هنگام ظهور حضرت حجت (عج) آیا فقط همان 313 نفر یار با ایشان در دنیا زندگی می کنند چون می گویند آن حضرت گردن افراد بدکار را جدا می کند؟

امام پدری مهربان، همدمی شفیق و همراهی خیرخواه است. در حجم نگاه سبز او، افق ها، رنگ می بازد. دریغا!‌ در گوش ما همواره، از قهر مهدی علیه السّلام گفته اند و ما را از شمشیر و جوی خون او ترسانده اند و از مهر و عشق او به انسان ها و تلاش و فریادرسی او به عاشقان و منتظران خود کم تر گفته اند! هیچ کس به ما نگفت که اگر او بیاید، فقیران را دستگیری، بی نمان ها را سامان، بی کسان را همدم، بی همسران را همراه، غافلان را تذکر، گم گشتان را راه، دردمندان را درمان و در یک کلام، خاک نشینان عالم را تاک نشین خواهد کرد.
قهر او نیز جلوة محبت او است، چه این که قهر او بر جماعتی اندک و ناچیز از معاندان و نژادپرستانی خواهد بود که علی رغم رشد فکری انسان ها در آن عصر، و هدایت ها و معجزات آن حضرت و نزول مسیح از آسمان و اقتدایش به وی، باز هم به او کفر می ورزند و حکومت عدلش را گردن نمی گذارند و در زمین فساد می کنند، کسانی مانند صهیونیست ها که جز زبان زور، هیچ زبانی نمی فهمند، و این یعنی خارها را از سر راه انسان و انسانیت برداشتن و مهر در چهرة قهر.
آری چه سخت است مولای مهربانی را که رحمت واسع حق است و در دل او عشق به انسان ها موج می زند، به چنین اتهام هایی خواندن و (میر مهر) را، (میر قهر) نشان دادن![1] در روایات متعددی وارد شده است که یاران حضرت 313 نفرند اما باید توجه داشت که این تعداد کارگزاران ویژة امام می باشند که هر کدام از آنان لیاقت آن را دارند که کشوری را طبق دستورات امام اداره نمایند و در واقع سپاه حضرت به این تعداد محدود نمی شود بلکه سپاهیانی چند هزار نفری دارد و از این رو در روایات سپاه چند هزاری ذکر شده است: ابوبصیر می گوید: مردی از اهالی کوفه، از امام صادق علیه السّلام پرسید: چند نفر با حضرت قائم (عج) قیام می کنند؟ مردم می گویند همراهان حضرت به تعداد سربازان پدر یعنی سی صد و سیزده نفرند. امام علیه السّلام فرمود: (حضرت مهدی (عج) ظهور نمی کند مگر با ارتشی قوی ونیرومند و ارتش قدرتمند کم تر از ده هزار نیروی رزمنده نخواهد داشت.[2]
نیز آن حضرت می فرماید: (چون حضرت اجازة قیام بگیرد، سی صد و سیزده تن با او بیعت می کنند. آن حضرت در مکه توقف می کند تا اینکه عدد اصحابش به ده هزار نفر برسد. آن گاه به سوی مدینه حرکت می کند.)[3]
گفتنی است رقم دوازده[4] هزار نفر و صد هزار[5] نفر هم در روایات آمده است. پس گرچه از شمشیر مهدی، برای خون آشامان پست، و درنگان متمدن و ابرقدرتان نا انسان خون و مرگ می بارد ولی برای انسانیت درد کشیدة خرد شده رحمت و حیات به ارمغان می آورد. از این رو (قدر مسلم این است که مردم از حیث استعداد و افکار در ترقی و تکامل هستند و برای پذیرفتن حق آماده تر می گردند. اکنون شنیده می شود که بسیاری از روشنفکران شرق و غرب، توجه پیدا کرده اند که ادیان و مسلک های خودشان قدرت ندارند وجدان آنان را قانع سازند و در جستجوی آیینی هستند که از هرگونه عقائد فاسد و خرافات منزه باشد. از طرفی از اوضاع عمومی زمان ظهور می توان پیش بینی نمود که وقتی مهدی موعود ظاهر شد و حقایق اسلام را به جهانیان عرضه داشت و برنامة انقلابی و اصلاحی اسلام را به سمع آنان رسانید بسیاری از مردم اسلام را قبول می کنند؛ زیرا از یک طرف، استعداد مردم برای درک حقایق به حد کمال رسیده و از طرف دیگر معجزاتی را به دست امام زمان (عج) مشاهده می کنند، و علاوه بر اینها اوضاع عمومی جهان را غیر عادی و فوق العاده می یابند و اعلام خطر رهبر انقلاب جهانی به گوششان می رسد. این اوضاع سبب می شود که مردم جهان فوج فوج به دست مهدی موعود اسلام اختیار نمایند و از قتل نجات یابند. و فقط کفار و ستمگران معاند به دست لشکر مهدی دادگشستر هلاک می گردند.[6]
امام باقر علیه السّلام فرمودند: قائم ما چون قیام کند نیروهای عقلانی توده ها را تمرکز دهد. و خردها و دریافت های خلق را به کمال رساند.[7] بنابراین حضرت مهدی (عج) 313 یار کارگزار خالص و بسیار والامقام دارد و هزاران نفر سپاه او به حساب می آیند و علاوه بر اینها تودة رنج دیده و معتقدان منتظر همه از برکات وجودی آن امام عظیم الشأن و حکومت جهانی او بهره مند می شوند و معاندان صراط الهی به سزای عملشان می رسند گفتنی است حضرت در برخورد با دشمنان از یک نوع مجازات استفاده نمی کند؛ بلکه پس از اتمام حجت برخی از آنان را در جنگ نابود می سازد،[8] گروهی را اعدام نموده،[9] و گروهی را تبعید و دست برخی را قطع می کند[10] و بسیاری را هم با عفو عمومی می بخشد.
برای مطالعة بیشتر به کتاب:
1. چشم اندازی به حکومت مهدی (عج) ، نجم الدین طبسی.
2. عصر زندگی، محمد حکیمی.
پیامبر صلّی الله علیه و آله :
مهدی، مردی از خاندان من است او بر طبق سنت من با مخالفین می جنگد، چنان که من بر طبق وحی الهی می جنگیدم[11]

--------------------------------------------------------
[1] . فصلنامه تخصصی انتظار، سال دوم، ش پنجم، پاییز 81، مقالة میر مهر، پورسیدآقایی، ص 133.
[2] . کمال الدین و تمام النعمة، ابوجعفر محمد علی بن بابویه قمی، ت 1381، ه . ق، انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین، ج 2، ص 654.
[3] . حسن بن مطهر حلی، المستجاد من کتاب الارشاد، ت 726، ه . ق، ص 511.
[4] . رضی الدین علی بن موسی بن طاووس الملاحم والفتن فی ظهور الغائب المنتظر، مؤسسه الاعلمی، بیروت، ص 65.
[5] . مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 307، 367، مؤسسه الوفاء‌بیروت.
[6] . امینی، دادگستر جهان، انتشارات شفق، چاپ قدس، چاپ 25، ص 310.
[7] . بحارالانوار، ج 52، ص 336؛ در فجر ساحل، ص 45؛ و عصر زندگی، ص 190.
[8] . مجلسی، بحارالانوار، ج 52،‌ص 628، مؤسسه الوفاء بیروت.
[9] . همان، ص 338.
[10] . همان، ص 338 ‌349، مفید، الارشاد، ص 364.
[11] . منتخب الاثر، ص 95، باب 2، حدیث 21.
( اندیشه قم )