کاتولیک ها معتقدند که پاپ رم بر کل جهان مسیحیت و سایر کلیساها ریاست دارد و برای این ادعا دو دلیل ذکر می کنند: 1. حضرت مسیح ریاست کلیسا را به پطرس رسول سپرده و او نیز ریاست را به پاپ رم تعویض نموده است تا میراث ابدی برای جانشینان وی باشد. دلیل آنان این کلام مسیح است که به (نص پطرسی) مشهور شده است: و کلیسای خود را بر این صخره بنا می کنم و ابواب جهنم بر آن استیلا نخواهند داشت، و کلیدهای ملکوت آسمان را به تو می سپارم و آنچه بر زمین ببندی در آسمان بسته گردد و آنچه در زمین گشادی در آسمان گشوده گردد.[1] 2. حکمت خدا اقتضا می کند که شخصی سرپرستی و ریاست کلیسا و تدبیر آن را بر عهده داشته باشد و چون مسیح به آسمان ها رفته است و خود مستقیماً نمی تواند اداره ی کلیسا را به عهده بگیرد، کلیسا باید بهوسیله ی پاپ به حیات خود ادامه دهد؛ و چون پطرس رسول، جانشین حضرت مسیح، به روم عزیمت کرده و اولین کلیسا را بنا نهاده و در آن جا به شهادت رسیده است، پس پاپ رم بر سایر پاپ ها برتری و ریاست دارد.[2] نقد ریاست پاپ رم دلیل ریاست پاپ رم، هم چون دلایل عصمت او، بسیار لرزان می نماید و بر تحلیل علمی استوار نشده است. نص پطرسی اگر دلالت بر عصمت یا ریاست پطرس بر کلیسا داشته باشد، به هیچ وجه نمی تواند دلیلی برای ریاست یا عصمت پاپ های بعدی به شمار آید؛ علاوه بر آن که هیچ دلیل معتبری دال بر عزیمت پطرس به رم و شهادت او در آن جا، وجود ندارد.[3] شاید به همین دلیل باشد که کلیساهای ارتدکس شرقی و پروتستان ها حاکمیت کلیسای رم و پاپ آن را نپذیرفته اند. از زمان پطرس حواری تا کنون (2006 م) 265 نفر در شهر رم به مسند پاپی نشسته اند. از سال 1378 م چنین رسم شده است که پاپ از میان کاردینال ها انتخاب شود. این رسم مستند به مجمع سوم (لاتران) است که در سال 1179 م. برگزار گردید و قانون انتخاب پاپ از بین کاردینال ها به تصویب رسید.[4] از سال 1523 م. همیشه یک نفر ایتالیایی به مقام پاپی رسیده است.[5] از مسائل غیرمتعارفی که پس از 450 سال، اخیراً واقع شده است، انتخاب پاپ ژان پل دوم لهستانی است که در سال 1978 م. به پاپی برگزیده شد و به مدت 27 سال عهده دار این سمت بود. پاپ ها معمولا سنتی عمل می کنند و حافظ سنت اخلاف خود هستند. از نکات قابل توجه در روحانیت امروز مسیحی سفرهای متعدد پاپ ها و ارتباطات سیاسی و اجتماعی و میانجی گری های صلح آمیز آنان در عرصه های بین المللی است.