قرآن کریم میفرماید:( و به تحقیق فرستادیم رسولانی را قبل، از تو از بعضی از آنها برای تو حکایت کردیم و از برخی حکایت نکردیم.)[1] اکثر مورخین و همة مفسرین معتقدند که اسامی همة پیامبران موجود نیست و به تصریح آیة فوق اسامی برخی از آنان ذکر نشده است. ولی در آیاتی به طور ضمنی کثرت و فزونی آنان را یادآور میشود چنانکه میفرماید:( و همانا بر انگیختیم از هر امتی پیامبری را[2]) یا( و برای هر قوم رهنمایی[3] ) است. مفاد صریح این آیات این است که در میان همة اقوام و امتها و اجتماعات بشری، از روز نخست تا زمان پیامبر خاتم پیوسته از جانب خداوند پیامبرانی برگزیده شدهاند و با توجه به تعدد و کثرت اقوام و اجتماعات بشری چه در یک عصر و زمان چه در دورههای مختلف تاریخ، نتیجه میگیریم که از جانب خداوند پیامبران زیادی مبعوث گردیدهاند، هر چند شمارة دقیق آنان از نظر قرآن تعیین نگردیده است لکن در روایات شماره و عدد پیامبران به یکصد و بیست و چهار هزار بالغ میشود. شیخ صدوق یکی از علمای طراز اول شیعه در کتاب عقاید خود که چکیده و عصاره روایات است میگوید: عقیده ما بر این است که 124000 پیامبر از جانب خدا مبعوث گردیده و هر پیامبری برای خود وصی و جانشینی داشت که هدایت امتش را پس از خود به او واگذار میکرد و معتقدیم که همة آنان با برنامة حق و استوار از جانب خدا برانگیخته شدهاند گفتار آنان، گفتار خدا و فرمان آنان، فرمان خدا میباشد و مخالفت با آنان مخالفت با خدا است. سخنان آنان همگی از جانب خدا و وحی او بوده است و در این میان پنج پیامبر درخشندگی خاصی دارند و آسیاب نبوت بر محور آنان میچرخد و همگی صاحبان شریعت بوده و شریعت هر یک از آنها با شریعت بعدی نسخ گردیده و این پنج نفر عبارتند از نوح علیه السّلام ابراهیم علیه السّلام موسی علیه السّلام عیسی علیه السّلام و محمد صلی الله علیه و آله آنان پیامبران اولوالعزمند و حضرت محمد، سرور و برترین آنها است، با آئین حق آمده و گذشتگان را تصدیق کرده است.[4] علت کثرت و تعدد انبیاء را نیز در دو عامل زمانی و مکانی میتوان خلاصه کرد: از آنجا که مردم در نقاط مختلف زمین زندگی میکنند، هر منطقهای برای خود پیامبری داشته و از جهت آنکه بشر رو به تکامل بوده و هر چه قدرتش در درک و فهم بیشتر میشده است به دینی کاملتر و جامعتر نیازمند میشده خداوند هم توسط پیامبری آئینی کاملتر برایشان میفرستاد. اما اسامی پیامبرانی که در قرآن آمده 26 نفرند که عبارتند از:1. حضرت آدم علیه السّلام 2. حضرت نوح علیه السّلام 3. حضرت ادریس علیه السّلام 4. حضرت هود علیه السّلام 5. حضرت صالح علیه السّلام 6. حضرت ابراهیم علیه السّلام 7. حضرت لوط علیه السّلام 8. حضرت اسماعیل علیه السّلام 9. حضرت الیسع علیه السّلام 10. حضرت ذوالکفل علیه السّلام 11. حضرت الیاس علیه السّلام 12. حضرت یونس علیه السّلام 13. حضرت اسحاق علیه السّلام 14. حضرت یعقوب علیه