دلیل اینکه بعد از 1400سال عزاداری می‌کنیم چیست؟ کدام یک از ادیان به این کار می پردازند؟ در کل، فلسفه عزاداری چیست ؟

عزاداری اولاً بالذات انسانی و فطری ، ثانیاً مکتبی و مسلکی و ثالثاً مذهبی است. یعنی این‌طور نیست که عزاداری خاصّ اسلام، شیعه یا ایرانی باشد در اصل نوعی به یاد آوردن است، البته آن نوع عزاداری که در شیعه بر آن امر شده و روایاتی که در رابطه با عزاداری امام حسین(ع) نقل شده از نوع و گونه‌ای دیگر است ولی این‌که با این جهت گیری به آن بیندیشیم که یک یاد و یاد کرد از کسی است که او را دوست داریم . این یاد ،اختصاص به ما یا 1400 سال ندارد، همچنین در فرهنگ‌های دیگر هم وجود دارد مثلاً از یک سرباز گمنام خود یاد می‌کنند. همه‌ی ملیت‌ها با به یاد آوردن عزیزان، به دنبال یک هدف هستند، مسلمانان هم با یک هدفی مراسم محرم و عاشورا را برگزار می‌کنیم. دو نکته حائز اهمیت است یکی اینکه فلسفه ی عزاداری افزون بر وجه عامی که دارد باید مشاهده کنیم واکنش دشمنان دین و اهل بیت درباره این حرکت چه بوده و متناسب با واکنش‌ها ، آن را سامان دهیم. اگر آنها بنابر این دارند که این صدا را خاموش نمایند، ما هم باید همواره بکوشیم که این فریاد و ندا را زنده نگه داریم و به پیش ببریم. این یک ویژگی است که در این مکتب و حرکت وجود دارد. نکته دوم هم این است که برای تبیین فلسفه عزاداری، ما باید عاشورا را یک فرهنگ و مکتب به هم پیوسته که اجزا و عناصر متصل بهمی دارد ببینیم.