[6] پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و در جریان مبارزات مردم با توطئه های آمریکا که منجر به دست گیری جاسوسان آمریکایی گردید، پاپ به منظور وساطت نماینده ای برای ملاقات با امام خمینی (ره) به تهران اعزام کرد. امام نماینده ی پاپ را به حضور پذیرفتند و پس از دریافت پیام، سخنانی گلایه آمیز و در عین حال بسیار محترمانه به نماینده ی پاپ فرمودند و از وی خواستند که بیشتر به فکر ملل مستضعف و آبروی مسیحیت باشد، تا منافع آمریکا. در تاریخ 19 آبان 1358 نیز پاپ نامه ای خطاب به امام خمینی (ره) در خصوص تیرگی روابط ایران و ایالات متحده نوشت، که امام پس از قدردانی از حسن نیت پاپ، بر مبارزه ی خستگی ناپذیر با استکبار آمریکا تأکید کردند.[7] در پی درگذشت ژان پل دوم در تاریخ دوم آوریل 2005 (13 فروردین 1384) کاردینال جوزف راتزینگر 78 ساله و آلمانی به جانشینی او برگزیده شد. وی فرد فاضلی است و به ده زبان دنیا سخن می گوید. او لقب (بندیکت شانزدهم) را برای خود انتخاب کرد. پی نوشتها: [1]. انجیل متی، 16: 18. [2]. مسیحیت شناسی مقایسه ای، ص 269. [3]. همان، به نقل از: میخائیل مشاقه، الدلیل الی طاعة الانجیل، ص 63. [4]. مسیحیت شناسی مقایسه ای، ص 272. [5]. علی اصغر حکمت، تاریخ ادیان، ص 231. [6]. برخی از کاتولیک ها به کنایه به چاپ ژان پل دوم لقب (پدر شتابان) داده بودند. وی بیش از صد سفر خارجی داشت و 5 بار از سوء قصد جان سالم به در برده بود. [7]. همان، ص 177 178. منبع: مسیحیت، سید محمد ادیب آل علی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم
کاتولیک ها معتقدند که پاپ رم بر کل جهان مسیحیت و سایر کلیساها ریاست دارد و برای این ادعا دو دلیل ذکر می کنند:
1. حضرت مسیح ریاست کلیسا را به پطرس رسول سپرده و او نیز ریاست را به پاپ رم تعویض نموده است تا میراث ابدی برای جانشینان وی باشد. دلیل آنان این کلام مسیح است که به (نص پطرسی) مشهور شده است:
و کلیسای خود را بر این صخره بنا می کنم و ابواب جهنم بر آن استیلا نخواهند داشت، و کلیدهای ملکوت آسمان را به تو می سپارم و آنچه بر زمین ببندی در آسمان بسته گردد و آنچه در زمین گشادی در آسمان گشوده گردد.[1]
2. حکمت خدا اقتضا می کند که شخصی سرپرستی و ریاست کلیسا و تدبیر آن را بر عهده داشته باشد و چون مسیح به آسمان ها رفته است و خود مستقیماً نمی تواند اداره ی کلیسا را به عهده بگیرد، کلیسا باید بهوسیله ی پاپ به حیات خود ادامه دهد؛ و چون پطرس رسول، جانشین حضرت مسیح، به روم عزیمت کرده و اولین کلیسا را بنا نهاده و در آن جا به شهادت رسیده است، پس پاپ رم بر سایر پاپ ها برتری و ریاست دارد.[2]
نقد ریاست پاپ رم
دلیل ریاست پاپ رم، هم چون دلایل عصمت او، بسیار لرزان می نماید و بر تحلیل علمی استوار نشده است. نص پطرسی اگر دلالت بر عصمت یا ریاست پطرس بر کلیسا داشته باشد، به هیچ وجه نمی تواند دلیلی برای ریاست یا عصمت پاپ های بعدی به شمار آید؛ علاوه بر آن که هیچ دلیل معتبری دال بر عزیمت پطرس به رم و شهادت او در آن جا، وجود ندارد.[3]
شاید به همین دلیل باشد که کلیساهای ارتدکس شرقی و پروتستان ها حاکمیت کلیسای رم و پاپ آن را نپذیرفته اند.
از زمان پطرس حواری تا کنون (2006 م) 265 نفر در شهر رم به مسند پاپی نشسته اند. از سال 1378 م چنین رسم شده است که پاپ از میان کاردینال ها انتخاب شود. این رسم مستند به مجمع سوم (لاتران) است که در سال 1179 م. برگزار گردید و قانون انتخاب پاپ از بین کاردینال ها به تصویب رسید.[4]
از سال 1523 م. همیشه یک نفر ایتالیایی به مقام پاپی رسیده است.[5] از مسائل غیرمتعارفی که پس از 450 سال، اخیراً واقع شده است، انتخاب پاپ ژان پل دوم لهستانی است که در سال 1978 م. به پاپی برگزیده شد و به مدت 27 سال عهده دار این سمت بود.
پاپ ها معمولا سنتی عمل می کنند و حافظ سنت اخلاف خود هستند. از نکات قابل توجه در روحانیت امروز مسیحی سفرهای متعدد پاپ ها و ارتباطات سیاسی و اجتماعی و میانجی گری های صلح آمیز آنان در عرصه های بین المللی است.[6]
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و در جریان مبارزات مردم با توطئه های آمریکا که منجر به دست گیری جاسوسان آمریکایی گردید، پاپ به منظور وساطت نماینده ای برای ملاقات با امام خمینی (ره) به تهران اعزام کرد. امام نماینده ی پاپ را به حضور پذیرفتند و پس از دریافت پیام، سخنانی گلایه آمیز و در عین حال بسیار محترمانه به نماینده ی پاپ فرمودند و از وی خواستند که بیشتر به فکر ملل مستضعف و آبروی مسیحیت باشد، تا منافع آمریکا. در تاریخ 19 آبان 1358 نیز پاپ نامه ای خطاب به امام خمینی (ره) در خصوص تیرگی روابط ایران و ایالات متحده نوشت، که امام پس از قدردانی از حسن نیت پاپ، بر مبارزه ی خستگی ناپذیر با استکبار آمریکا تأکید کردند.[7]
در پی درگذشت ژان پل دوم در تاریخ دوم آوریل 2005 (13 فروردین 1384) کاردینال جوزف راتزینگر 78 ساله و آلمانی به جانشینی او برگزیده شد. وی فرد فاضلی است و به ده زبان دنیا سخن می گوید. او لقب (بندیکت شانزدهم) را برای خود انتخاب کرد.
پی نوشتها:
[1]. انجیل متی، 16: 18.
[2]. مسیحیت شناسی مقایسه ای، ص 269.
[3]. همان، به نقل از: میخائیل مشاقه، الدلیل الی طاعة الانجیل، ص 63.
[4]. مسیحیت شناسی مقایسه ای، ص 272.
[5]. علی اصغر حکمت، تاریخ ادیان، ص 231.
[6]. برخی از کاتولیک ها به کنایه به چاپ ژان پل دوم لقب (پدر شتابان) داده بودند. وی بیش از صد سفر خارجی داشت و 5 بار از سوء قصد جان سالم به در برده بود.
[7]. همان، ص 177 178.
منبع: مسیحیت، سید محمد ادیب آل علی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم
- [سایر] تفاوت پاپ با ولی فقیه چیست؟ حدود اختیارات پاپ در احکام و مسائل اجتماعی چه قدر است؟
- [سایر] آیا میان انواع موسیقیها - از قبیل اصیل (سنتی)، کلاسیک، محلی، پاپ و... - تفاوتی در حکم هست؟
- [سایر] آیا مسیحیان عقیده به عصمت کلیسا و پاپ دارند؟
- [سایر] چه نقدی بر عصمت کلیسا و پاپ وارد است؟
- [آیت الله نوری همدانی] شنیدن موسیقی پاپ یا عدنی که اخیراً از صدا و سیما زیاد پخش میشود چه حکمی دارد؟
- [سایر] آیا میان انواع موسیقیها - از قبیل اصیل(سنتی )، کلاسیک، محلی، پاپ و... تفاوتی در حکم هست؟
- [سایر] چرایی و چیستی حکم تنفیذ ریاست جمهوری؟ چرا تنفیذ حکم ریاست جمهوری از وظایف رهبری است؟