السّلام 15. حضرت یوسف علیه السّلام 16. حضرت شعیب علیه السّلام 17. حضرت موسی علیه السّلام 18. حضرت هارون علیه السّلام 19. حضرت داوود علیه السّلام 20. حضرت ایوب علیه السّلام 21. حضرت سلیمان علیه السّلام 22. حضرت زکریا علیه السّلام 23. حضرت یحیی علیه السّلام 24. حضرت اسماعیل صادق الوعد[5] علیه السّلام 25. حضرت عیسی علیه السّلام 26. حضرت محمد صلی الله علیه و آله البته برخی از پیامبران دو نام دارند: ذوالکفل همان یوشع بن نون وصی حضرت موسی است و یعقوب همان اسرائیل است و یونس همان ذوالنون و عیسی همان مسیح است. علاوه بر اینها که ذکر شد از برخی نیز به کنایه یاد شده است مثلاً در قرآن میفرماید:( ندیدی گروهی از بنی اسرائیل را که به پیامبر خود گفتند برای ما فرماندهی برانگیز[6]) که مفسران میگویند منظور از آن یا شمعون یا یوشع یا اسماعیل است و در آیة ( مثل آنکس که بر دهی عبور کرد که ویران شده بود[7]) مفسران میگویند مقصود عزیز یا ارمیا یا خضر است. و در مورد آیة( بنده ای از بندگان ما را یافتند که به او از جانب خود رحمتی داده بودیم و از نزد خود او را دانش آموخته بودیم[8]) مفسران میگویند مقصود حضرت خضر است[9]. معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر: 1. جلد دهم، منشور جاوید، شیخ جعفر سبحانی. 2. بحار الانوار، ج11، باب1، حدیث65. 3. مجمع البیان، ج1، ص350 و370 . [1] . غافر/78. [2] . نحل/36. [3] . رعد/7. [4] . صدوق، اعتقادات، تهران، انتشارات علمیة اسلامی، بیتا، ص113. [5] . اسماعیل صادق الوعد، با اسماعیل پسر حضرت ابراهیم متفاوت است. [6] . بقره/246. [7] . بقره/259. [8] . کهف/65. [9] . سبحانی، جعفر، منشور جاوید، قم، مؤسسة امام صادق علیه السّلام ، چاپ اول، پائیز70، ج 10، ص134 129. با تصرف و تلخیص.
آیا اسامی 124 هزار پیامبر مشخص میباشد؟ و نام چندتا از آنان در قرآن آمده است؟
قرآن کریم میفرماید:( و به تحقیق فرستادیم رسولانی را قبل، از تو از بعضی از آنها برای تو حکایت کردیم و از برخی حکایت نکردیم.)[1]
اکثر مورخین و همة مفسرین معتقدند که اسامی همة پیامبران موجود نیست و به تصریح آیة فوق اسامی برخی از آنان ذکر نشده است. ولی در آیاتی به طور ضمنی کثرت و فزونی آنان را یادآور میشود چنانکه میفرماید:( و همانا بر انگیختیم از هر امتی پیامبری را[2]) یا( و برای هر قوم رهنمایی[3] ) است. مفاد صریح این آیات این است که در میان همة اقوام و امتها و اجتماعات بشری، از روز نخست تا زمان پیامبر خاتم پیوسته از جانب خداوند پیامبرانی برگزیده شدهاند و با توجه به تعدد و کثرت اقوام و اجتماعات بشری چه در یک عصر و زمان چه در دورههای مختلف تاریخ، نتیجه میگیریم که از جانب خداوند پیامبران زیادی مبعوث گردیدهاند، هر چند شمارة دقیق آنان از نظر قرآن تعیین نگردیده است لکن در روایات شماره و عدد پیامبران به یکصد و بیست و چهار هزار بالغ میشود.
