اسماء
اسماء، ممکن است به یکی از این موارد اشاره داشته باشد:
منظور از «تردید ناپذیر» که از جمله اسماء قیامت است چیست؟
از دیدگاه قرآن کریم، وقوع قیامت حتمی و قطعی است و شکّی در آن نیست: (و أنّ السّاعة اتیةٌ لا ریب فیها) حج/7؛ [قیامت آمدنی است و شک‌بردار نیست]؛ آن سان که اصل وجود قرآن و هیچ کدام از حقایق آن شک‌بردار نیست: (ذلک الکتاب لاریبَ فیه) بقره/2 دلیل حتمی بودن معاد و قیامت آیاتی است که به تعبیر فنّی حدّ وسط برهان را تشکیل می‌دهد. مفاد این آیات عبارت است از (عدل الهی). از این رو می‌فرماید: (أم نجعلُ الّذین امنوا و عَمِلوا الصّالحاتِ کالمُفسدین فی الأرض أم نجعلُ المتّقین کالفُجّار) ص/28؛ [آیا ممکن است کسانی را که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده‌اند همچون مفسدان در زمین قرار دهیم‌؟ و آیا امکان دارد پرهیزکاران را همچون فاجران قرار دهیم‌؟] یعنی مومنان و معتقدان، همچنین فتنه انگیزان و مفسدان بمیرند و نابود شوند و پس از مرگ حساب و محکمه و داد و دادخواهی نباشد‌؟! آیا خدای عادل این چنین جهان را اداره می‌کند که زشت کرداران و زیبا کرداران یک نواخت باشند‌؟ اگر بعد از مرگ قیامتی نباشد و همگان معدوم گردند، چون در حال عدم فرقی بین آحاد عدمی نیست لذا صالح و طالح بعد از مردن یکسان خواهند بود. آیا خدایی که جان انسان را با تقوا و فجور آشنا کرد: (فألْهمَها فجورَها و تقویها) شمس/8 و راه عدل و ظلم را به وی نشان داد و زیبایی و زشتی را به او الهام کرد، چنان که برخی به این الهام احترام گذاشته راه حق را طی کردند و برخی آن را نادیده انگاشتند و پیامبران و وحی را مسخره کردند: (یا حسرةً علی العباد ما یأتیهم من رسول إلاّ کانوا به یَستهزؤُن) یس/30؛ [با همه یک نواخت رفتار خواهد کرد و برای پرهیزکار پاداشی و برای تبه‌کار کیفری نیست‌؟ هرگز عدل الهی حکم به همسانی پارسایان و تبه‌کاران نمی‌کند. خدای سبحان در آیة دیگر به همین برهان اشاره فرمود: (أم حسِبَ الّذین اجْترحوا السّیّئاتِ أن نجعلّهم کالْذین امنوا و عملوا الصّالحات سواءً محیاهمُ و مماتُهم ساء ما یحکُمون و خلق الله السّمواتِ و الأرضَ بالحقّ و لِتُجزی کلُّ نفس بما کسبتْ و هم لا یُظلَمون) جاثیه/2122؛ [آیا کسانی که مرتکب گناهان گشتند گمان کردند آنان را همچون کسانی قرار خواهیم داد که ایمان آوردند و عمل صالح کردند که حیات و مرگشان یکسان باشد‌؟ چه بد داوری می‌کنند! خداوند آسمان‌ها و زمین را به حق آفریده است تا هر کس در برابر کرداری که انجام داده جزا داده شود و به آنان ستمی روا نخواهد شد. در جهان آفرینش و نظام آسمان و زمین هرگز باطل راه ندارد. چگونه ممکن است قیامتی نباشد و عدل و دادی حاکم نگردد‌؟! بلکه حق تعالی قطعاً پیامبران و پارسایان را مورد عنایت خاص قرار می‌دهد و به آنان کمک می‌کند؛ هم در دنیا و هم در قیامت (إنّا لنَنصُر رسلَنا و الّذین امنوا فی الحیوة الدّنیا و یوم یقوم الأشْهاد) مؤمن/51 www.eporsesh.com
از دیدگاه قرآن کریم، وقوع قیامت حتمی و قطعی است و شکّی در آن نیست: (و أنّ السّاعة اتیةٌ لا ریب فیها) حج/7؛ [قیامت آمدنی است و شک‌بردار نیست]؛ آن سان که اصل وجود قرآن و هیچ کدام از حقایق آن شک‌بردار نیست: (ذلک الکتاب لاریبَ فیه) بقره/2 دلیل حتمی بودن معاد و قیامت آیاتی است که به تعبیر فنّی حدّ وسط برهان را تشکیل می‌دهد. مفاد این آیات عبارت است از (عدل الهی). از این رو می‌فرماید: (أم نجعلُ الّذین امنوا و عَمِلوا الصّالحاتِ کالمُفسدین فی الأرض أم نجعلُ المتّقین کالفُجّار) ص/28؛ [آیا ممکن است کسانی را که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده‌اند همچون مفسدان در زمین قرار دهیم‌؟ و آیا امکان دارد پرهیزکاران را همچون فاجران قرار دهیم‌؟] یعنی مومنان و معتقدان، همچنین فتنه انگیزان و مفسدان بمیرند و نابود شوند و پس از مرگ حساب و محکمه و داد و دادخواهی نباشد‌؟! آیا خدای عادل این چنین جهان را اداره می‌کند که زشت کرداران و زیبا کرداران یک نواخت باشند‌؟ اگر بعد از مرگ قیامتی نباشد و همگان معدوم گردند، چون در حال عدم فرقی بین آحاد عدمی نیست لذا صالح و طالح بعد از مردن یکسان خواهند بود. آیا خدایی که جان انسان را با تقوا و فجور آشنا کرد: (فألْهمَها فجورَها و تقویها) شمس/8 و راه عدل و ظلم را به وی نشان داد و زیبایی و زشتی را به او الهام کرد، چنان که برخی به این الهام احترام گذاشته راه حق را طی کردند و برخی آن را نادیده انگاشتند و پیامبران و وحی را مسخره کردند: (یا حسرةً علی العباد ما یأتیهم من رسول إلاّ کانوا به یَستهزؤُن) یس/30؛ [با همه یک نواخت رفتار خواهد کرد و برای پرهیزکار پاداشی و برای تبه‌کار کیفری نیست‌؟ هرگز عدل الهی حکم به همسانی پارسایان و تبه‌کاران نمی‌کند. خدای سبحان در آیة دیگر به همین برهان اشاره فرمود: (أم حسِبَ الّذین اجْترحوا السّیّئاتِ أن نجعلّهم کالْذین امنوا و عملوا الصّالحات سواءً محیاهمُ و مماتُهم ساء ما یحکُمون و خلق الله السّمواتِ و الأرضَ بالحقّ و لِتُجزی کلُّ نفس بما کسبتْ و هم لا یُظلَمون) جاثیه/2122؛ [آیا کسانی که مرتکب گناهان گشتند گمان کردند آنان را همچون کسانی قرار خواهیم داد که ایمان آوردند و عمل صالح کردند که حیات و مرگشان یکسان باشد‌؟ چه بد داوری می‌کنند! خداوند آسمان‌ها و زمین را به حق آفریده است تا هر کس در برابر کرداری که انجام داده جزا داده شود و به آنان ستمی روا نخواهد شد. در جهان آفرینش و نظام آسمان و زمین هرگز باطل راه ندارد. چگونه ممکن است قیامتی نباشد و عدل و دادی حاکم نگردد‌؟! بلکه حق تعالی قطعاً پیامبران و پارسایان را مورد عنایت خاص قرار می‌دهد و به آنان کمک می‌کند؛ هم در دنیا و هم در قیامت (إنّا لنَنصُر رسلَنا و الّذین امنوا فی الحیوة الدّنیا و یوم یقوم الأشْهاد) مؤمن/51 www.eporsesh.com
پاسخ:
از دیدگاه قرآن کریم، وقوع قیامت حتمی و قطعی است و شکّی در آن نیست: (و أنّ السّاعة اتیةٌ لا ریب فیها) حج/7؛ [قیامت آمدنی است و شک‌بردار نیست]؛ آن سان که اصل وجود قرآن و هیچ کدام از حقایق آن شک‌بردار نیست: (ذلک الکتاب لاریبَ فیه) بقره/2 دلیل حتمی بودن معاد و قیامت آیاتی است که به تعبیر فنّی حدّ وسط برهان را تشکیل می‌دهد. مفاد این آیات عبارت است از (عدل الهی). از این رو می‌فرماید: (أم نجعلُ الّذین امنوا و عَمِلوا الصّالحاتِ کالمُفسدین فی الأرض أم نجعلُ المتّقین کالفُجّار) ص/28؛ [آیا ممکن است کسانی را که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده‌اند همچون مفسدان در زمین قرار دهیم؟ و آیا امکان دارد پرهیزکاران را همچون فاجران قرار دهیم؟] یعنی مومنان و معتقدان، همچنین فتنه انگیزان و مفسدان بمیرند و نابود شوند و پس از مرگ حساب و محکمه و داد و دادخواهی نباشد؟! آیا خدای عادل این چنین جهان را اداره می‌کند که زشت کرداران و زیبا کرداران یک نواخت باشند؟ اگر بعد از مرگ قیامتی نباشد و همگان معدوم گردند، چون در حال عدم فرقی بین آحاد عدمی نیست لذا صالح و طالح بعد از مردن یکسان خواهند بود.
آیا خدایی که جان انسان را با تقوا و فجور آشنا کرد: (فألْهمَها فجورَها و تقویها) شمس/8 و راه عدل و ظلم را به وی نشان داد و زیبایی و زشتی را به او الهام کرد، چنان که برخی به این الهام احترام گذاشته راه حق را طی کردند و برخی آن را نادیده انگاشتند و پیامبران و وحی را مسخره کردند: (یا حسرةً علی العباد ما یأتیهم من رسول إلاّ کانوا به یَستهزؤُن) یس/30؛ [با همه یک نواخت رفتار خواهد کرد و برای پرهیزکار پاداشی و برای تبه‌کار کیفری نیست؟ هرگز عدل الهی حکم به همسانی پارسایان و تبه‌کاران نمی‌کند.
خدای سبحان در آیة دیگر به همین برهان اشاره فرمود: (أم حسِبَ الّذین اجْترحوا السّیّئاتِ أن نجعلّهم کالْذین امنوا و عملوا الصّالحات سواءً محیاهمُ و مماتُهم ساء ما یحکُمون و خلق الله السّمواتِ و الأرضَ بالحقّ و لِتُجزی کلُّ نفس بما کسبتْ و هم لا یُظلَمون) جاثیه/2122؛ [آیا کسانی که مرتکب گناهان گشتند گمان کردند آنان را همچون کسانی قرار خواهیم داد که ایمان آوردند و عمل صالح کردند که حیات و مرگشان یکسان باشد؟ چه بد داوری می‌کنند! خداوند آسمان‌ها و زمین را به حق آفریده است تا هر کس در برابر کرداری که انجام داده جزا داده شود و به آنان ستمی روا نخواهد شد. در جهان آفرینش و نظام آسمان و زمین هرگز باطل راه ندارد. چگونه ممکن است قیامتی نباشد و عدل و دادی حاکم نگردد؟! بلکه حق تعالی قطعاً پیامبران و پارسایان را مورد عنایت خاص قرار می‌دهد و به آنان کمک می‌کند؛ هم در دنیا و هم در قیامت (إنّا لنَنصُر رسلَنا و الّذین امنوا فی الحیوة الدّنیا و یوم یقوم الأشْهاد) مؤمن/51
www.eporsesh.com
- [سایر] منظور از «واقع شدنی» که از جمله اسماء قیامت است چیست؟
- [سایر] منظور از «ساعت» که از جمله اسماء قیامت است چیست؟
- [سایر] منظور از «میعاد» که از جمله اسماء قیامت است چیست؟
- [سایر] منظور از «وقت معلوم» که از جمله اسماء قیامت است چیست؟
- [سایر] منظور از «خبر بزرگ» که از جمله اسماء قیامت است چیست؟
- [سایر] منظور از «منتهی» که از جمله اسماء قیامت است چیست؟
- [سایر] منظور از «زلزله» که از جمله اسماء قیامت است چیست؟
- [سایر] منظور از «انشقاق» که از جمله اسماء قیامت است چیست؟
- [سایر] منظور از «آواز بزرگ» که از جمله اسماء قیامت است چیست؟
- [سایر] منظور از «خروج» که از جمله اسماء قیامت است چیست؟
- [آیت الله وحید خراسانی] مس نمودن خط قران یعنی رساندن جایی از بدن به خط قران برای کسی که وضو ندارد حرام است و رساندن موی بدن به قران مانعی ندارد در صورتی که از توابع بشره شمرده نشود و اگر قران را به زبان فارسی یا به زبان دیگری ترجمه کنند مس ان در غیر اسم ذات و اسماء صفات خداوند متعال اشکال ندارد
- [آیت الله جوادی آملی] .هرگاه نمازگزار سهواً بین حروف یک کلمه یا کلمات، یک جمله فاصله بیندازد, بدون آنکه صورت نماز عرفاً محو شده باشد، اگر وارد رکن بعدی نشده, باید آن حروف یا کلمات را پشت سر هم بیاورد و اگر وارد رکن بعدی شده, نمازش صحیح است.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر بر جایی از بدن ایه قران یا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد چنانچه بخواهد غسل ترتیبی به جا اورد باید اب را طوری به بدن برساند که مس ان نوشته نشود و همچنین است اگر بخواهد وضوی ترتیبی بگیرد و بر بعض اعضای وضو ایه قران باشد و همچنین بنابر احتیاط واجب اگر اسم خداوند متعال باشد و در غسل و وضو مراعات احتیاط نسبت به اسماء انبیا و ایمه و حضرت زهرا علیهم السلام مستحب است
