انگیزه رسول اکرم (ص) برای این کار دو چیز بود: 1- قریش بدانند که راههای بازرگانی آنها در اختیار نیروهای اسلام قرار گرفته است و اگر آنان مانع نشر و تبلیغ اسلام شوند و آزادی بیان را از مسلمانان سلب کنند شریانهای حیاتی آنان به وسیله نیروهای اسلام بریده خواهد شد. زیرا گوینده هر قدر قوی باشد و هر چه اخلاص و استقامت ورزد، تا از آزادی بیان و تبلیغ برخوردار نشود به طور شایسته نخواهد توانست انجام وظیفه کند. در محیط مکه، قریش بزرگترین مانع برای تبلیغ اسلام و توجه مردم به آیین یکتاپرستی بود. آنان به تمام قبایل اجازه می ‌دادند که در ایام حج وارد مکه شوند، ولی رهبر عالی قدر اسلام و مسلمانان از ورود به مکه و حوالی آن منع می شدند و حتی اگر بر او دست می ‌یافتند او را می ‌کشتند. در صورتی که در ایام حج مردم از تمام نقاط حجاز در اطراف خانه خدا گرد هم می‌ آمدند و این ایام بهترین فرصت برای تبلیغ توحید و آیین پاک الهی بود. 2- گروهی از مسلمانان که به عللی نتوانسته بودند مکه را به عزم مدینه ترک کنند پیوسته مورد آزار قریش بودند و اموال آنان و کسانی که مهاجرت کرده بودند اما موفق به انتقال دارایی خود نشده بودند همواره از طرف قریش تهدید می ‌شد. پیامبر با مصادره کالای کاروان قریش می‌ خواست گوشمالی سختی به آنان بدهد که هر نوع آزادی را از مسلمانان سلب کرده و پیوسته آنان را مورد آزار و اذیت قرار می دادند و در مصادره‌ اموالشان پروایی نداشتند. از این جهت، پیامبر در ماه رمضان سال دوم هجری با 313 نفر برای مصادره اموال و کالاهای کاروان قریش از مدینه خارج شد و در کنار چاه های بدر توقف کرد. منبع:فروغ ولایت آیت الله سبحانی ص73
انگیزه رسول اکرم (ص) برای این کار دو چیز بود:
1- قریش بدانند که راههای بازرگانی آنها در اختیار نیروهای اسلام قرار گرفته است و اگر آنان مانع نشر و تبلیغ اسلام شوند و آزادی بیان را از مسلمانان سلب کنند شریانهای حیاتی آنان به وسیله نیروهای اسلام بریده خواهد شد. زیرا گوینده هر قدر قوی باشد و هر چه اخلاص و استقامت ورزد، تا از آزادی بیان و تبلیغ برخوردار نشود به طور شایسته نخواهد توانست انجام وظیفه کند.
در محیط مکه، قریش بزرگترین مانع برای تبلیغ اسلام و توجه مردم به آیین یکتاپرستی بود. آنان به تمام قبایل اجازه می دادند که در ایام حج وارد مکه شوند، ولی رهبر عالی قدر اسلام و مسلمانان از ورود به مکه و حوالی آن منع می شدند و حتی اگر بر او دست می یافتند او را می کشتند. در صورتی که در ایام حج مردم از تمام نقاط حجاز در اطراف خانه خدا گرد هم می آمدند و این ایام بهترین فرصت برای تبلیغ توحید و آیین پاک الهی بود.
2- گروهی از مسلمانان که به عللی نتوانسته بودند مکه را به عزم مدینه ترک کنند پیوسته مورد آزار قریش بودند و اموال آنان و کسانی که مهاجرت کرده بودند اما موفق به انتقال دارایی خود نشده بودند همواره از طرف قریش تهدید می شد. پیامبر با مصادره کالای کاروان قریش می خواست گوشمالی سختی به آنان بدهد که هر نوع آزادی را از مسلمانان سلب کرده و پیوسته آنان را مورد آزار و اذیت قرار می دادند و در مصادره اموالشان پروایی نداشتند.
از این جهت، پیامبر در ماه رمضان سال دوم هجری با 313 نفر برای مصادره اموال و کالاهای کاروان قریش از مدینه خارج شد و در کنار چاه های بدر توقف کرد.