شیخ صدوق یکی از علمای طراز اول شیعه در کتاب عقاید خود که چکیده و عصاره روایات است میگوید: عقیده ما بر این است که 124000 پیامبر از جانب خدا مبعوث گردیده و هر پیامبری برای خود وصی و جانشینی داشت که هدایت امتش را پس از خود به او واگذار میکرد و معتقدیم که همة آنان با برنامة حق و استوار از جانب خدا برانگیخته شدهاند گفتار آنان، گفتار خدا و فرمان آنان، فرمان خدا میباشد و مخالفت با آنان مخالفت با خدا است. سخنان آنان همگی از جانب خدا و وحی او بوده است و در این میان پنج پیامبر درخشندگی خاصی دارند و آسیاب نبوت بر محور آنان میچرخد و همگی صاحبان شریعت بوده و شریعت هر یک از آنها با شریعت بعدی نسخ گردیده و این پنج نفر عبارتند از نوح علیه السّلام ابراهیم علیه السّلام موسی علیه السّلام عیسی علیه السّلام و محمد صلی الله علیه و آله آنان پیامبران اولوالعزمند و حضرت محمد، سرور و برترین آنها است، با آئین حق آمده و گذشتگان را تصدیق کرده است.[4] علت کثرت و تعدد انبیاء را نیز در دو عامل زمانی و مکانی میتوان خلاصه کرد:
از آنجا که مردم در نقاط مختلف زمین زندگی میکنند، هر منطقهای برای خود پیامبری داشته و از جهت آنکه بشر رو به تکامل بوده و هر چه قدرتش در درک و فهم بیشتر میشده است به دینی کاملتر و جامعتر نیازمند میشده خداوند هم توسط پیامبری آئینی کاملتر برایشان میفرستاد.
اما اسامی پیامبرانی که در قرآن آمده 26 نفرند که عبارتند از:1. حضرت آدم علیه السّلام 2. حضرت نوح علیه السّلام 3. حضرت ادریس علیه السّلام 4. حضرت هود علیه السّلام 5. حضرت صالح علیه السّلام 6. حضرت ابراهیم علیه السّلام 7. حضرت لوط علیه السّلام 8. حضرت اسماعیل علیه السّلام 9. حضرت الیسع علیه السّلام 10. حضرت ذوالکفل علیه السّلام 11. حضرت الیاس علیه السّلام 12. حضرت یونس علیه السّلام 13. حضرت اسحاق علیه السّلام 14. حضرت یعقوب علیه السّلام 15. حضرت یوسف علیه السّلام 16. حضرت شعیب علیه السّلام 17. حضرت موسی علیه السّلام 18. حضرت هارون علیه السّلام 19. حضرت داوود علیه السّلام 20. حضرت ایوب علیه السّلام 21. حضرت سلیمان علیه السّلام 22. حضرت زکریا علیه السّلام
23. حضرت یحیی علیه السّلام 24. حضرت اسماعیل صادق الوعد[5] علیه السّلام 25. حضرت عیسی علیه السّلام 26. حضرت محمد صلی الله علیه و آله
البته برخی از پیامبران دو نام دارند: ذوالکفل همان یوشع بن نون وصی حضرت موسی است و یعقوب همان اسرائیل است و یونس همان ذوالنون و عیسی همان مسیح است.
علاوه بر اینها که ذکر شد از برخی نیز به کنایه یاد شده است مثلاً در قرآن میفرماید:( ندیدی گروهی از بنی اسرائیل را که به پیامبر خود گفتند برای ما فرماندهی برانگیز[6]) که مفسران میگویند منظور از آن یا شمعون یا یوشع یا اسماعیل است و در آیة ( مثل آنکس که بر دهی عبور کرد که ویران شده بود[7]) مفسران میگویند مقصود عزیز یا ارمیا یا خضر است.
و در مورد آیة( بنده ای از بندگان ما را یافتند که به او از جانب خود رحمتی داده بودیم و از نزد خود او را دانش آموخته بودیم[8]) مفسران میگویند مقصود حضرت خضر است[9].
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. جلد دهم، منشور جاوید، شیخ جعفر سبحانی.
2. بحار الانوار، ج11، باب1، حدیث65.
3. مجمع البیان، ج1، ص350 و370 .
[1] . غافر/78.
[2] . نحل/36.
[3] . رعد/7.
[4] . صدوق، اعتقادات، تهران، انتشارات علمیة اسلامی، بیتا، ص113.
[5] . اسماعیل صادق الوعد، با اسماعیل پسر حضرت ابراهیم متفاوت است.
[6] . بقره/246.
[7] . بقره/259.
[8] . کهف/65.
[9] . سبحانی، جعفر، منشور جاوید، قم، مؤسسة امام صادق علیه السّلام ، چاپ اول، پائیز70، ج 10، ص134 129. با تصرف و تلخیص.
