در این دنیا ما دارای جسم می باشیم در آنجا نیز جسم داریم اما جسم آنجا جسم برزخی است که که خواص ماده را ندارد اما شکل و هیئت و .. را از جسم دارا می‌باشد و برزخ بین ماده و مجردات می‌باشد در امالی شیخ طوسی از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمود:(فَإِذَا قَبَضَهُ اللَّهُ إِلَیهِ صَیرَ تِلْکَ الرُّوحَ إِلَی الْجَنَّةِ فِی صُورَةٍ کَصُورَتِهِ فَیأْکُلُونَ وَ یشْرَبُونَ فَإِذَا قَدِمَ عَلَیهِمُ الْقَادِمُ عَرَفَهُمْ بِتِلْکَ الصُّورَةِ الَّتِی کَانَتْ فِی الدُّنْی)[1] یعنی وقتی خداوند مؤمن را قبض روح می کند او را به سوی بهشت می برند البته در بدنی و صورتی نظیر صورتی که در دنیا داشت (نظیر آن چه در خواب می بینیم).در این دنیا ما لذت و درد می چشیم و در آن دنیا نیز لذت و درد را تجربه می کنیم که بسیاری از آیات قرآن در مورد لذت بهشتیان و عذاب دوزخیان استدر این دنیا ما در معرض امتحان الهی هستیم و دار عمل و کسب توشه است برای آخرت ولی آنجا دیگر امتحان و تکلیف نیست و دار حساب و کتاب است امام علی (ع) می فرمایند:(...فکونوا من بنی الآخرة و لا تکونوا من بنی الدنیا الیوم عمل و لا حساب و غدا حساب و لا عمل...[2] ..پس از فرزندان آخرت باشید و از فرزندان دنیا نباشید امروز روز عمل است و روز حساب نیست و فردا روز حساب است و روز عمل نیست.
پی نوشتها:
[1] بحارالأنوار ج : 6 ص : 230
[2] الأمالی‌للمفید ص : 208
www.shamimm.ir