منبع:فروغ ولایت آیت الله سبحانی ص73
- [سایر] ماجرای عبدالله بن جحش و یارانش در سریه نخله که به دستور پیغمبر مخفیانه عازم مسیر حرکت کاروان تجاری قریش شدند،چیست؟
- [سایر] مسلمانان به چه دلیلی به کاروان تجاری قریش حمله کردند؟
- [سایر] چرا پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) اموال کاروانهای (تجاری) قریش را بر مسلمانان حلال کرده بود ؟
- [سایر] آیا پیامبر و یارانش حق داشتند که به کاروان ابوسفیان حمله کنند، حمله ای که مقدمه جنگ بدر شد؟
- [سایر] چرا سران قریش دربرابر پیامبر(ص)دست به بهانه جویی می زدند؟نمونه های را ذکرکنید.
- [سایر] پیامبر برای ناکام گذاشتن سران قریش در توطئه قتلش دست به چه اقدامی زد؟
- [سایر] می خواستم بپرسم که چرا جنگ بدر بوجود آمد؟ من که مطالعه می کردم، دیدم نوشته، سپاه اسلام برای تعرض به کاروان قریش رفته است در حالی که ما معتقدیم اسلام به حقوق مردم احترام می گذارد، اگر مقدور بود به طور کامل جواب را برایم ارسال کنید.
- [سایر] چرا سوره قریش با اینکه از نظر معنایی به گونهای است که گویا سوره قریش و فیل یک سوره هستند، به صورت جدا آمده است؟
- [سایر] کوه رضوی به امام و یارانش ربط دارد ؟!
- [سایر] آیا سوره قریش و فیل یک سوره هستند؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر در روابط تجاری با اجانب خوف آن است که به بازار مسلمین صدمه اقتصادی وارد شود و موجب اسارت تجاری و اقتصادی شود، واجب است قطع این گونه روابط و حرام است این نحو تجارت.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر در روابط تجاری با اجانب خوف آن است که به بازار مسلمین صدمة اقتصادی وارد شود و موجب اسارت تجاری و اقتصلدی شود ، واجب است قطع این گونه روابط و حرام است این نحو تجارت .
- [آیت الله اردبیلی] اگر در روابط تجاری با بیگانگان خوف آن باشد که به بازار مسلمین صدمه اقتصادی وارد شود و موجب استثمار تجاری و اقتصادی گردد، قطع این گونه روابط واجب است و این نحو تجارت حرام است.
- [آیت الله مظاهری] اگر در روابط تجاری با اجانب خوف آن است که به بازار مسلمین صدمه اقتصادی وارد شود و موجب اسارت تجاری و اقتصادی شود، قطع اینگونه روابط واجب است و اینگونه تجارت حرام میباشد.
- [امام خمینی] اگر در روابط تجاری با اجانب خوف آن است که به بازار مسلمین صدمه اقتصادی وارد شود و موجب اسارت تجاری و اقتصادی شود، واجب است قطع این گونه روابط و حرام است این نحو تجارت.
- [آیت الله مظاهری] بانکها و صندوقهای قرض الحسنه که مقداری از سرمایه خود را که از مردم گرفتهاند در کارهای تجاری یا تولیدی به کار میگیرند، این کار جایز است ولی سزاوار نیست پولی را که از مردم به عنوان قرض الحسنه گرفتهاند تا به دیگران قرض الحسنه بدهند آن را در کارهای تجاری یا تولیدی به کار گیرند.
- [آیت الله اردبیلی] پس از آن که حاکم شرع حکم به ضبط و توقیف اموال شخص ورشکسته نمود، اموال وی، به جز خانه مسکونی و لوازم ضروری زندگی، ضبط و میان طلبکاران تقسیم میشود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر به واسطه توسعه نفوذ سیاسی یا اقتصادی و تجاری بیگانگان، خوف آن باشد که آنها بر ممالک اسلامی تسلط پیدا کنند، بر همه واجب است که از نفوذ آنان جلوگیری نموده، ایادی آنها را قطع کنند، همچنین در مورد برقرار ساختن روابط سیاسی با دولتهای غیر اسلامی باید طوری باشد که موجب ضعف و ناتوانی مسلمین یا اسارت آنها در چنگال بیگانگان یا وابستگی اقتصادی و تجاری نگردد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر بواسطه نفوذ سیاسی یا اقتصادی و تجاری اجانب خوف آن باشد که تسلط بر بلاد مسلمین پیدا کنند، واجب است بر مسلمانان، دفاع به هر نحو که ممکن است، و قطع ایادی اجانب. چه عمال داخلی باشند یا خارجی.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . همکاری مردها با زن های اجنبیه و بیگانه در امور تجاری و اداری به نحوی که به تقلید از بیگانگان مرسوم شده که از محرمات، پرهیز نمی کنند و مراعات احکام شرعیه را نمی نمایند، جایز نیست.