چه نسبتی بین نعمتهای دنیا و عذاب آخرت وجود دارد ؟
بعضی چنین پنداشته و می پندارند که مال و فرزند و سایر وسائل عیش و نوش دنیا ,موجب راحتی و آسایش آخرت هم خواهد بود و شاید دفن کردن سیم و زر و گوهرهای گرانبها و حتی مواد غذایی , همراه مردگان , ناشی از چنین پنداری بوده است !قرآن کریم تاکید می کند که مال و فرزند به خودی خود ( و صرفنظر از رفتارهای مربوطه به آنها ) موجب تقرب به خدای متعال نمی شود , و نه در جهان آخرت سودی به کسی می بخشد . ( سبا / 37 , شعراء / 88 , مومنون / 101 , انعام / 94 , مریم 80 و95 )رابطه بین دنیا و آخرت از قبیل رابطه پدیده های دنیا با یکدیگر نیست و چنان نیست که هر کسی در دنیا نیرومندتر و زیباتر و شادتر و بهره مندتر باشد , در آخرت هم همانگونه محشور بشود , وگرنه می بایست فرعونها و قارونها سعادت اخروی بیشتری داشته باشند . بلکه چه بسا کسانی که در دنیا ناتوان و رنجور و تهیدست باشند ,ولی در اثر انجام وظایف الهی سالم و زیبا و نیرومند , محشور , و از نعمتهای ابدی برخوردار باشند و بر عکس کسانی غرق در نعمتهای دنیوی باشند و عمل به وظایف نکنند و گرفتار عصیان و طغیان و کبر و نخوت شوند و این نعمتهای دنیوی جز وزر ووبال , محصولی برایشان نداشته باشد . بعضی چنین پنداشته اند که میان نعمتهای دنیا و نعمتهای آخرت , رابطه معکوسی برقرار است و کسانی به سعادت اخروی می رسند که از نعمتهای دنیا بهره ای نبرده باشند و برعکس کسانی که از نعمتهای دنیوی برخوردار باشند , از سعادت اخروی محروم خواهند بود . و به آیاتی از قرآن و روایاتی هم تمسک کرده اند که دلالت داردبر اینکه دنیاپرستان بهره ای از آخرت ندارند . ( بقره / 200 , اسراء / 16 )غافل از اینکه دنیاطلبی , مساوی با بهره مندی از نعمتهای دنیا نیست , بلکه دنیاطلب کسی است که لذتهای دنیا را هدف فعالیتهای خود قرار دهد و همه نیروهایش را صرف دستیابی به آنها کند , هر چند به خواسته هایش نرسد و آخرت طلب کسی است که دل به لذتهای دنیا نبندد و هدفش زندگی آخرت باشد , هر چند از نعمتهای دنیوی فراوانی برخوردار باشد , مانند حضرت سلمان (ع ) و بسیاری از انبیاء و اولیاءالهی که از نعمتهای دنیوی زیادی , بهره مند بوده اند و از آنها برای رسیدن به سعادت اخروی و رضوان الهی استفاده می کرده اند . پس میان بهره مندی از نعمتهای دنیوی و بهره مندی از نعمتهای اخروی نه تناسب مستقیم وجود دارد و نه تناسب معکوس , بلکه هم نعمتها و هم بلاهای دنیا بر اساس تدبیر حکیمانه الهی بین انسانها تقسیم شده و همه آنها وسیله آزمایش ایشان است . منبع : آموزش عقاید، آیت الله محمد تقی مصباح یزدی
عنوان سوال:

چه نسبتی بین نعمتهای دنیا و عذاب آخرت وجود دارد ؟


پاسخ:

بعضی چنین پنداشته و می پندارند که مال و فرزند و سایر وسائل عیش و نوش دنیا ,موجب راحتی و آسایش آخرت هم خواهد بود و شاید دفن کردن سیم و زر و گوهرهای گرانبها و حتی مواد غذایی , همراه مردگان , ناشی از چنین پنداری بوده است !قرآن کریم تاکید می کند که مال و فرزند به خودی خود ( و صرفنظر از رفتارهای مربوطه به آنها ) موجب تقرب به خدای متعال نمی شود , و نه در جهان آخرت سودی به کسی می بخشد . ( سبا / 37 , شعراء / 88 , مومنون / 101 , انعام / 94 , مریم 80 و95 )رابطه بین دنیا و آخرت از قبیل رابطه پدیده های دنیا با یکدیگر نیست و چنان نیست که هر کسی در دنیا نیرومندتر و زیباتر و شادتر و بهره مندتر باشد , در آخرت هم همانگونه محشور بشود , وگرنه می بایست فرعونها و قارونها سعادت اخروی بیشتری داشته باشند . بلکه چه بسا کسانی که در دنیا ناتوان و رنجور و تهیدست باشند ,ولی در اثر انجام وظایف الهی سالم و زیبا و نیرومند , محشور , و از نعمتهای ابدی برخوردار باشند و بر عکس کسانی غرق در نعمتهای دنیوی باشند و عمل به وظایف نکنند و گرفتار عصیان و طغیان و کبر و نخوت شوند و این نعمتهای دنیوی جز وزر ووبال , محصولی برایشان نداشته باشد . بعضی چنین پنداشته اند که میان نعمتهای دنیا و نعمتهای آخرت , رابطه معکوسی برقرار است و کسانی به سعادت اخروی می رسند که از نعمتهای دنیا بهره ای نبرده باشند و برعکس کسانی که از نعمتهای دنیوی برخوردار باشند , از سعادت اخروی محروم خواهند بود . و به آیاتی از قرآن و روایاتی هم تمسک کرده اند که دلالت داردبر اینکه دنیاپرستان بهره ای از آخرت ندارند . ( بقره / 200 , اسراء / 16 )غافل از اینکه دنیاطلبی , مساوی با بهره مندی از نعمتهای دنیا نیست , بلکه دنیاطلب کسی است که لذتهای دنیا را هدف فعالیتهای خود قرار دهد و همه نیروهایش را صرف دستیابی به آنها کند , هر چند به خواسته هایش نرسد و آخرت طلب کسی است که دل به لذتهای دنیا نبندد و هدفش زندگی آخرت باشد , هر چند از نعمتهای دنیوی فراوانی برخوردار باشد , مانند حضرت سلمان (ع ) و بسیاری از انبیاء و اولیاءالهی که از نعمتهای دنیوی زیادی , بهره مند بوده اند و از آنها برای رسیدن به سعادت اخروی و رضوان الهی استفاده می کرده اند . پس میان بهره مندی از نعمتهای دنیوی و بهره مندی از نعمتهای اخروی نه تناسب مستقیم وجود دارد و نه تناسب معکوس , بلکه هم نعمتها و هم بلاهای دنیا بر اساس تدبیر حکیمانه الهی بین انسانها تقسیم شده و همه آنها وسیله آزمایش ایشان است . منبع : آموزش عقاید، آیت الله محمد تقی مصباح یزدی





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین