در آیات بسیاری اشاره شده که خداوند در میان هر امتی کسی را به عنوان (شاهد) قرار داده تا در روز قیامت بر آنها احتجاج کند. اینک به برخی از آنها اشاره میکنیم: الف. (فکیف اءذا جئنا من کل امة بشهید و جئنا بک علی هولاء شهیدا(1)؛ چگونه است حال (در روز محشر) آن گاه که از هر طایفهای گواهی آوریم و تو را (ای پیامبر) بر آنان گواه خواهیم.) ب. (و یوم نبعث من کل امة شهیدا ثم لا یوذن للذین کفروا و لا هم یستعتبون(2)؛ و آن روز را که ما از هر امتی شاهدی برانگیزیم آن گاه به کافران اجازه سخن داده نشود و توبه آنان نیز پذیرفته نگردد.) ج. (و یوم نبعث فی کل امة شهیدا علیهم من انفسهم و جئنا بک شهیدا علی هولاء(3)؛ روزی که ما در هر امتی از میان خودشان گواهی بر آنان برانگیزیم و تو را (ای محمد) بر این امت گواه آوریم.) از این آیات به خوبی استفاده میشود که در هر زمان و برای هر امتی خداوند افرادی معصوم از خطا و اشتباه قرار داده است تا در روز قیامت به اعمال آنان گواهی دهند. کسی که قرار است شاهد بر اعمال امت باشد نباید در شهادتش اشتباه کند و نیز باید احاطه علمی بر همه اعمال امت داشته باشد. اینان کسانی اند که در امر هدایت بشر حجت خدا در روی زمینند. فخر رازی در ذیل آیه (و نزعنا من کل امة شهیدا(4) ؛ و [در آن روز] از هر امتی گواهی برمی گزینیم.) میگوید: آنان شاهدانی هستند که در هر زمان بر مردم شهادت میدهند که از جمله آنها انبیا هستند.(5) و نیز در ذیل آیه (یوم نبعث فی کل امة شهیدا(6)؛ روزی را که از هر امتی گواهی بر آنان بر می انگیزیم.) میگوید: هر جمعی که در دنیا به وجود میآید لازم است که کسی به عنوان شاهد در میان آنها وجود داشته باشد. شاهد در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله خود حضرت بود به دلیل آیه: (و کذلک جعلناکم امة وسطا لتکونوا شهداء علی الناس و یکون الرسول علیکم شهیدا(7)؛ و نیز لازم است که در هر زمان بعد از رسول، شاهدی در میان امت باشد.) از اینجا به خوبی روشن میشود که هر عصری خالی از شاهد بر امت نیست و آن شاهد باید از خطا مصون باشد وگرنه احتیاج به شاهد دیگری است و در نتیجه به بی نهایت منتهی خواهد شد که این باطل است. پی نوشتها: 1- سوره نساء، آیه 41. 2- سوره نحل، آیه 84. 3- سوره نحل، آیه 89. 4- سوره قصص، آیه 75. 5- تفسیر فخر رازی، ج 25، ص 12 و 13. 6- سوره نحل، آیه 84. 7- سوره بقره، آیه 143 (همان گونه (که قبله شما، یک قبله میانه است) شما را نیز، امت میانهای قرار دادیم (در حد اعتدال، میان افراط و تفریط) تا بر مردم گواه باشید و پیامبر هم بر شما گواه است.) منبع: موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران
در آیات بسیاری اشاره شده که خداوند در میان هر امتی کسی را به عنوان (شاهد) قرار داده تا در روز قیامت بر آنها احتجاج کند. اینک به برخی از آنها اشاره میکنیم:
الف. (فکیف اءذا جئنا من کل امة بشهید و جئنا بک علی هولاء شهیدا(1)؛ چگونه است حال (در روز محشر) آن گاه که از هر طایفهای گواهی آوریم و تو را (ای پیامبر) بر آنان گواه خواهیم.)
ب. (و یوم نبعث من کل امة شهیدا ثم لا یوذن للذین کفروا و لا هم یستعتبون(2)؛ و آن روز را که ما از هر امتی شاهدی برانگیزیم آن گاه به کافران اجازه سخن داده نشود و توبه آنان نیز پذیرفته نگردد.)
ج. (و یوم نبعث فی کل امة شهیدا علیهم من انفسهم و جئنا بک شهیدا علی هولاء(3)؛ روزی که ما در هر امتی از میان خودشان گواهی بر آنان برانگیزیم و تو را (ای محمد) بر این امت گواه آوریم.)
از این آیات به خوبی استفاده میشود که در هر زمان و برای هر امتی خداوند افرادی معصوم از خطا و اشتباه قرار داده است تا در روز قیامت به اعمال آنان گواهی دهند. کسی که قرار است شاهد بر اعمال امت باشد نباید در شهادتش اشتباه کند و نیز باید احاطه علمی بر همه اعمال امت داشته باشد. اینان کسانی اند که در امر هدایت بشر حجت خدا در روی زمینند.