- [سایر] تثلیث در مسیحیت را توضیح داده و پیشینه تثلیث در مسیحیت چیست؟ دلائل تحریف انجیل چیست؟
- [سایر] ریاست طلبی چه عواقبی دارد؟
- [سایر] آیا آمار دقیق افرادی که از مسیحیت به اسلام و یا از اسلام به مسیحیت روی آورده اند را دارید؟
- [آیت الله سبحانی] اگر حیوانی را برای بردن بار شکستنی اجاره دهد; چنانچه آن حیوان بلغزد، یا رم کند و بار را بشکند، صاحب حیوان ضامن نیست. ولی اگر به واسطه زدن و مانند آن کاری کند که حیوان زمین بخورد و بار را بشکند ضامن است و همچنین اتومبیل اگر چپ شود و مال تلف گردد، اگر راننده کوتاهی نکند، ضامن نیست.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر حیوانی را برای بردن بار شکستنی اجاره دهد، چنانچه آن حیوان بلغزد یا رم کند و بار را بشکند، صاحب حیوان ضامن نیست، ولی اگر به واسطه زدن و مانند آن کاری کند که حیوان زمین بخورد و بار را بشکند، ضامن است.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر حیوانی را برای بردن بار شکستنی اجاره دهد چنانچه ان حیوان بلغزد یا رم کند و بار را بشکند صاحب حیوان ضامن نیست ولی اگر به واسطه زدن و مانند ان که ماذون از طرف مالک نباشد کاری کند که حیوان زمین بخورد و بار را بشکند ضامن است
- [آیت الله اردبیلی] اگر حیوانی را برای حمل بار شکستنی اجاره دهد، چنانچه آن حیوان بلغزد یا رم کند و بار را بشکند، صاحب حیوان ضامن نیست، ولی اگر به واسطه زدن و مانند آن کاری کند که حیوان زمین بخورد و بار را بشکند، ضامن است.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر حیوانی را برای بردن بار شکستنی اجاره دهد چنانچه آن حیوان بلغزد، یا رم کند وبار را بشکند، صاحب حیوان ضامن نیست، ولی اگر به واسطه زدن و مانند آن کاری کند که حیوان زمین بخورد وبار را بشکند، ضامن است.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر حیوانی را برای بردن بار شکستنی اجاره دهد ؛ چنانچه آن حیوان بلغزد ، یا رم کند و بار را بشکند ، صاحب حیوان ضامن نیست . ولی اگر به واسطة زدن و مانند آن کاری کند که حیوان زمین بخورد و بار را بشکند ضامن است .
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر حیوانی را برای بردن بار شکستنی اجاره دهد؛ چنانچه آن حیوان بلغزد یا رم کند و بار را بشکند؛ صاحب حیوان ضامن نیست؛ ولی اگر به واسطه زدن و مانند آن کاری کند که حیوان زمین بخورد و بار را بشکند ضامن است.
- [آیت الله بروجردی] اگر حیوانی را برای بردن بار شکستنی اجاره دهد، چنانچه آن حیوان بلغزد، یا رم کند و بار را بشکند، صاحب حیوان ضامن نیست، ولی اگر به واسطهی زدن و مانند آن کاری کند که حیوان زمین بخورد و بار را بشکند ضامن است.
- [آیت الله خوئی] اگر حیوانی را برای بردن بار شکستنی اجاره دهد، چنانچه آن حیوان بلغزد یا رم کند و بار را بشکند صاحب حیوان ضامن نیست، ولی اگر به واسط زدن و مانند آن کاری کند که حیوان زمین بخورد و بار را بشکند ضامن است.
- [آیت الله سیستانی] اگر حیوانی را برای بردن بار شکستنی اجاره دهد ، چنانچه آن حیوان بلغزد ، یا رم کند و بار را بشکند ، صاحب حیوان ضامن نیست ؛ ولی اگر بواسطه زدن به مقدار غیر معمول ، و مانند آن کاری کند که حیوان زمین بخورد و بار را بشکند ضامن است .