آیات فراوانی در قرآن درباره امام حسینوجود دارد. برخی از آیات صراحت دارد و برخی با تفسیر و تأویل مفسران البتّه به کمک روایات بر او تطبیق شده است. برخی آیات را 128 و برخی دیگر تا 250 آیه ذکر کردهاند . این آیات با استقرأ ناقص از جهات مختلفی قابل دسته بندی است: الف آیاتی که براساس منابع تفسیری و روائی مربوط به امام حسیناست: اسرأ، 33; مریم، 1; حج، 60; احقاف، 15; الرحمن، 22; نازعات، 6; تکویر، 8; فجر، 27; تین، 1 ب آیاتی که بر امام حسینتطبیق شدهاند: گرچه بخش اول و دوم آیات تفاوت چندانی با هم ندارند. ولی با توجّه به روایات این تفکیک صورت گرفته است. در بخش اول از ذیل آیات، روایات به صراحت میفرمایند: الحسین امّا در قسمت دوم عبارات دیگری به کار رفته است. بقره، 84 و 193; نسأ، 31 و 77; انعام، 62; انفال، 75; اسرأ، 4 و 6; مریم، 7; حج، 19 و 40; عنکبوت، 15; صافات، 88 و 89; زخرف، 28; دخان، 29; نبأ، 18; عبس، 25; انشراح، 1 ج آیاتی که در شأن یا تطبیق بر امام حسن و امام حسینمیباشند: احزاب، 40; آلعمران، 61; نسأ، 36 و 69; انعام، 84; نور، 35; فرقان، 74; الرحمن، 17; واقعه، 89; حدید، 12 و 28; تغابن، 15; فجر، 3; بلد، 3 و 9; بروج، 3; شمس، 2 و 3; سورة فلق د آیاتی که مربوط به اصحاب خمسه یا تعدادی از آنان میباشد که یکی از آنان امام حسیناست: بقره، 37، 54، 60، 124، 238 آلعمران، 7 و 110 نسأ، 43 مائده، 54 اعراف، 46 و 157 یونس، 63 و 64 نحل، 43 اسرأ، 44 مؤمنون، 8 و 111 فرقان، 10، 54 و 75 فاطر، 32 صافات، 165 و 166 شوری، 23 طور، 21 حشر، 9 صف، 4 حاقه، 17 انسان، 7 مرسلات، 41 'û آیاتی که مربوط به دوازده امام یا چهارده معصوم: میباشد: بقره، 31، 35، 136، 137، 143، 256 و 361; آلعمران، 36، 95، 185 و 200; نسأ، 59; مائده، 56; توبه، 36; هود، 91; ابراهیم، 24; حجر، 45، 46، 47 و 75; نحل، 90; اسرأ، 71; طه، 115; حج، 77; نور، 36، 37 و 55; احزاب، 12 و 33; صافات، 83; شوری، 23; واقعه، 10; انسان، 5; کوثر، 1 و آیاتی که مربوط به حضرت علی، فاطمه، حسن و حسین: و دیگرانی، چون حمزه، جعفر، عقیل و حضرت خدیجه است: آلعمران، 33; کهف، 2; حج، 40; غافر، 7; تحریم، 8; مطففین، 22. ز آیاتی که در ذیل آنها روایتی مربوط به امام حسینآمده است که نه از باب شأن نزول و نه از باب تطبیق است: بقره، 49، 195، 196 و 199; آلعمران، 34، 45، 49 و 103; نسأ، 56; مائده، 1 و 35; انعام، 62; اعراف، 199; یوسف، 13، 14 و 67; اسرأ، 7 و 71; مریم، 55; نور، 31; نمل، 40; شعرأ،227; قصص، 5 و 21; احزاب، 22 و 58; زمر، 46 و 61; غافر، 71; مجادله، 7(ر.ک: الحسین فی القرآن (تأویل آیات القرآن فی سیّدالشهدأ)، سید محمد واحدی / تأویل الآیات الظاهرة فی فضایل العترة الطاهرة، سید شرفالدین استر آبادی.) www. eporsesh.com
لطفاً آدرس همه آیاتی را که دربارة امام حسیناست ذکر کنید؟
آیات فراوانی در قرآن درباره امام حسینوجود دارد. برخی از آیات صراحت دارد و برخی با تفسیر و تأویل مفسران البتّه به کمک روایات بر او تطبیق شده است. برخی آیات را 128 و برخی دیگر تا 250 آیه ذکر کردهاند .