فخر رازی در ذیل آیه (و نزعنا من کل امة شهیدا(4) ؛ و [در آن روز] از هر امتی گواهی برمی گزینیم.) میگوید: آنان شاهدانی هستند که در هر زمان بر مردم شهادت میدهند که از جمله آنها انبیا هستند.(5)
و نیز در ذیل آیه (یوم نبعث فی کل امة شهیدا(6)؛ روزی را که از هر امتی گواهی بر آنان بر می انگیزیم.) میگوید: هر جمعی که در دنیا به وجود میآید لازم است که کسی به عنوان شاهد در میان آنها وجود داشته باشد.
شاهد در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله خود حضرت بود به دلیل آیه: (و کذلک جعلناکم امة وسطا لتکونوا شهداء علی الناس و یکون الرسول علیکم شهیدا(7)؛ و نیز لازم است که در هر زمان بعد از رسول، شاهدی در میان امت باشد.)
از اینجا به خوبی روشن میشود که هر عصری خالی از شاهد بر امت نیست و آن شاهد باید از خطا مصون باشد وگرنه احتیاج به شاهد دیگری است و در نتیجه به بی نهایت منتهی خواهد شد که این باطل است.
پی نوشتها:
1- سوره نساء، آیه 41.
2- سوره نحل، آیه 84.
3- سوره نحل، آیه 89.
4- سوره قصص، آیه 75.
5- تفسیر فخر رازی، ج 25، ص 12 و 13.
6- سوره نحل، آیه 84.
7- سوره بقره، آیه 143 (همان گونه (که قبله شما، یک قبله میانه است) شما را نیز، امت میانهای قرار دادیم (در حد اعتدال، میان افراط و تفریط) تا بر مردم گواه باشید و پیامبر هم بر شما گواه است.)
منبع: موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران
- [سایر] حدیث «کشتی نجات بودن اهلبیت»، چگونه بر وجود امام زمان (عج) دلالت دارد؟
- [سایر] آیا کنیه «اباصالح» دلالت بر ازدواج حضرت مهدی (عج) دارد؟
- [سایر] چگونه احادیث «وجوب معرفت امام» بر وجود امام زمان (عج) دلالت دارد؟
- [سایر] حدیث «اهلبیت، امان اهل زمین هستند»، چگونه بر وجود امام زمان (عج) دلالت دارد؟
- [سایر] چرا به امام زمان (عج)، «بقیة الله» میگویند؟
- [سایر] آیا این دعای سطحی که ما بعد از نماز برای ظهور امام زمان«عج» می خوانیم تأثیری هم در ظهور آقا امام زمان«عج» خواهد داشت؟
- [سایر] «سراج الله» که از القاب امام زمان (عج) است، به چه معناست؟
- [سایر] «سبیل الله» که از القاب امام زمان (عج) است، به چه معناست؟
- [سایر] «سیف الله» که از القاب امام زمان (عج) است، به چه معناست؟
- [سایر] «سَیّد» که از القاب امام زمان (عج) است، به چه معناست؟
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولّی عَصْر ( عج ) که نماز جمعه واجب تَعْیینی نیست ، خرید و فروش و سایر معاملات ، پس از اذان جمعه حرام نیست .
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولیّ عصر (عج ) نماز جمعه واجب تَخییری است ( یعنی مُکَلَّفْ می تواند روز جمعه بجای نماز ظهر نماز جمعه بخواند ) ولی جمعه اَفْضَلْ است وظهر اَحْوَط واحتیاط بیشتر در آن است که هر دو را بجا آورند .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مسلمانان باید در مورد اشخاص مجهول که ملبس به لباس علما و طلاب هستند تحقیق نمایند اگر به مقامی دیگر غیر از مقام علما و مجتهدین که نواب حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه می باشند ارتباط داشته باشند از آنها کناره گرفته و از ضلالت و اضلال آن ها بپرهیزند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در زمان غیبت ولی عصر (عج) نماز جمعه واجب تخییری است (یعنی مکلّف می تواند روز جمعه به جای نماز ظهر نماز جمعه بخواند) ولی جمعه افضل است و ظهر احوط و احتیاط بیشتر در آن است که هردو را بجا آورد.
