طبق عقیده مشهور دانشمندان شیعه، پیغمبران یکصد و بیست و چهار هزار نفرند که یکصد و سیزده نفر آنان صرف نظر از مقام (نبوّت)، مقام رسالت - یعنی مأموریّت فوق العاده - را نیز دارا بودند.
در میان این عدّه، پنج نفر امتیاز و برتری خاصّی دارند و به آنها (اولوالعزم) می گویند، پیامبران اولوالعزم آنهایی هستند که آیین آنها جنبه جهانی دارد.(1) آنها به ترتیب زمان: حضرت نوح، ابراهیم، موسی، عیسی، و محمّد(صلی الله علیه وآله) هستند و کتاب های آنان نیز به ترتیب: صحف نوح، صحف ابراهیم، تورات، انجیل و قرآن می باشد.
گرچه کتاب های پیغمبران گذشته در اثر مرور زمان و اغراض شوم معاندان از بین رفته و یا آن چنان تغییر ماهیّت داده که جز آیات چندی از آنها - آن هم بطور مسخ شده و تحریف شده - باقی نمانده است، ولی قرآن مجید از آن زمانی که به وسیله فرشته وحی بر قلب پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) نازل شده به دستور آن حضرت ثبت و ضبط گردیده و همچنان تا زمانی ما بی کم و کاست محفوظ مانده است.
________________________________________
1. معنای معروف برای اولوالعزم همان است که ذکر شد ولی برخی از علما برای آن تفسیر دیگری کرده اند که برای اختصار از نقل آن خودداری می کنیم. برخی توضیح بیشتر به تفسیر المیزان، ج 12، ص 13 مراجعه فرمایید.