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر بر جایی از بدن ایه قران یا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد چنانچه بخواهد غسل ترتیبی به جا اورد باید اب را طوری به بدن برساند که مس ان نوشته نشود و همچنین است اگر بخواهد وضوی ترتیبی بگیرد و بر بعض اعضای وضو ایه قران باشد و همچنین بنابر احتیاط واجب اگر اسم خداوند متعال باشد و در غسل و وضو مراعات احتیاط نسبت به اسماء انبیا و ایمه و حضرت زهرا علیهم السلام مستحب است
- [آیت الله اردبیلی] تعیین مقدار مهر بستگی به رضایت زن و شوهر دارد، ولی بهتر است مهر زنان مؤمن مطابق (مَهر السُّنّة) باشد، یعنی مهری که پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم برای هر یک از زنان و دختران خود از جمله حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام قرار دادند و آن پانصد درهم نقره سکّهدار است که وزن هر درهم (6/12) نخود می‌باشد و جمعا (5/262) مثقال معمولی نقره سکّهدار می‌شود و قیمت آن تابع نرخ روز است.
- [آیت الله جوادی آملی] .واجب است در آغاز هر نماز (االله اکبر) گفته شود و این جمله بنا بر اینکه نیّت شرط باشد اوّلین جزء نماز و دومین رکن از ارکان نماز است و باید به عربی صحیح و پشت سر هم گفته شود . ترجمه آن به زبان دیگر, یا تلفّظ آن به عربی غیر صحیح, باطل است.
- [آیت الله سیستانی] حجّی که بر میت با استطاعت واجب شده است و بدهکاری و حقوقی را که مثل خمس و زکات و مظالم، ادا کردن آنها واجب می‌باشد، باید از اصل مال میت بدهند، اگرچه میت برای آنها وصیّت نکرده باشد؛ و اما کفارات و نذرها و از جمله حج نذری با وصیّت از ثلث ادا می‌شود.
- [آیت الله اردبیلی] گریختن از صحنه جهاد جایز نیست، مگر این که ترک صحنه =============================================================================== 1 وسائل الشیعة، چاپ آل البیت، کتاب الجهاد، باب 1 از (أبواب جهاد العدوّ و ما یناسبه)،ح13،ج15،ص14. جهاد به منظور جا به جایی از جبههای به جبهه دیگر یا برای تدارک نیروی بیشتر باشد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] 1 قسم را باید با زبان و لفظ صریح بیان کرد. 2 قسمی اعتبار دارد که یکی از اسماء خداوند متعال باشد مثل خدا یا الله. 3 اگر به برخی از اوصاف خدای سبحان قسم بخورد که معمولاً از آن صفت خدای سبحان اراده می شود یا قرینه ای به کار ببرد که مراد او را بفهماند قسم صحیح است. 4 شخص لال اگر با اشاره قسم بخورد قسم او صحیح است ولی کسی که می تواند سخن بگوید قسم او با اشاره صحیح نیست. 5 قسم به مقدسات دیگر مثل قرآن و پیامبر و ائمه اطهار(علیهم السلام) احکام قسم را ندارد.
- [آیت الله اردبیلی] از انگشتر یا گردنبندی که روی آنها اسم خدا نقش بسته است، نباید در حال جنابت، حیض یا نفاس استفاده کرد و بنابر احتیاط واجب بدون وضو نیز نباید از آن استفاده نمود و بنابر احتیاط واجب اسماء و صفات مخصوص خداوند نیز همین حکم را دارند. همچنین بنابر احتیاط واجب نباید از انگشتر یا گردنبندی که روی آنها اسم پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم و یا یکی دیگر از معصومین علیهمالسلام وجود دارد، در حال جنابت، حیض یا نفاس استفاده کرد، ولی اگر به گونه‌ای باشد که بدن با اسم آنان تماس پیدا نکند اشکال ندارد.