اگر اهل واقع‌ نگری به مسائل زندگی باشید متوجه می‌ شوید، ازدواج دانشجویی ویژگی ندارد. زیرا در هر زمان گرفتاری های خاص خود را دارد. بگذریم از اینکه دانشجو یک امتیاز هم دارد و آن نگاه مثبت خانواده‌ ها به اوست. زیرا دانشجویی را نوعی خروج از بلاتکلیفی جوان می‌دانند. ولی آنچه ما را در زحمت انداخته تشریفات عدم توکل و ترسهای بیجا و پُزهای بی‌ثمر است. از آنجا که با فضای دانشجویی آشنا هستیم، صمیمانه عرض می‌ کنیم که دانشجو نباید به خاطر تغییر محیط از هویت دینی و مکتبی خود جدا شود. زیرا علت بسیاری از محرومیت‌ ها کنارگذاری معیارهاست. دانشجو به خاطر تحت تأثیر قرار گرفتن از محیط، ملاک‌ها را فراموش می کند. آنچه جریان دارد توجه به زیبایی، برخورداری مالی، مرتبه تحصیلی و... می ‌باشد. در حالی که هر کس به خاطر ترس از روزی ازدواج نکند دچار سوء ظن به خداست. پس یکی از بهترین رهنمودها این است که : 1) به حکم وظیفه به ازدواج اقدام کنید نه فقط دستور غریزه. 2) از بین دوستان صمیمی در دانشگاه، به کسی که رفتار متین و هماهنگ با دین دارد موضوع را در میان بگذارید که از بستگان خودش (مثل خواهر) یا دیگران معرفی کند. این موضوع یک خاصیت دارد که این واسطه می‌ تواند شرایط شما را درک کند و حامی شما باشد در این مرتبه اصلاً حیاء نکنید، چون گناه حیاء دارد نه اطاعت . 3) اگر مورد دیگری را خودتان انتخاب کردید با دفتر نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه در میان بگذارید. زیرا نباید خواستگاری ها به صورت مشخص شایع گردد. 4) بسیاری از بستگان خود دانشجویان وقتی می‌ بینید فلانی در دانشگاه قبول شده و فردی مثبت است. حاضرند با شرائط ساده و به صورت عقلای، دخترشان را به همسری دانشجو درآورند اما پُزهای بی‌ثمر همین جا آشکار می ‌شود و غرور محرومیت می‌ آورد. چرا که دانشجو در این وقت می‌ گوید من حالا فلان و بهمان شده‌ ام و دیگر دختر خانه‌دار یاد دپیلم نمی ‌گیرم. در حالی که اینها همه نا آگاهی از اصول همسرداری است همسر خوب در تحصیل دانشگاهی نهفته نیست.. 5) از تجربه بعضی از دانشجویان متعهد و مؤمن که اکنون ازدواج کرده‌ اند و در بین خودتان هستند استفاده کنید. 6) این قاعده را هم به ذهن بسیارید که ازدواج ارتباط جدید است و ارتباط جدید امکانات جدید می ‌آفریند. این همارن یاری خداست . 7) با کم گرفتن واحدهای درسی می ‌توانید بعد از ظهرها کاری انجام دهید و به معیشت زندگی هم کمک کنید. 8) درباره ازدواج موقت، باید بدانید که هر حکمی زمینه‌ هایی می ‌خواهد که در آن ظرف، احکام اجرا می‌ شود. و این نوع ازدواج هم ثبت می ‌شود و مسئولیت‌ هایی دارد. 9) چون ازدواج به حکم وظیفه تجلّی تقوی می ‌باشد، مانع‌ ها برداشته می‌ شود و مشکلات آسان می ‌شود. در سوره طلاق می‌ خوانیم و مَنْ یتق الله یجعل له فخرجاً هر کس تقوی‌ داشته باشد خدا راهی برای خروج از مشکلاتش می‌ گشاید. 10) این توقع که در اولین مراحل و موارد موفق شوید را، کنار بگذارید. منبع:سایت انوار طاها
اگر اهل واقع نگری به مسائل زندگی باشید متوجه می شوید، ازدواج دانشجویی ویژگی ندارد. زیرا در هر زمان گرفتاری های خاص خود را دارد. بگذریم از اینکه دانشجو یک امتیاز هم دارد و آن نگاه مثبت خانواده ها به اوست. زیرا دانشجویی را نوعی خروج از بلاتکلیفی جوان میدانند. ولی آنچه ما را در زحمت انداخته تشریفات عدم توکل و ترسهای بیجا و پُزهای بیثمر است.
