گناه اصحاب شمال چیست که به کیفر سه گانه دچار می شوند؟

در آیاتی از سوره ی واقعه آمده است: (انّهم کانوا قبل ذلک مترفین و کانوا یصّرون علی الحنث العظیم و کانوا یقولون ائذا متنا و کنّا تراباً و عظاماً ءانّا لمبعوثون)(1): آنها در دنیا مغرور و مست نعمت بودند و بر گناهان بزرگ اصرار داشتند و می گفتند آیا هنگامی که مردیم و خاک شدیم بار دیگر برانگیخته می شویم.
لذا گرفتاری اصحاب شمال را در سه جمله ودر سه گناه بیان می دارد اول آنکه آنان سرمست و مغرور فزونی نعمت هستند. چنانکه فساد جامعه های بشری از گروه متنعّمین مغرور است که عامل گمراهی دیگران نیز هستند و سرنخ تمام جنگها و خونریزی ها و جنایات و انحرافات به دست این گروه است. ودومین گناه آنان اصرار بر گناهان بزرگ است. و نهایتاً و سومین گناهشان انکار قیامت است. که خود سرچشمه ی بسیاری از معاصی دیگر است. و به راستی که وقتی انسان بپندارد که حساب و کتابی در کار نیست و نسبت به کارهای خلاف و سؤش هیچ مؤاخذه ای نمی شود وجدان و اخلاق و انسانیت آنها نیز تحت الشعاع قرار گرفته و پرده ضخیم غفلت روی آنها کشیده می شودو این چنین دچار کیفرهای سه گانه می شوند.
پی نوشت:
1-واقعه/48-45.
منبع: تصویر دوزخ و دوزخیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی،انتشارات جامعه القرآن الکریم