این آیات با استقرأ ناقص از جهات مختلفی قابل دسته بندی است:
الف آیاتی که براساس منابع تفسیری و روائی مربوط به امام حسیناست: اسرأ، 33; مریم، 1; حج، 60; احقاف، 15; الرحمن، 22; نازعات، 6; تکویر، 8; فجر، 27; تین، 1
ب آیاتی که بر امام حسینتطبیق شدهاند: گرچه بخش اول و دوم آیات تفاوت چندانی با هم ندارند. ولی با توجّه به روایات این تفکیک صورت گرفته است. در بخش اول از ذیل آیات، روایات به صراحت میفرمایند: الحسین امّا در قسمت دوم عبارات دیگری به کار رفته است.
بقره، 84 و 193; نسأ، 31 و 77; انعام، 62; انفال، 75; اسرأ، 4 و 6; مریم، 7; حج، 19 و 40; عنکبوت، 15; صافات، 88 و 89; زخرف، 28; دخان، 29; نبأ، 18; عبس، 25; انشراح، 1
ج آیاتی که در شأن یا تطبیق بر امام حسن و امام حسینمیباشند: احزاب، 40; آلعمران، 61; نسأ، 36 و 69; انعام، 84; نور، 35; فرقان، 74; الرحمن، 17; واقعه، 89; حدید، 12 و 28; تغابن، 15; فجر، 3; بلد، 3 و 9; بروج، 3; شمس، 2 و 3; سورة فلق
د آیاتی که مربوط به اصحاب خمسه یا تعدادی از آنان میباشد که یکی از آنان امام حسیناست:
بقره، 37، 54، 60، 124، 238 آلعمران، 7 و 110 نسأ، 43 مائده، 54 اعراف، 46 و 157 یونس، 63 و 64 نحل، 43 اسرأ، 44 مؤمنون، 8 و 111 فرقان، 10، 54 و 75 فاطر، 32 صافات، 165 و 166 شوری، 23 طور، 21 حشر، 9 صف، 4 حاقه، 17 انسان، 7 مرسلات، 41
'û آیاتی که مربوط به دوازده امام یا چهارده معصوم: میباشد:
بقره، 31، 35، 136، 137، 143، 256 و 361; آلعمران، 36، 95، 185 و 200; نسأ، 59; مائده، 56; توبه، 36; هود، 91; ابراهیم، 24; حجر، 45، 46، 47 و 75; نحل، 90; اسرأ، 71; طه، 115; حج، 77; نور، 36، 37 و 55; احزاب، 12 و 33; صافات، 83; شوری، 23; واقعه، 10; انسان، 5; کوثر، 1
و آیاتی که مربوط به حضرت علی، فاطمه، حسن و حسین: و دیگرانی، چون حمزه، جعفر، عقیل و حضرت خدیجه است:
آلعمران، 33; کهف، 2; حج، 40; غافر، 7; تحریم، 8; مطففین، 22.
ز آیاتی که در ذیل آنها روایتی مربوط به امام حسینآمده است که نه از باب شأن نزول و نه از باب تطبیق است:
بقره، 49، 195، 196 و 199; آلعمران، 34، 45، 49 و 103; نسأ، 56; مائده، 1 و 35; انعام، 62; اعراف، 199; یوسف، 13، 14 و 67; اسرأ، 7 و 71; مریم، 55; نور، 31; نمل، 40; شعرأ،227; قصص، 5 و 21; احزاب، 22 و 58; زمر، 46 و 61; غافر، 71; مجادله، 7(ر.ک: الحسین فی القرآن (تأویل آیات القرآن فی سیّدالشهدأ)، سید محمد واحدی / تأویل الآیات الظاهرة فی فضایل العترة الطاهرة، سید شرفالدین استر آبادی.)
www. eporsesh.com
- [سایر] لطفاً چندین منبع برای عذابهای جهنمی با ذکر صفحات وب آدرس پست الکترونیکی من بفرستید.
- [سایر] با سلام. چه آیاتی در قرآن بر عدل الهی دلالت دارد؟ لطفاً با ذکر ترجمه.
- [سایر] بیشترین آیاتی که در آنها صفات یهود ذکر شده است کدام اند؟
- [سایر] آیاتی که در باره ی تفاوت انسنها در قرآن تایید شده است را ذکر کنید
- [سایر] لطفاً دربارة آیاتی که (مسیلمه کذاب) آورده، توضیح دهید و چند مورد آن را ذکر کنید.
- [سایر] یکی از کلیدهای بهشت، نماز است، آیاتی در این خصوص ذکر کنید؟
- [سایر] با سلام تعداد ایاتی که در قران در مورد نماز های پنجگانه ذکر شده چند تا است ؟اگر ممکن است به طور جداگانه آیات را ذکر کنید باتشکر
- [سایر] ایاتی از قران که اعتقاد به جبر را در میان مشرکان مکه بیان می کند ذکر بفرمایید با تشکر
- [سایر] تعداد آیاتی که در مورد با سید الشهدا ، خداوند منان بر پیغمبر نازل فرموده چند تاست و سه مورد را نام ببرید با تشکر ( آدرس آیه ها هم کفایت می کند )
- [آیت الله اردبیلی] نام سوره و آیاتی را که بر انسان مکلّف واجب کرده تا در احکام دین، تقلید نماید، ذکر فرمایید.
