خواب ارتباطی با تعبیر ندارد، مگر این که تعبیر کنندة خواب، انسانی باشد که قوة تشخیص رؤیاهای صادقه از کاذبه را داشته باشد و علم تعبیر خواب را بلد باشد.
در طول تاریخ کسانی وجود داشته اند که بر اثر ترس از خدا و اجتناب از گناه، خداوند به آنان علم تعبیر رؤیا داده است، مانند ابن سیرین. او شاگرد یک مغازه پارچه فروشی بود. روزی یکی از مشتریان که دل به وی بسته بود، او را به منزل برد و انجام کار منافی عفت را از او خواست. ابن سیرین سر باز زد و با آلوده کردن خود به نجاست، کام زن را تلخ ساخت و بدین وسیله از گناه و عصیان پرهیز نمود.(1) خداوند به او علم تعبیر رؤیا را عنایت فرمود. کتاب تعبیر خواب ایشان از کتاب های خوب و موثّق است، ولی به واسطة این که خواب های آدمیان با هم فرق دارند، صد در صد نباید آن را حجت دانست. همین طور در مورد تعبیر خواب هایی که از حضرت یوسف(ع) نقل شده است. تعبیرها برای آن خواب ها بوده و مشابهت خواب ها صد در صد نیست. نمی توان قاطعانه گفت که تعبیر های ابن سیرین و حضرت یوسف(ع) در مورد خواب هایی که می بینیم نیز صادق است.
پی نوشت ها:
1. برای خواندن داستان او به کتاب "داستان راستان" شهید مطهری رجوع کنید.
www.eporsesh.com