- [سایر] اسامی 124 هزار پیامبر در کدام کتابها و کجاها آمده است؟ آیا تمام آنها معجزه داشتند؟
- [سایر] چرا خداوند 124 هزار پیامبر برای ما فرستاد؟
- [سایر] اسامی قرآن و دلیل داشتن این اسامی چیست؟
- [سایر] اسامی قرآن را بیان فرمایید.
- [سایر] اسامی قیامت در قرآن را نام ببرید.
- [سایر] اسامی قیامت در قرآن کریم کدامند؟
- [سایر] اسامی قیامت در قرآن را نام ببرید.
- [سایر] تعبیرات مختلف قرآن از (اسامی مشهور) دوزخ چیست؟
- [سایر] آیا اسامی اهلبیت علیهمالسّلام به صورت صریح در قرآن آمده؟
- [سایر] سر عدم تصریح اسامی معصومین (علیهمالسّلام) در قرآن چیست؟
- [آیت الله علوی گرگانی] گذاشتن قرآن روی عین نجس مانند خون و مردار، اگرچه آن عین نجس خشک باشد، حرام است و برداشتن قرآن از روی آن واجب میباشد.
- [آیت الله بروجردی] گذاشتن قرآن روی عین نجس مانند خون و مردار اگر چه آن عین نجس خشک باشد حرام است و برداشتن قرآن از روی آن واجب میباشد.
- [آیت الله اردبیلی] گذاشتن قرآن روی عین نجس مانند خون و مردار اگرچه آن عین نجس خشک باشد، حرام است و برداشتن قرآن از روی آن واجب میباشد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر بر بدن کسی که جنب است آیه قرآن یا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد، حرام است دست به آن نوشته بگذارد و اگر بخواهد غسل کند، باید آب را به گونهای به بدن برساند که دست او به نوشته نرسد و اسامی مبارک پیامبران و امامان و حضرت زهرا علیهمالسلام به احتیاط واجب حکم اسم خدا را دارند.
- [آیت الله اردبیلی] کسی که وضو ندارد، بنابر احتیاط واجب نباید اسم خداوند متعال و صفات خاصه او را به هر زبانی نوشته شده باشد لمس نماید و همچنین بنابر احتیاط مستحب، نباید اسم مبارک پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم و امامان علیهمالسلام و حضرت زهرا علیهاالسلام را بدون وضو لمس کند، ولی اگر اسامی معصومین علیهمالسلام در نامگذاری اشخاص دیگر به کار رفته باشند، لمس آنها بدون وضو اشکال ندارد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر بدهی واقعاً معیّن باشد، ولی بدهکار و طلبکار در موقع حوالهدادن، مقدار آن یا جنس آن را ندانند حواله صحیح است، مثلاً اگر طلب کسی را در دفتر نوشته باشد و پیش از دیدن دفتر آن طلب مشخّص را حواله بدهد، حواله صحیح میباشد.
- [آیت الله علوی گرگانی] توقّف درمسجد ورساندن جایی از بدن بخطّ قرآن و کارهای دیگری که بر حائض حرام است، بر نفسأ هم حرام است، و آنچه بر حائض واجب ومستحبّ ومکروه است، بر نفسأ هم واجب ومستحبّ ومکروه میباشد.
- [آیت الله علوی گرگانی] آوازی که مخصوص مجالس لهو وبازیگری است، غنا وحرام میباشد، و اگر نوحه یا روضه یا قرآن را هم با غنا بخوانند، حرام است وامّا اگر آن را با صدای خوب بخوانند اشکال ندارد.
- [آیت الله اردبیلی] جنب وقتی که دعای کمیل میخواند، نباید آیه (أفمن کان مؤمنا کمن کان فاسقا لا یستوون) را که آیه هجدهم سوره سجده میباشد، بخواند؛ ولی اگر آن را به قصد قرآن نخواند، اشکال ندارد، اگرچه نخواندن آن بهتر است.
- [آیت الله خوئی] آوازی که مخصوص مجالس لهو و بازیگری است، غنا و حرام میباشد. اگر نوحه یا روض- ه یا قرآن را هم با غنا بخوانند حرام است ولی اگر آن را با صدای خوب بخوانند که غنا نباشد اشکال ندارد.