- [آیت الله جوادی آملی] .دریافت کننده خمس، امام ( ع)و در غیبت آن , فقیه جامع الشرایط و حاکم شرع است و مکلف , بدون اجازه از آنان نمی تواند آن را به موارد مصرف برساند . به تعبیر دیگر , همه خمس , اعم از سهم امام ( ع) و سهم سادات, در اختیار منصب امامت (شخصیت حقوقی) است. در زمان غیبت حضرت ولیّ عصر (عج) ،فقیه جامع الشرایط, جانشین شخصیت حقوقیِ امامت است، بنابراین در زمان غیبت باید تمام خمس را به فقیه جامع الشرای ط تحویل داد و هرگونه دخل و ت صرف در خمس (سهم امام( ع) و سهم سادات) باید با اجازه او باشد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . "أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً وَلِیُّ الله"جزو اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله"، به قصد قربت گفته شود. اللهُ أکْبَرُ خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند. أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ الله شهادت می دهم که نیست خدایی جز خدای یکتا و بی همتا. أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله پیغمبر و فرستاده خداست. أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً أمِیرَ المُؤمِنینَ وَلِیُّ الله شهادت می دهم که حضرت علی علیه السلام أمیرالمؤمنین و ولی خدا بر همه خلق است. حَیَّ عَلَی الصَّلاَة بشتاب برای نماز. حَیَّ عَلَی الْفَلاَح بشتاب برای رستگاری. حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل بشتاب برای بهترین کارها که نماز است. قَد قامَتِ الصَّلاَة به تحقیق نماز برپا شد. لا إلَهَ إِلاَّ الله نیست خدایی مگر خدای یکتا و بی همتا.
- [آیت الله بروجردی] (اَشْهَدُ اَنَّ عَلِیاً وَلِی اللهِ) جزء اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از (اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ) به قصد قربت گفته شود.ترجمهی اذان و اقامه(اللهُ اکبر): یعنی خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند.(اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ الا اللهُ): یعنی شهادت میدهم که غیر خدایی که یکتا و بیهمتاست خدای دیگری سزاوار پرستش نیست.(اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت محمّد بن عبدالله) ص) پیغمبر و فرستادة خدا است.(اَشْهَدُ اَنَّ عَلیا اَمیرَالمؤمنینَ وَلِی اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت علی (علیه الصلوة و السلام)، امیرالمؤمنین و ولی خدا بر همهی خلق است.(حَی عَلَی الصَّلوة): یعنی بشتاب برای نماز.(حَی عَلَی الفَلاحِ): یعنی بشتاب برای رستگاری.(حَی عَلَی خَیرِ العَمَلِ): یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است.(قَد قامَتِ الصَّلوة): یعنی به تحقیق نماز بر پا شد.(لا اِلهَ اِلاَّ الله): یعنی خدایی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یکتا و بیهمتا است.
- [آیت الله سبحانی] اللّه اکبر یعنی خدای بزرگ تر از آن است که او را وصف کنند. أَشْهَدُ أَنْ لا اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ، یعنی شهادت می دهم که خدایی جز اللّه نیست. أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ، یعنی شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله(صلی الله علیه وآله)پیغمبر و فرستاده خداست. أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً أمیرالمؤمنینَ وَلِیُّ اللّه، یعنی شهادت می دهم که حضرت علی(علیه السلام)امیرالمؤمنین، و ولی خدا بر همه خلق است. حَیَّ عَلَی الصَّلاَةِ، یعنی بشتاب برای نماز. حَیَّ عَلَی الفَلاَح، یعنی بشتاب برای رستگاری. حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ، یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است. قًد قامَتِ الصَّلاةُ، یعنی نماز برپا شده است. لا اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ، یعنی خدایی جز اللّه نیست.
- [آیت الله وحید خراسانی] الله اکبر یعنی الله بزرگتر از ان است که وصف شود اشهد ان لا اله الا الله یعنی شهادت می دهم که نیست خدایی معبودی به غیر از الله اشهد ان محمدا رسول الله یعنی شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبد الله صلی الله علیه واله وسلم فرستاده خداست حی علی الصلاه یعنی بشتاب برای نماز حی علی الفلاح یعنی بشتاب برای رستگاری حی علی خیر العمل یعنی بشتاب برای بهترین کارها قد قامت الصلاه یعنی به تحقیق که نماز بر پا شد لا اله الا الله یعنی نیست معبودی مگر الله
- [امام خمینی] "اشهد ان علیا ولی الله" جزو اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعداز "اشهد ان محمدا رسول الله" به قصد قربت گفته شود. ترجمه اذان و اقامه "الله اکبر" یعنی خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند."اشهد ان لا اله الا الله" یعنی شهادت می دهم که غیر خدایی که یکتا و بی همتا است، خدای دیگری سزاوار پرستش نیست. "اشهد ان محمدا رسول الله" یعنی شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبد الله صلی الله علیه و آله و سلم، پیغمبر و فرستاده خدا است. "اشهد ان علیا امیر المؤمنین ولی الله" یعنی شهادت می دهم که حضرت علی علیه الصلاة و السلام، امیر المؤمنین و ولی خدا بر همه خلق است. "حی علی الصلاه"یعنی بشتاب برای نماز. "حی علی الفلاح" یعنی بشتاب برای رستگاری. "حی علی خیرالعمل" یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است. "قد قامت الصلاه" یعنی به تحقیق نماز برپا شد. "لا اله الا الله" یعنی خدایی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یکتا و بی همتا است.