در منابع اهل سنت آمده است: وقتی کعب بن أشرف به دستور پیامبر گرامی اسلام(ص) کشته شد، ایشان فرمودند: «مَنْ ظَفَرْتُمْ بِهِ مِنْ رِجَالِ یَهُودَ فَاقْتُلُوهُ»؛ به هر یک از بزرگان یهود دست یافتید، او را بکشید.
با توجه به نکات زیر می‌توان به دست آورد که آیا پیامبر اکرم(ص) دستور قتل رجال یهود را داد، یا خیر:
1. عبارت «مَنْ ظَفَرْتُمْ بِهِ مِنْ رِجَالِ یَهُودَ فَاقْتُلُوهُ»، قطعاً عمومیت نداشته و همه یهود و یا حتی همه بزرگان یهود آن زمان را شامل نمی‌شود؛ زیرا در این صورت، مسلمانان به دستورات پیامبر در مورد کشتن رجال یهود عمل کرده و یا دست کم تلاشی در این مورد انجام می‌دادند، اما در تاریخ هیچ نقلی در این مورد وجود ندارد، جز این‌که بعد از این گفتار پیامبر، یکی از یهودیان به نام ابن سنینه که از تُجّار یهود بود، به دست یکی از مسلمانان به نام محیصه کشته شد. بنابر این، می‌توان نتیجه گرفت که این کلام - بر فرض پذیرش - تنها در مورد تعداد معدودی از یهودیان بوده که مدیریت دشمنی با اسلام را در دست داشتند و مخاطبان پیامبر نیز به این حقیقت پی برده و بر اساس آن عمل کردند.
2. از ظاهر این داستان به دست می‌آید؛ قبیله کعب نیز با او همراه بوده‌اند و از او دفاع می‌کردند و به نوعی دشمن و مخالف پیامبر به حساب می‌آمدند و شاید گفتار پیامبر اینان را دربر بگیرد.
3. این داستان در منابع اهل سنت آمده و تقریباً تواتر محتوایی در میان آنها وجود دارد. اما در میان منابع شیعی، دیدگاه دیگری نیز وجود دارد که در پاسخ تفصیلی خواهد آمد.
