حسین علیه السلام
امام حسین (علیه‌السلام) سومین امام شیعیان می‌باشد.
آیا امام حسین(علیه السلام) برای جلوگیری از اسارت زنان اقدامی کردند؟
امام حسین(علیه السلام) پس از آن که از ثابت قدمی یارانش مطمئن گشت فرمود: ( اَلا وَ مَنْ کانَ فِی رَحْلِهِ اِمْرَأَةٌ فَلْیَنْصَرِفْ بِها إِلی بَنی أَسَد)؛ (هر کس زنی به همراه دارد، وی را به قبیله بنی اسد بسپارد). علی بن مظاهر (یکی از یاران امام(علیه السلام)) برخاست و عرض کرد: سرورم برای چه؟ امام(علیه السلام) فرمود: (إِنَّ نِسائی تُسْبی بَعْدَ قَتْلی وَ أَخافُ عَلی نِسائِکُمْ مِنَ السَّبی)؛ (بعد از شهادت من، زنانم اسیر می شوند و من از اسیری زنانتان بیمناکم!). علی بن مظاهر به خیمه اش برگشت. همسرش به احترام برخاست و تبسّم کنان به استقبالش شتافت، علی بن مظاهر گفت: مرا واگذار! الان چه وقت تبسّم است؟ گفت: ای فرزند مظاهر، من خطبه فرزند فاطمه (علیها السلام) را شنیدم ولی در پایان آن صدای همهمه نگذاشت که بفهمم امام(علیه السلام) چه می فرماید. علی بن مظاهر گفت: همسرم، امام(علیه السلام) به ما دستور داد: (هر کس همسرش همراه اوست وی را نزد عمو زادگانش (قبیله بنی اسد) برگرداند چون من فردا شهید می شوم و زنانم اسیر می گردند). زن گفت: می خواهی چه کنی؟ پاسخ داد: برخیز تا تو را به نزد عموزادگانت ببرم. زن برخاست و سرش را به عمود خیمه کوبید و گفت: به خدا سوگند! تو با من منصفانه رفتار نکردی، آیا تو می پسندی که دختران رسول خدا (صلی الله علیه وآله) اسیر شوند و من در امان باشم، چادر از سر زینب (علیها السلام) بردارند و من پوشیده بمانم! آیا تو می پسندی گوشواره های دختران زهرا (علیها السلام) را بربایند و گوشواره های من زینت گوشم باشند؟ آیا می پسندی که تو نزد رسول خدا (صلی الله علیه وآله) رو سفید باشی و من نزد فاطمه زهرا (علیها السلام) رو سیاه؟! به خدا سوگند شما مردان را یاری می کنید و ما زنان را. پس علی بن مظاهر گریان به نزد امام(علیه السلام) برگشت، امام به وی فرمود: (چرا گریه می کنی؟). عرض کرد: سرورم! همسرم جز یاری شما را قبول نمی کند. امام (علیه السلام) گریست و فرمود: (جُزِیْتُمْ مِنّا خَیْراً); (خداوند به شما از جانب ما جزای خیر دهد). آیا تاریخ جهان همانند این ایثار و فداکاری به خاطر دارد؟ آیا این گونه اخلاص و از خودگذشتگی و شهامتِ آمیخته با معنویّت و ایمان، در هیچ گروهی نسبت به پیشوایش دیده شده است؟! نه تنها بستگان و خویشان که یاران و دوستان و همرزمان، همه پرورش یافته یک مکتبند و شاگردان یک آموزگار. نه تنها مردان، که زنان هم همان روحیّه فداکاری را دارند، گویی همه از یک پستان شیر نوشیده اند؟ وه! چه زیبا و باشکوه است سخن همسر علی بن مظاهر که به شوهرش می گوید: (آیا می پسندی تو در قیامت در برابر رسول خدا (ص) رو سفید باشی و من در پیش زهرا (س) رو سیاه). آری این است جالب ترین صحنه های ایثار! منبع: گرد آوری از کتاب: عاشورا ریشه ها، انگیزه ها، رویدادها، پیامدها، زیر نظر آیت الله مکارم شیرازی، ص407.
