اگر بخاطر دیدار با امام زمان(ع) بخواهیم گوشه نشینی اختیار کنیم آیا رفتن به مسجد و رفت و آمد؛دوستان لازم است؟

گوشه نشینی و رهبانیت از بدعتهای زشت مسیحیان تحریفگر می باشد و دین مقدس اسلام که عهده دارد تکامل و سعادت انسان است به شدت آن را محکوم کرده است و رسول گرامی اسلام در حدیث معروف خود فرمود: لا رهبانیهْْ فی الاسلام، در اسلام رهبانیت وجود ندارد([6]). صراط مستقیم راهی است که اولیایگرامی اسلام به ما نشان دادهاند اگر از آن راه رفتیم خوشبخت میشویم والا در دام شیطان و وسوسههای او گرفتارخواهیم شد. امام باقر(ع)ع) فرمود: از ما نیست کسی که دنیا را به خاطر آخرت و یا آخرت را برای دنیا ترک کند.([7])ابن ابی یعقور خدمت حضرت صادق(ع) عرض کرد: ما دنیار را دوست داریم حضرت فرمود: مثلاً چه میکنید؟عرش کرد: ازدواج میکنیم، مکه میرویم، به خانواده انفاق میکنیم، با برادران ایمانی دیدار میکنیم، و نصدقمی دهیم، حضرت فرمود: اینها دنیا نیستند، بلکه آخرت هستند.([8]) ما باید ببینیم امامان ما که چراغ راه هدایت وکشتی نجات بشریتند رفتار و کردار و گفتارشان چگونه بوده است. روشن است هیچ یک از امامان ما حتی دردوران خفقان و ظلم و ستم گوشه نشینی اختیار نکردهاند و چنین توصیهای هم نفرموده اند. بلکه بر عکس تأکید فراوان در خصوص رفتن به مسجد و صله رحم و احسان به برادارن دینی و رفت و آمد با آنان نموده اند.
عثمان بن مظعون فرزندش از دنیا رفته بود، بسیار غمگین شد تا آنجا که خانهاش را مسجد قرار داد و مشغولعبادت شد و هر کارجز عبادت را شرک کرد این خبر به رسول خدا(ص) رسید او را احضار کرد فرمود: یا عثمان!خدای متعال رهبانیت را برای امت من مقرر نداشته است. رهبانیت امت من جهاد در راه خدا است ای عثمان کسی نماز صبح را با جماعت بخواند و تا طلوع خورشید مشغول ذکر باشد در (بهشت) فردوس دارای هفتاددرجه میشود که بین هر درجه هفتاد سال راه است و هر کس ظهر را با جماعت بخواند پنجاه درجه در بهشتعدن دارا میشود و....([9])
حضرت در حدیث دیگر فرمود: با فضیلتترین اعمال پس از نماز شادکردن قلب مؤمن است.([10]) بنابراین،شرع انور و اولیای اطهر گوشه نشینی را به هیچ وجه توصیه نمیکند و راه تشرف به محضر دادگستر جهان گوشه نشینی نیست، بلکه طهارت ظاهر و باطن در عین حضور در اجتماع و خدمت به مردم می باشد.
منبع: موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر علیه السلام