فلسفه حرمت ازدواج با زنان پیامبر; احترام به رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم ) و جلوگیری از سوئ استفاده احتمالی دشمنان از نام و اعتبار کسانی است که به جهت قرابت با پیامبر منزلتی در میان مسلمانان یافتند. توضیح آن که : 1. در آیه 60 سوره احزاب خداوند متعال همسران پیامبر را مادر موئمنین دانسته است )وازواجهم امهاتهم ( و واضح است که مادر جسمانی نیست تا مانند مادر انسان با او محرم باشند. 2. لذا همان طور که احترام به پدر و مادر واجب است و ازدواج با مادر حرام است نباید با زنان پیامبر ازدواج کرد و این حکم اختصاصی در مورد زنان پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) است که در آیه 53 سوره احزاب می فرماید: ( و ما کان لکم ان توذوا رسول الله ولا ان تنکحوا ازواجه من بعده ابدا" ان ذلکم کان عندالله عظیما"; و شما حق ندارید رسول خدا را آزار دهید, نه هرگز همسران او را بعد از خود به همسری درآورید که این کار نزد خداوند عظیم است ). در این جا این سوئال پیش می آید که چگونه خداوند همسران پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) را که بعضی به هنگام وفات او نسبتا" جوان بودند از حق انتخاب همسر محروم ساخته است ؟ پاسخ این سوئال با توجه به فلسفه این تحریم روشن است . زیرا: اولا: چنان که از شائن نزول آیه دانستیم , بعضی به عنوان انتقام جویی و توهین به ساحت مقدس پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) چنین تصمیمی را گرفته بودند و از این راه می خواستند ضربه ای بر حیثیت آن حضرت وارد کنند. ثانیا: اگر این مسائله مجاز بود جمعی به عنوان این که همسر پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) را بعد از او در اختیار خود گرفته اند ممکن بود این کار را وسیله سوئ استفاده قرار دهند و به این بهانه موقعیت اجتماعی برای خویش دست و پا کنند و یا به عنوان این که آگاهی خاص از درون خانه پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) و تعلیمات و مکتب او دارند به تحریف اسلام پردازند و یا منافقین مطالبی را از این طریق در میان مردم نشر دهند که مخالف مقام پیامبر باشد (دقت کنید). این خطر هنگامی ملموس تر می شود که بدانیم گروهی خود را برای این کار آماده ساخته بودند بعضی آن را به زبان آورده و بعضی شاید تنها در دل داشتند. از جمله کسانی را که بعضی از مفسران اهل سنت در اینجا نام برده اند, طلحه است , (تفسیر قرطبی , ج 8, ص 5310). خداوندی که بر اسرار نهان و آشکار آگاه است برای برهم زدن این توطئه زشت یک حکم قاطع صادر فرمود و جلو این امور را به کلی گرفت و برای تحکیم پایه های آن به همسران پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) لقب ام الموئمنین داد تا بدانند ازدواج با آنها همچون ازدواج با مادر خویش است ! با توجه به آنچه گفته شد روشن می شود که چرا همسران پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) لازم بود از این محرومیت استقبال کنند؟ در طول زندگی انسان گاه مسائل مهمی مطرح می شود که به خاطرآنها باید فداکاری و از خودگذشتگی نشان داد و از بعضی از حقوق حقه خود چشم پوشید, به خصوص این که همیشه افتخارات بزرگ مسوئولیت های سنگینی نیز همراه دارد, بدون شک همسران پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) افتخار عظیمی از طریق ازدواجشان با پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) کسب کردند, داشتن چنین افتخاری نیاز به چنین فداکاری هم دارد. به همین دلیل زنان پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) بعد از او در میان امت اسلامی بسیار محترم می زیستند و از وضع خود بسیار راضی و خشنود بودند و آن محرومیت را در برابر این افتخارات ناچیز می شمردند. دومین آیه مورد بحث به مردم شدیدا" هشدار داده می گوید: اگر چیزی را آشکار کنید یا پنهان دارید خداوند از همه امور آگاه است )ان تبدوا شیئا" او تخفوه فان الله کان بکل شی ئ علیما(. گمان نکنید خدا از برنامه های ایذایی شما نسبت به پیامبرش با خبر نیست، چه آنها که بر زبان جاری کردند و چه آنها که در دل تصمیم داشتند همه را به خوبی می داند و با هر کس متناسب کار و نیتش رفتار می کند. منبع: www.payambarazam.ir
علت ممنوعیت ازدواج زنان پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) بعد از ارتحال حضرت چه می باشد؟
فلسفه حرمت ازدواج با زنان پیامبر; احترام به رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم ) و جلوگیری از سوئ استفاده احتمالی دشمنان از نام و اعتبار کسانی است که به جهت قرابت با پیامبر منزلتی در میان مسلمانان یافتند. توضیح آن که :
1. در آیه 60 سوره احزاب خداوند متعال همسران پیامبر را مادر موئمنین دانسته است )وازواجهم امهاتهم ( و واضح است که مادر جسمانی نیست تا مانند مادر انسان با او محرم باشند.