- [آیت الله بهجت] اگر مأموم سهواً قبل از امام سر از رکوع برداشت، درحالیکه ذکر واجب را نگفته بود، باید به قصد متابعت به رکوع برگردد و ذکر را بگوید، ولی اگر دید که نمیتواند به رکوع امام برسد و امام زود سر برمیدارد، به رکوع برنگردد و بهسبب نگفتن ذکر، نمازش باطل نیست.
- [آیت الله سیستانی] اگر سهواً پیش از امام به رکوع برود چنانچه بتواند پس از آوردن ذکر واجب رکوع برگردد و مقداری از رکوع امام را درک کند باید ذکر را بیاورد و سپس بنا بر احتیاط واجب برگردد و احتیاط مستحب آن است که ذکر را در رکوع دوم نیز بگوید. و اگر عمداً برنگردد صحت جماعتش محل اشکال است ولی نمازش صحیح است به تفصیلی که در مسأله (????) گذشت. و اگر نتواند در صورت بجا آوردن ذکر واجب برگردد و امام را در رکوع درک کند باید ذکر را آورده سپس با امام به سجود برود و جماعتش صحیح است.
- [آیت الله اردبیلی] اگر قبل از امام به رکوع یا سجده برود، در مواردی که لازم است برگردد و در مسائل قبل گفته شد بنابر احتیاط باید قبل از سر برداشتن ذکر رکوع یا سجده را حتی به مقدار یک (سبحان اللّه) بگوید و اگر با گفتن یک (سبحان اللّه) نیز به امام نمیرسد، میتواند ذکر نگوید و از امام متابعت نماید و یا نیّت فرادی کند و ذکر بگوید و نماز را تمام کند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر سهواً پیش از امام به رکوع رود و طوری باشد که اگر سر بردارد به مقداری از قرائت امام می رسد چنانچه سر بردارد و با امام به رکوع رود نمازش صحیح است و اگر عمداً برنگردد و این باعث شود که مقداری از قرائت امام را درک نکند نمازش باطل است و بنابر احتیاط مستحب در هردو رکوع ذکر را بگوید لیکن احتیاط واجب آن است که در رکوع اوّل یک ذکر صغیر بیشتر نگوید.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر موقعی که امام در رکوع است اقتدا کند و پیش از ان که به اندازه رکوع خم شود امام سر از رکوع بردارد باید با امام به سجده برود و رکعت بعد امام را رکعت اول خود قرار دهد و بنابر احتیاط واجب بعد از متابعت امام بایستد و تکبیر را به قصد قربت مطلقه اعم از تکبیره الاحرام و ذکر بگوید
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر موقعی که امام در رکوع است اقتدا کند و به رکوع امام برسد، اگرچه ذکر امام تمام شده باشد، نمازش صحیح است ویک رکعت حساب میشود، امّا اگر به مقدار رکوع خم شود و به رکوع امام نرسد نمازش باطل است.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر موقعی که امام در رکوع است اقتدا کند و به رکوع امام برسد اگر چه ذکر امام تمام شده باشد نماز و جماعتش صحیح است و یک رکعت حساب می شود اما اگر به مقدار رکوع خم شود و به رکوع امام نرسد نمازش باطل است
- [آیت الله سبحانی] اگر موقعی که امام در رکوع است اقتدا کند و به رکوع امام برسد، اگر چه ذکر امام تمام شده باشد; نمازش به طور جماعت صحیح است و یک رکعت حساب می شود. اما اگر به مقدار رکوع خم شود و به رکوع امام نرسد نماز را به نیت فرادی تمام کند و احتیاطاً دوباره بخواند.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر موقعی که امام در رکوع است اقتدا کند و به رکوع امام برسد؛ اگرچه ذکر امام تمام شده باشد؛ نمازش صحیح است و یک رکعت حساب می شود؛ اما اگر به مقدار رکوع خم شود و به رکوع امام نرسد نمازش باطل است.
- [آیت الله بروجردی] اگر موقعی که امام در رکوع است اقتدا کند و به رکوع امام برسد، اگر چه ذکر امام تمام شده باشد، نمازش صحیح است و یک رکعت حساب میشود، امّا اگر به مقدار رکوع خم شود و به رکوع امام نرسد، نمازش باطل است.