امام حسین(علیه السلام) پس از آن که از ثابت قدمی یارانش مطمئن گشت فرمود: ( اَلا وَ مَنْ کانَ فِی رَحْلِهِ اِمْرَأَةٌ فَلْیَنْصَرِفْ بِها إِلی بَنی أَسَد)؛ (هر کس زنی به همراه دارد، وی را به قبیله بنی اسد بسپارد). علی بن مظاهر (یکی از یاران امام(علیه السلام)) برخاست و عرض کرد: سرورم برای چه؟ امام(علیه السلام) فرمود: (إِنَّ نِسائی تُسْبی بَعْدَ قَتْلی وَ أَخافُ عَلی نِسائِکُمْ مِنَ السَّبی)؛ (بعد از شهادت من، زنانم اسیر می شوند و من از اسیری زنانتان بیمناکم!). علی بن مظاهر به خیمه اش برگشت. همسرش به احترام برخاست و تبسّم کنان به استقبالش شتافت، علی بن مظاهر گفت: مرا واگذار! الان چه وقت تبسّم است؟ گفت: ای فرزند مظاهر، من خطبه فرزند فاطمه (علیها السلام) را شنیدم ولی در پایان آن صدای همهمه نگذاشت که بفهمم امام(علیه السلام) چه می فرماید. علی بن مظاهر گفت: همسرم، امام(علیه السلام) به ما دستور داد: (هر کس همسرش همراه اوست وی را نزد عمو زادگانش (قبیله بنی اسد) برگرداند چون من فردا شهید می شوم و زنانم اسیر می گردند). زن گفت: می خواهی چه کنی؟ پاسخ داد: برخیز تا تو را به نزد عموزادگانت ببرم. زن برخاست و سرش را به عمود خیمه کوبید و گفت: به خدا سوگند! تو با من منصفانه رفتار نکردی، آیا تو می پسندی که دختران رسول خدا (صلی الله علیه وآله) اسیر شوند و من در امان باشم، چادر از سر زینب (علیها السلام) بردارند و من پوشیده بمانم! آیا تو می پسندی گوشواره های دختران زهرا (علیها السلام) را بربایند و گوشواره های من زینت گوشم باشند؟ آیا می پسندی که تو نزد رسول خدا (صلی الله علیه وآله) رو سفید باشی و من نزد فاطمه زهرا (علیها السلام) رو سیاه؟! به خدا سوگند شما مردان را یاری می کنید و ما زنان را. پس علی بن مظاهر گریان به نزد امام(علیه السلام) برگشت، امام به وی فرمود: (چرا گریه می کنی؟). عرض کرد: سرورم! همسرم جز یاری شما را قبول نمی کند. امام (علیه السلام) گریست و فرمود: (جُزِیْتُمْ مِنّا خَیْراً); (خداوند به شما از جانب ما جزای خیر دهد). آیا تاریخ جهان همانند این ایثار و فداکاری به خاطر دارد؟ آیا این گونه اخلاص و از خودگذشتگی و شهامتِ آمیخته با معنویّت و ایمان، در هیچ گروهی نسبت به پیشوایش دیده شده است؟! نه تنها بستگان و خویشان که یاران و دوستان و همرزمان، همه پرورش یافته یک مکتبند و شاگردان یک آموزگار. نه تنها مردان، که زنان هم همان روحیّه فداکاری را دارند، گویی همه از یک پستان شیر نوشیده اند؟ وه! چه زیبا و باشکوه است سخن همسر علی بن مظاهر که به شوهرش می گوید: (آیا می پسندی تو در قیامت در برابر رسول خدا (ص) رو سفید باشی و من در پیش زهرا (س) رو سیاه). آری این است جالب ترین صحنه های ایثار! منبع: گرد آوری از کتاب: عاشورا ریشه ها، انگیزه ها، رویدادها، پیامدها، زیر نظر آیت الله مکارم شیرازی، ص407.
پاسخ:
امام حسین(علیه السلام) پس از آن که از ثابت قدمی یارانش مطمئن گشت فرمود: ( اَلا وَ مَنْ کانَ فِی رَحْلِهِ اِمْرَأَةٌ فَلْیَنْصَرِفْ بِها إِلی بَنی أَسَد)؛ (هر کس زنی به همراه دارد، وی را به قبیله بنی اسد بسپارد).