2. لذا همان طور که احترام به پدر و مادر واجب است و ازدواج با مادر حرام است نباید با زنان پیامبر ازدواج کرد و این حکم اختصاصی در مورد زنان پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) است که در آیه 53 سوره احزاب می فرماید: ( و ما کان لکم ان توذوا رسول الله ولا ان تنکحوا ازواجه من بعده ابدا" ان ذلکم کان عندالله عظیما"; و شما حق ندارید رسول خدا را آزار دهید, نه هرگز همسران او را بعد از خود به همسری درآورید که این کار نزد خداوند عظیم است ).
در این جا این سوئال پیش می آید که چگونه خداوند همسران پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) را که بعضی به هنگام وفات او نسبتا" جوان بودند از حق انتخاب همسر محروم ساخته است ؟ پاسخ این سوئال با توجه به فلسفه این تحریم روشن است . زیرا:
اولا: چنان که از شائن نزول آیه دانستیم , بعضی به عنوان انتقام جویی و توهین به ساحت مقدس پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) چنین تصمیمی را گرفته بودند و از این راه می خواستند ضربه ای بر حیثیت آن حضرت وارد کنند.
ثانیا: اگر این مسائله مجاز بود جمعی به عنوان این که همسر پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) را بعد از او در اختیار خود گرفته اند ممکن بود این کار را وسیله سوئ استفاده قرار دهند و به این بهانه موقعیت اجتماعی برای خویش دست و پا کنند و یا به عنوان این که آگاهی خاص از درون خانه پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) و تعلیمات و مکتب او دارند به تحریف اسلام پردازند و یا منافقین مطالبی را از این طریق در میان مردم نشر دهند که مخالف مقام پیامبر باشد (دقت کنید).
این خطر هنگامی ملموس تر می شود که بدانیم گروهی خود را برای این کار آماده ساخته بودند بعضی آن را به زبان آورده و بعضی شاید تنها در دل داشتند. از جمله کسانی را که بعضی از مفسران اهل سنت در اینجا نام برده اند, طلحه است , (تفسیر قرطبی , ج 8, ص 5310). خداوندی که بر اسرار نهان و آشکار آگاه است برای برهم زدن این توطئه زشت یک حکم قاطع صادر فرمود و جلو این امور را به کلی گرفت و برای تحکیم پایه های آن به همسران پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) لقب ام الموئمنین داد تا بدانند ازدواج با آنها همچون ازدواج با مادر خویش است !
با توجه به آنچه گفته شد روشن می شود که چرا همسران پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) لازم بود از این محرومیت استقبال کنند؟ در طول زندگی انسان گاه مسائل مهمی مطرح می شود که به خاطرآنها باید فداکاری و از خودگذشتگی نشان داد و از بعضی از حقوق حقه خود چشم پوشید, به خصوص این که همیشه افتخارات بزرگ مسوئولیت های سنگینی نیز همراه دارد, بدون شک همسران پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) افتخار عظیمی از طریق ازدواجشان با پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) کسب کردند, داشتن چنین افتخاری نیاز به چنین فداکاری هم دارد. به همین دلیل زنان پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) بعد از او در میان امت اسلامی بسیار محترم می زیستند و از وضع خود بسیار راضی و خشنود بودند و آن محرومیت را در برابر این افتخارات ناچیز می شمردند. دومین آیه مورد بحث به مردم شدیدا" هشدار داده می گوید: اگر چیزی را آشکار کنید یا پنهان دارید خداوند از همه امور آگاه است )ان تبدوا شیئا" او تخفوه فان الله کان بکل شی ئ علیما(.
