواهد سوخت؟
- [سایر] اگر شیطان از آتش است، چگونه در آتش خواهد سوخت؟
- [سایر] چرا خدا شیطان را آفریده است؟
- [آیت الله علوی گرگانی] خداوند متعال ابلیس را چگونه به آتش عذاب میکند در حالی که خود او از جنس آتش است؟
- [سایر] اگر شیطان از آتش است، چگونه در آتش خواهد سوخت؟
- [آیت الله وحید خراسانی] اب انگوری که به اتش جوش بیاید حرام می شود و اگر ان قدر به اتش بجوشد که دو قسمت ان کم شود و یک قسمت ان بماند حلال می شود و در مساله گذشت که به جوش امدن به اتش نجس نمی شود و اگر به غیر اتش جوش بیاید حرام و بنابر احتیاط نجس می شود و احتیاط واجب ان است که به غیر از سرکه شدن پاک و حلال نمی شود
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر انگور و آب انگور بخودی خود، یا به واسطه پختن جوش بیاید پاک است، ولی خوردن آن حرام است و آنچه به آتش جوش آمده اگر به آتش دو ثلث آن کم شود حلال می شود و آنچه به غیر آتش جوش آمده با سرکه شدن حلال می شود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] چیزی که معلوم نیست غوره است، یا انگور اگر با آتش بجوشد، حرام نمی شود.
- [آیت الله شبیری زنجانی] آب انگوری که به سبب آتش یا به خودی خود جوش بیاید، خوردن آن حرام و بنا بر احتیاط نجس میشود، چنانچه در مسأله 114 گذشت و آب انگوری که به سبب آتش جوش آمده اگر آن قدر با آتش بجوشد که ثلثان شود، یعنی دوسوم آن کم شود، پاک شده و خوردن آن حلال است؛ ولی اگر به خودی خود جوش آمده، بنا بر احتیاط فقط به سرکه شدن پاک و حلال میشود.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] آب انگوری که به آتش یا به خودی خود جوش بیاید؛ حرام می شود و اگر آن قدر به آتش بجوشد که ثلثان شود؛ یعنی دو قسمت آن کم شود و یک قسمت آن بماند؛ حلال می شود. و در مسأله (114) گذشت که آب انگور به جوش آمدن نجس نمی شود و بعید نیست که اگر دو قسمت آن به غیر آتش کم شود حلال باشد.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر یک دانه انگور در چیزی که به آتش میجوشد بیفتد و بجوشد پاک است اگرچه خوردن آن حرام است.
- [آیت الله مظاهری] اگر آتشی روشن کند و مال کسی آتش بگیرد، در صورتی که مواظبت نکرده باشد ضامن است.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . خوردن آب انگوری که معلوم نیست جوش آمده یا نه حلال است ولی اگر با آتش جوش بیاید تا انسان یقین نکند که دو قسمت آن با آتش کم شده، حلال نمی شود و اگر بخودی خود جوش آید تا سرکه نشود حلال نمی شود.
- [آیت الله خوئی] آب انگوری که به آتش یا به خودی خود جوش بیاید، حرام میشود، و اگر آنقدر با آتش بجوشد که ثلثان شود یعنی دو قسمت آن کم شود و یک قسمت آن بماند، حلال میشود. و در مسألة (114) گذشت که آب انگور به جوش آمدن نجس نمیشود.
- [آیت الله نوری همدانی] آب انگوری که خود بخود جوش آمده نجس است و فقط به سرکه شدن پاک و حلال میشود ، ولی اگر به واسطة آتش جوش آمده است ، پیش از آنکه ثلثان شود یعنی دو قسمت آن کم شود ، نجس نیست و لی حرام است و به ثلثان شدن به وسیلة آتش ، حلال می شود .