اسلام معتقد است که در نهاد بشر عدالت خواهی وجود دارد ، گر چه منافعش را نیز تامین نکند. اگر بشر خوب تربیت شود به جایی میرسد که خودش واقعا عدالت خواه میشود. برای اثبات این مطلب می توانیم مواردی را عرضه کنیم که افرادی عادل و عدالت خواه بوده اند در حالی که منافعشان هم ایجاب نمی کرده است ولی عدالت ، ایده و هدف و آرزویشان بوده است ، بلکه عدالت را در حد یک محبوب دوست داشته اند و خودشان را فدای راه عدالت کرده اند.
در مقابل ، اکثر فیلسوفان اروپا معتقدند که در نهاد بشر چنین قوه و نیرویی اساسا وجود ندارد ، و همین فکر است که دنیا را به آتش جنگ سوق داده و میدهد. آنان معتقدند که عدالت اختراع مردان زبون است ؛ زیرا مردان ضعیف و زبون وقتی در مقابل افراد قوی قرار گرفتند چون زور نداشتند با آنها مبارزه کنند کلمه عدالت را اختراع کردند که عدالت خوب است و انسان باید عدل باشد. و دلیلش هم این است که همین شخص طرفدار عدالت اگر خودش زورمند شود همان کاری را خواهد کرد که آن زورمند سابق میکرد.
((نیچه))، فیلسوف معروف آلمانی می نویسد:((چقدر زیاد اتفاق افتاده که من خندیده ام وقتی دیده ام ضعفا دم از عدالت و عدالت خواهی میزنند. نگاه می کنم می بینم اینها که می گویند عدالت ، چون چنگال ندارند. می گویم : ای بیچاره ! تو اگر چنگال می داشتی هرگز چنین حرفی را نمی زدی)).
این گروه خود نیز بر دو دسته اند: یک دسته می گوید: عدالت را به عنوان یک آرزو نباید به دنبالش رفت : بلکه باید به دنبال قوت و نیرو رفت . و گروهی دیگر معتقدند که به دنبال عدالت باید رفت از آن جهت که منافع فرد در آن است نه از جهت مطلوبیت ذاتی آن . برتراند راسل فکرش چنین است .
ولی از همه این اقوال که بگذریم هنگامی که به فطرت خود باز می گردیم در می یابیم که موضوع عدالت خواهی از امور فطری بشر است .
فطری بودن عدالت خواهی را از چند راه می توان به اثبات رسانید:
1- درون کاوی و مطالعه حالات روانی ؛ زیرا گرایشهای فطری از نهاد روح و جان انسان سرچشمه گرفته و از پدیده های روانی اوست .
2- رجوع به آرای روان شناسان که به فعالیت های روانی و رفتارهایی که نمودار آنها است می پردازد.
منبع :موعود شناسی وپاسخ به شبهات، نویسنده: علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران
