چرا به هنگام شنیدن نام قائم (عج) لازم است برخیزیم؟

هنگامی که (دعبل خزاعی) اشعار خود را در محضر امام هشتم (علیه السلام) خواند، چون از بقیة اللَّه و قیام شکوه‌مند آن حضرت یاد کرد، امام رضا (علیه السلام) از جای برخاست و دست مبارکش را بر سر نهاد و در برابر نام حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) تواضع نمود و برای فرجش دعا کرد.(1)

از امام صادق(علیه السلام) سؤال شد که چرا به هنگام شنیدن نام (قائم) لازم است برخیزیم؟ حضرت فرمودند:
برای آن حضرت غیبت طولانی است و این لقب یاد آور دولت حقه آن حضرت و ابراز تأسف بر غربت اوست. و لذا آن حضرت از شدّت محبت و مرحمتی که به دوستانش دارد، به هر کسی که حضرتش را با این لقب یاد کند، نگاه محبت‌‌آمیز می‌ کند. از تجلیل و تعظیم آن حضرت است که هر بنده خاضعی در مقابل صاحب (عصر) خود، هنگامی که مولای بزرگوارش به سوی او بنگرد از جای برخیزد، پس باید برخیزد و تعجیل در امر فرج مولایش را از خداوند منان مسئلت بنماید.(2)

مردن با عشق ولی عصر(علیه السلام)
شهید محراب آیة اللَّه دستغیب نقل می ‌کند:
یکی از رفقا نقل می ‌کرد برادرش پنجاه سال قبل جوان هیجده ساله ‌ای بود که زیارت جامعه و دوازده امام خواجه نصیرالدین را از حفظ بود. بالأخره مریض می ‌شود، در حال احتضار زیارت جامعه و خواجه نصیرالدین را می ‌خواند، عجیب این است که می‌ گفت او دو ماه در بستر بود، به واسطه بیماری مانند اسکلتی شده بود، نمی ‌توانست حرکت کند، همین طور افتاده بود، در نهایت ضعف ساعت آخر عمرش وقتی دوازده امام خواجه نصیر را خواند تا به اسم حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) رسید از بستر تمام قامت بلند شد، بدنی که باید این دست و آن دستش کنند نمی‌ دانم که این چه عشقی است که مرده را زنده‌ می ‌کند، تا اسم آقا را می ‌برد بلند می ‌شود تمام قامت، بعد هم یک دفعه برای ادب خودش را می ‌اندازد در آستانه در اتاق و می ‌گوید: آقا خوش آمدید و بعد از دنیا می ‌رود. آیا عاشق امام زمانِ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خود هستیم؟!(3)

پی نوشت‌ها:
1. التستری، قاموس الرجال، ح 4، ص 290.
2. منتخب الاثر، ص 506.
3. به نقل از: رضا عبداللهی، در انتظار خورشید، ص 122.
منبع:سپیده امید، سید حسین اسحاقی، مرکز پژوهشهای اسلامی صدا و ‌سیما