اولاً: پیامبر(ص) دستور قتل (ذی الخویصره) را صادر نکردند؛ بلکه بر حسب روایات متعددی که در کتاب‌های تاریخی نقل شده است پیامبر(ص) فرمودند: او را رها کنید و فقط آینده تاریک او و پیروانش را پیشگویی فرمودند.
در تاریخ طبری، ج 3، ص 92 آمده است:... مردی از بنی‌تمیم به نام ذوالخویصره نزد پیامبر ایستاد. در حالی که پیامبر مشغول تقسیم [غنایم جنگی حنین] بین مردم بودند. پس گفت: ای محمد! آنچه امروز انجام دادی را نگریستم. پیامبر(ص) پرسیدند: چگونه بود؟ گفت: عدالت نورزیدی!! پیامبر(ص) خشمگین شده، فرمودند: وای بر تو! اگر نزد من عدالت نباشد، پس نزد کیست؟ آن گاه عمر بن الخطاب عرض کرد: ای پیامبر خدا، آیا او را بکشیم؟ پیامبر(ص) فرمود: هرگز! رهایش کنید، به درستی که او را به زودی پیروانی خواهد بود که در دین کنکاش می‌کنند تا آنجا که از آن خارج می‌شوند، آن‌سان که تیر از کمان به بیرون پرتاب می‌شود... .
ثانیاً: اگر پیامبر(ص) دستور قتل (ذی الخویصره) را داده بودند، پس چگونه وی تا پس از رحلت آن حضرت زنده بوده است، در حالی که امر پیامبر(ص) در این زمینه قطعاً اجرا میشد.
ثالثاً: به فرض روایتی دال بر دستور پیامبر(ص) نقل شده باشد که ممکن است این امر معارض با دیگر اخبار و نیز معارض با اصول کلی و تعالیم قطعی شریعت است. در این صورت حکم به بی‌اعتباری آن می‌شود.
رابعاً: احتمال دیگر این است که پیامبر دستور قتل او را داده باشند، ولی نه به عنوان قصاص قبل از جنایت، بلکه به استناد عملکردی که موجب اجرای حد در همان زمان بوده است، ولی به خاطر تعلل برخی از اصحاب و گریختن وی پیش از دستیابی حضرت علی(ع) این حکم عمل نگردیده است.
www.payambarazam.ir
