در بعضی از روایات در علائم آخر الزمان اسامی همانند سفیانی مفهومی ندارند در این رابطه توضیح فرمایید؟

آخر الزمان، اصطلاحی دینی به معنای دوره پایانی جهان که در همه ادیان الهی به آن اشاره شده است. در اسلام، هم درباره دوران مرتبط با بعثت پیامبر اسلام(ص) به کار برده می‌شود و هم دوران ظهور امام مهدی(عج).

خروج سُفْیانی، مجموعه‌ای از جنگ‌ها و درگیری‌ها که در برخی از احادیث، جزو نشانه‌های ظهور امام مهدی(عج) شمرده شده است. این درگیری‌ها به فرماندهی شخصی به نام سفیانی از شام شروع شده و به عربستان کشیده می‌شود. سفیانی فردی از نسل ابوسفیان معرفی شده و مخالف امام مهدی است. در روایات شیعه خروج سفیانی یکی از پنج نشانه حتمی ظهور است که وقوع آن گریزناپذیر دانسته شده است. بنابر تعدادی از احادیث سپاه سفیانی در ماجرای خسف بیداء از بین خواهد رفت.

رابطه، از اصطلاحات علم منطق بوده و عامل پیوند موضوع و محمول، و مقدم و تالی می‌باشد.

آخِر، واژه‌ای عربی به معنی انجام، سرانجام، بازپسین، پسین، واپسین، فرجام و کران است.

امام مهدی به دوازدهمین امام معصوم شیعیان اطلاق می‌شود. از آن بزرگوار به مناسبت در باب‌های خمس و حج یاد شده است.

محمد بن حسن (زاده ۲۵۵ق)، مشهور به امام مهدی، امام زمان و حجت بن الحسن، دوازدهمین امام شیعیان امامی. بر اساس منابع شیعی، تولد امام زمان مخفی داشته شد و جز چند تن از یاران خاص امام حسن عسکری، کسی امام دوازدهم را ندید. به باور امامیه، امام مهدی(ع) منجی آخر الزمان و همان مهدی موعود است، عمری دراز دارد و دورانی طولانی را در غیبت زندگی خواهد کرد. او سرانجام به اراده الهی ظهور و قیام می‌کند و به عدل و داد بر جهان حکومت خواهد کرد.

خروج سُفْیانی، مجموعه‌ای از جنگ‌ها و درگیری‌ها که در برخی از احادیث، جزو نشانه‌های ظهور امام مهدی(عج) شمرده شده است. این درگیری‌ها به فرماندهی شخصی به نام سفیانی از شام شروع شده و به عربستان کشیده می‌شود. سفیانی فردی از نسل ابوسفیان معرفی شده و مخالف امام مهدی است. در روایات شیعه خروج سفیانی یکی از پنج نشانه حتمی ظهور است که وقوع آن گریزناپذیر دانسته شده است. بنابر تعدادی از احادیث سپاه سفیانی در ماجرای خسف بیداء از بین خواهد رفت.

دلالت باواسطه و غیرمطابقی کلام را مفهوم گویند.

زبان عربی، یکی از زبان های زنده دنیا است که از آن به زبان اهل بهشت و زبان قرآن نیز تعبیر می کنند.

جهان همان عالَم (به فتح لام) می‌باشد و عالم کلمه‌ای عربی است.

عصر ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • سوره عصر، یکصد و سومین سوره قرآن کریم• عصر (زمان)، به معنای زمان

لفظ اعراب در موارد متعددی در قرآن بیان شده است و معارفی را در ذیل آن آمده است. اعراب جمع "عرب" است و "عرب" نام یکی از فرزندان حضرت اسماعیل نبی بود؛ [۱] و "عربی" منسوب به عرب، و " اعرابی" به افراد بادیه‌نشین گویند، هر چند در شهر باشند؛ [۲] [۳] بنابراین اعراب به ساکنان بادیه ‌نشین اطلاق می‌گردد. [۴] به عبارتی مرد اعرابی به کسی گویند که در بیابان به دنبال آب و گیاه باشد؛ یعنی هر کس که ساکن روستاها و شهرهای عربی باشد، عرب گفته میشود؛ اما کسانی که در بادیه و صحرا سکونت داشته باشند، اعراب گویند. [۵]