علی بن مظاهر (یکی از یاران امام(علیه السلام)) برخاست و عرض کرد: سرورم برای چه؟
امام(علیه السلام) فرمود: (إِنَّ نِسائی تُسْبی بَعْدَ قَتْلی وَ أَخافُ عَلی نِسائِکُمْ مِنَ السَّبی)؛ (بعد از شهادت من، زنانم اسیر می شوند و من از اسیری زنانتان بیمناکم!).
علی بن مظاهر به خیمه اش برگشت. همسرش به احترام برخاست و تبسّم کنان به استقبالش شتافت، علی بن مظاهر گفت: مرا واگذار! الان چه وقت تبسّم است؟ گفت: ای فرزند مظاهر، من خطبه فرزند فاطمه (علیها السلام) را شنیدم ولی در پایان آن صدای همهمه نگذاشت که بفهمم امام(علیه السلام) چه می فرماید. علی بن مظاهر گفت: همسرم، امام(علیه السلام) به ما دستور داد: (هر کس همسرش همراه اوست وی را نزد عمو زادگانش (قبیله بنی اسد) برگرداند چون من فردا شهید می شوم و زنانم اسیر می گردند).
زن گفت: می خواهی چه کنی؟
پاسخ داد: برخیز تا تو را به نزد عموزادگانت ببرم.
زن برخاست و سرش را به عمود خیمه کوبید و گفت: به خدا سوگند! تو با من منصفانه رفتار نکردی، آیا تو می پسندی که دختران رسول خدا (صلی الله علیه وآله) اسیر شوند و من در امان باشم، چادر از سر زینب (علیها السلام) بردارند و من پوشیده بمانم! آیا تو می پسندی گوشواره های دختران زهرا (علیها السلام) را بربایند و گوشواره های من زینت گوشم باشند؟
آیا می پسندی که تو نزد رسول خدا (صلی الله علیه وآله) رو سفید باشی و من نزد فاطمه زهرا (علیها السلام) رو سیاه؟!
به خدا سوگند شما مردان را یاری می کنید و ما زنان را.
پس علی بن مظاهر گریان به نزد امام(علیه السلام) برگشت، امام به وی فرمود: (چرا گریه می کنی؟).
عرض کرد: سرورم! همسرم جز یاری شما را قبول نمی کند.
امام (علیه السلام) گریست و فرمود: (جُزِیْتُمْ مِنّا خَیْراً); (خداوند به شما از جانب ما جزای خیر دهد).
آیا تاریخ جهان همانند این ایثار و فداکاری به خاطر دارد؟
آیا این گونه اخلاص و از خودگذشتگی و شهامتِ آمیخته با معنویّت و ایمان، در هیچ گروهی نسبت به پیشوایش دیده شده است؟!
نه تنها بستگان و خویشان که یاران و دوستان و همرزمان، همه پرورش یافته یک مکتبند و شاگردان یک آموزگار.
نه تنها مردان، که زنان هم همان روحیّه فداکاری را دارند، گویی همه از یک پستان شیر نوشیده اند؟
وه! چه زیبا و باشکوه است سخن همسر علی بن مظاهر که به شوهرش می گوید:
(آیا می پسندی تو در قیامت در برابر رسول خدا (ص) رو سفید باشی و من در پیش زهرا (س) رو سیاه).
آری این است جالب ترین صحنه های ایثار!
منبع: گرد آوری از کتاب: عاشورا ریشه ها، انگیزه ها، رویدادها، پیامدها، زیر نظر آیت الله مکارم شیرازی، ص407.
- [سایر] باسلام،درزمان خلیفه دوم که اسیران ایرانی را آوردند حضرت علی(ع)شهربانو را به ازدواج امام حسین(ع) درآورده،چرا نگذاشته اندکه زنان اسیر دوباره به کشور خودشان نزد خانوادشان برگردندودرآنجا اگه خواستند ازدواج کنند؟و آیا زنان اسیر شده جزء غنائم هستند،چون هیچ مردی قبول نمیکندکه زنش اسیر شودو اورا برای کنیزی ببرند یعنی زنان به محض اسارت درحکم طلاقشان است و صاحبانشان بدون ازدواج میتوانندباآنان نزدیکی کنند؟
- [سایر] آیا وضع مالی امام حسین(ع) خوب بود که زنان و دخترانشان زیور آلات داشتند؟
- [سایر] چرا حضرت امام حسین(علیه السلام) با خانواده و زنان و کودکان خود به کربلا عزیمت نمودند؟
- [سایر] سر کنیه اباعبدالله امام حسین -علیه السّلام- چیست؟ نامهای دیگر امام حسین -علیه السّلام- کدامند؟
- [سایر] چرا امام حسین علیه السّلام را اباعبدالله می نامند؟ نام های دیگر امام حسین علیه السّلام کدامند؟
- [سایر] چرا به امام حسین (علیه السلام) اباعبدالله گفته می شود؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] نظر شما در مورد دختر سه ساله امام حسین علیه السلام (رقیه علیها السلام) چیست؟
- [سایر] مادر حضرت رقیه (علیها السلام) که بود و فرزندان دیگر امام حسین (علیه السلام) که با حضرت رقیه(علیها السلام) مدفونند که هستند؟
- [سایر] علت گذاشتن کنیه «اباعبدالله» برای امام حسین(علیه السلام) چه بوده است؟
- [سایر] آیا حضرت مهدی علیه السلام برای اثبات امامتشان در کودکی اقدامی انجام داده‌اند؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر نذر کند که به زیارت یکی از امامان مثلا به زیارت حضرت اباعبدالله(علیه السلام) مشرف شود، چنانچه به زیارت امام دیگر برود کافی نیست و اگر بواسطه عذری نتواند آن امام را زیارت کند چیزی بر او واجب نیست.
- [آیت الله سبحانی] خوردن خاک و گِل حرام است، ولی خوردن کمی از تربت پاک حضرت سیّدالشهداء امام حسین(علیه السلام) که از قبر شریف اخذ شود (کمتر از یک نخود) به قصد شفاء اشکال ندارد و همچنین گل داغستان و گل ارمنی که برای معالجه می خورند در صورتی که علاج منحصر به آن باشد جایز است.
- [آیت الله سبحانی] اگر نذر کند که به زیارت یکی از امامان مثلاً به زیارت حضرت اباعبدالله(علیه السلام)مشرف شود، چنانچه به زیارت امام دیگر برود کافی نیست و اگر به واسطه عذری نتواند آن امام را زیارت کند چیزی بر او واجب نیست.
- [آیت الله بروجردی] اگر نذر کند که به زیارت یکی از امامان مثلاً به زیارت حضرت اباعبدالله عَلَیْهِ السَّلَام مشّرف شود، چنانچه به زیارت امام دیگر برود کافی نیست و اگر به واسطهی عذری نتواند آن امام را زیارت کند، چیزی بر او واجب نیست.
- [آیت الله مکارم شیرازی] خوردن خاک و گل حرام است، ولی خوردن کمی از تربت پاک حضرت سیدالشهداء امام حسین(علیه السلام) (کمتر از یک نخود) به قصد شفاء اشکال ندارد و همچنین گل داغستان و گل ارمنی که برای معالجه می خورند در صورتی که علاج منحصر به آن باشد جایز است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه نذر کند به زیارت یکی از امامان مثلاً به زیارت حضرت امام حسین(علیه السلام) مشرف شود، اگر به زیارت امام دیگری برود کافی نیست و هرگاه به واسطه عذری نتواند آن امام را زیارت کند چیزی بر او نیست.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . در آشامیدن آب، چند چیز مستحب است: اول آب را به طور مکیدن بیاشامد. دوم در روز، ایستاده آب بخورد. سوم پیش از آشامیدن آب (بِسْمِ الله) و بعد از آن (اَلْحَمْدُ لله) بگوید. چهارم به سه نفس آب بیاشامد. پنجم از روی میل آب بیاشامد. ششم بعد از آشامیدن آب، حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و اهل بیت بزرگوارش را یاد کند، و قاتلان آن حضرت را لعنت نماید.