گمان نکنید خدا از برنامه های ایذایی شما نسبت به پیامبرش با خبر نیست، چه آنها که بر زبان جاری کردند و چه آنها که در دل تصمیم داشتند همه را به خوبی می داند و با هر کس متناسب کار و نیتش رفتار می کند.
منبع: www.payambarazam.ir
- [سایر] چرا کسی نمی توانست با همسران پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) ازدواج کند؟
- [سایر] چرا ازدواج سنت پیامبر اکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) است؟
- [سایر] رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - چه دعایی در حق زنان با حجاب کرده است؟
- [سایر] چرا پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) با این که می توانستند از راه های مختلف به زنان بیوه کمک کنند، با آنان ازدواج نمودند؟
- [سایر] چرا حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) به دخترش اجازه داد تا با عثمان ازدواج کند؟
- [سایر] هدف از بعثت حضرت خاتم الانبیاء (صلی الله علیه و آله و سلم ) چیست ؟
- [سایر] مراحل سهگانه عصمت علمی پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) در قرآن چگونه است؟
- [سایر] قرآن برای چه بر پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده است؟
- [سایر] داستان معراج پیامبر اکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) در کدام سوره میباشد؟
- [سایر] آیا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم شهید شدند؟
- [امام خمینی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید: "یا محسن قد اتاک المسیی ء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیی ء انت المحسن و انا المسیی ء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان می کنی، بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله خوئی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:" یا محسن قد اتاک المسییء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیء انت المحسن و انا المسیء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [امام خمینی] موقع نوشتن اسم مبارک حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم مستحب است صلوات را هم بنویسد. و نیز بهتر است هر وقت آن حضرت را یاد می کند صلوات بفرستد
- [آیت الله نوری همدانی] موقع نوشتن اسم مبارک حضرت رسول – صلی الله علیه و آله و سلم – مستحب است صلوات را هم بنویسد . و نیز بهتر است هر وقت آن حضرت را یاد می کند ، صلوات بفرستد .
- [آیت الله شبیری زنجانی] صلوات بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و آل او از مستحبات مؤکد است و هر وقت انسان اسم مبارک حضرت رسول صلی الله علیه و آله مانند محمد و احمد یا لقب یا کنیه آن جناب؛ مثل مصطفی و ابو القاسم، را بگوید یا بشنود، اگر چه در نماز باشد، مستحب است صلوات بفرستد.
- [آیت الله خوئی] هر وقت انسان اسم مبارک حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) را مانند محمد و احمد یا لقب و کنیه آن جناب را مثل مصطفی و ابوالقاسم بگوید یا بشنود، اگرچه در نماز باشد، مستحب است صلوات بفرستد.
- [امام خمینی] هر وقت انسان اسم مبارک حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم مانند محمد و احمد یا لقب و کنیه آن جناب را مثل مصطفی و ابوالقاسم بگوید یا بشنود اگر چه در نماز باشد، مستحب است صلوات بفرستد.
- [آیت الله نوری همدانی] هر وقت انسان اسم مبارک حضرت رسول – صلی الله علیه و آله و سلم – مانند محمد و احمد ، یا لقب و کنیة آن جناب را مثل مصطفی و ابوالقاسم ، بگوید یا بشنود ، اگر چه در نماز باشد ، مستحب است صلوات بفرست .
- [آیت الله مکارم شیرازی] اشْهد انْ لا اله إلا الله وحْده لا شریک له: گواهی می دهم هیچ کس شایسته پرستش جز خداوند نیست، یگانه است و شریک ندارد. و اشْهد ان محمداً عبْده و رسوله: و گواهی می دهم محمد(صلی الله علیه وآله) بنده و فرستاده اوست. اللهم صل علی محمد و آل محمد: خداوندا! درود بفرست بر محمد(صلی الله علیه وآله) و اهل بیت او(علیهم السلام).
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِیَیءُ وَقَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَاَناَ المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد صَلِّ عَلَی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَتَجاوَزْ عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد تو نیکوکاری و من گنهکار به حق محمد و آل محمد(صلی الله علیه وآله) رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدی هائی که می دانی از من سر زده بگذر.