- [آیت الله مظاهری] مکروه است که در گریه بر میّت صدا را خیلی بلند کنند. ______ 1) آیا تو بر پیمانی - که با آن ما را ترک کردی - وفاداری؟ پیمان بر شهادت به اینکه نیست خدایی غیر از خداوند متعال، او که یکتاست و شریکی برای او نیست و به اینکه محمد صلی الله علیه وآله وسلم بنده و رسول اوست و سید پیامبران و خاتم آنان است و به اینکه علی علیه السلام امیر مومنان و سید امامان و امامی است که خداوند متعال، فرمانبرداری از او را بر همه عالمیان واجب فرموده است و به اینکه حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و قائم آل محمد - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان مومنان و حجّتهای خداوند بر همه خلائق و امامان تو هستند، که پیشروان هدایت و نیکوکاری هستند. 2) هنگامی که دو فرشته نزدیک به خداوند (نکیر و منکر) که فرستادگان از جانب خدای متعالند، به سوی تو آمدند و از تو در مورد خدایت و پیامبرت و دینت و کتابت و قبلهات و امامانت سوال کردند،پس نترس و اندوهگین نشو و در جواب آنان بگو: خداوند، پروردگار من و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، پیامبر من و اسلام، دین من و قرآن، کتاب من و کعبه، قبله من و امیر مومنان علی بن ابی طالب، امام من و حسن بن علی، امام من و حسین بن علی، امام من و زین العابدین، امام من و محمد باقر، امام من و جعفر صادق، امام من، و موسی کاظم، امام من و علی رضا، امام من و محمد جواد امام من و علی هادی، امام من و حسن عسکری، امام من و حجّت منتظَر، امام من میباشند، اینان - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان و سروران و رهبران و شفیعان من میباشند، در دنیا و آخرت به آنان دوستی میورزم و از دشمنان آنان دوری میجویم، سپس بدان ای فلان فرزند فلان. 3) بدرستی که خداوند متعال، بهترین پروردگار و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، بهترین پیامبر و امیر مومنان علی بن ابی طالب و فرزندان معصوم او یعنی دوازده امام، بهترین امامان هستند و آنچه را محمد صلی الله علیه وآله وسلم آورده است حقّ است و مرگ حقّ است و سوال منکر و نکیر در قبر حقّ است و برانگیخته شدن (برای روز قیامت)، حقّ است و رستاخیز، حقّ است و صراط، حقّ است و میزان (اعمال)، حقّ است و تطایر کتب، حقّ است و بهشت، حقّ است و جهنم، حقّ است و آن ساعت معهود (روز قیامت)، خواهد آمد و هیچ تردیدی در آن نیست و به تحقیق خداوند متعال کسانی را، که در قبرها هستند، بر خواهد انگیخت. 4) خداوند تو را بر قول ثابت، پایدار فرماید و به راه مستقیم هدایت فرماید و بین تو و امامان تو در جایگاهی از رحمتش، شناخت ایجاد فرماید. 5) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را با برهانی از خودت روبرو گردان، خداوندا (درخواست میکنیم)عفو تو را، عفو تو را. 6) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را از جانب خودت با رضوان روبرو کن و قبر او را از بخشایش خودت آرام فرما، رحمتی که بوسیله آن از مهربانی هر کس دیگری بی نیاز گردد.
- [آیت الله نوری همدانی] اذان هیجده جمله است : اللهً اکبرُ چهار مرتبه اشهدً ان لا الهَ الا اللهً ، اشهدً انّ محّمداً رسولً اللهِ ، حیّ علی الصلاهِ، حیَّ علی الفلاحِ ، حیّ علی خیرِ العملِ ، الله اکبرُ ، لا الهَ الا اللهً هر یک دو مرتبه ، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبرُ از اول اذان و یک مرتبه لا اِلَه الّا اللهً از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حیّ علی خیرِ العملِ باید دو مرتبه قد قامتِ الصلاهً اضافه نمود .
- [آیت الله جوادی آملی] .اذان, هجده جمله است : (االله اکبر ) چهار مرتبه، (أشهد أن لا إله الاّ االله )، (أشهد أنّ محمداً رسول االله )، (حیّ علی الصلاة )، (حیّ علی الفلاح)، (حیّ علی خیر العمل )، (االله اکبر )، (لا إله الاّ االله )، هر کدام دو مرتبه، و اقامه , هفده جمله است : دو مرتبه (االله اکبر )، از اول اذان و یک مرتبه (لا إله الاّ االله ) از آخر آن , کم می شود و دو مرتبه (قد قامت الصلاة ) بعد از (حیّ علی خیر العمل) افزوده می‌شود.