از آنجا که با فضای دانشجویی آشنا هستیم، صمیمانه عرض می کنیم که دانشجو نباید به خاطر تغییر محیط از هویت دینی و مکتبی خود جدا شود. زیرا علت بسیاری از محرومیت ها کنارگذاری معیارهاست. دانشجو به خاطر تحت تأثیر قرار گرفتن از محیط، ملاکها را فراموش می کند. آنچه جریان دارد توجه به زیبایی، برخورداری مالی، مرتبه تحصیلی و... می باشد. در حالی که هر کس به خاطر ترس از روزی ازدواج نکند دچار سوء ظن به خداست.
پس یکی از بهترین رهنمودها این است که :
1) به حکم وظیفه به ازدواج اقدام کنید نه فقط دستور غریزه.
2) از بین دوستان صمیمی در دانشگاه، به کسی که رفتار متین و هماهنگ با دین دارد موضوع را در میان بگذارید که از بستگان خودش (مثل خواهر) یا دیگران معرفی کند.
این موضوع یک خاصیت دارد که این واسطه می تواند شرایط شما را درک کند و حامی شما باشد در این مرتبه اصلاً حیاء نکنید، چون گناه حیاء دارد نه اطاعت .
3) اگر مورد دیگری را خودتان انتخاب کردید با دفتر نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه در میان بگذارید. زیرا نباید خواستگاری ها به صورت مشخص شایع گردد.
4) بسیاری از بستگان خود دانشجویان وقتی می بینید فلانی در دانشگاه قبول شده و فردی مثبت است. حاضرند با شرائط ساده و به صورت عقلای، دخترشان را به همسری دانشجو درآورند اما پُزهای بیثمر همین جا آشکار می شود و غرور محرومیت می آورد. چرا که دانشجو در این وقت می گوید من حالا فلان و بهمان شده ام و دیگر دختر خانهدار یاد دپیلم نمی گیرم. در حالی که اینها همه نا آگاهی از اصول همسرداری است همسر خوب در تحصیل دانشگاهی نهفته نیست..
5) از تجربه بعضی از دانشجویان متعهد و مؤمن که اکنون ازدواج کرده اند و در بین خودتان هستند استفاده کنید.
6) این قاعده را هم به ذهن بسیارید که ازدواج ارتباط جدید است و ارتباط جدید امکانات جدید می آفریند. این همارن یاری خداست .
7) با کم گرفتن واحدهای درسی می توانید بعد از ظهرها کاری انجام دهید و به معیشت زندگی هم کمک کنید.
8) درباره ازدواج موقت، باید بدانید که هر حکمی زمینه هایی می خواهد که در آن ظرف، احکام اجرا می شود. و این نوع ازدواج هم ثبت می شود و مسئولیت هایی دارد.
9) چون ازدواج به حکم وظیفه تجلّی تقوی می باشد، مانع ها برداشته می شود و مشکلات آسان می شود. در سوره طلاق می خوانیم و مَنْ یتق الله یجعل له فخرجاً هر کس تقوی داشته باشد خدا راهی برای خروج از مشکلاتش می گشاید.
10) این توقع که در اولین مراحل و موارد موفق شوید را، کنار بگذارید.
منبع:سایت انوار طاها
- [سایر] آیا به وام ازدواج ، وام دانشجویی، خمس تعلق میگیرد؟
- [سایر] پس از دانشجویی باید به سربازی بروم در حالی که نیاز به ازدواج دارم چه کنم ؟
- [سایر] برای مقابله با شبهات و رسیدن به یقینی که هیچ شکی نتواند در آن خللی ایجاد کند غیر از راه مطالعه و تحقیق چه راهی را پیشنهاد میکنید؟
- [سایر] چرا قرآن ازدواج موقت را به کسانی که شرایط ازدواج دائم را ندارند پیشنهاد نکرده است؟
- [سایر] چه اقداماتی در تسهیل و بهداشت خواب مؤثر است؟
- [سایر] چه اقداماتی در تسهیل و بهداشت خواب مؤثر است؟
- [سایر] دانشجویی هستم که نمی توانم درس های خود را یاد بگیرم یا حفظ کنم و انگیزه یادگیری در من از بین رفته است؛ لطفاً یک راهی بگویید که این انگیزه به من بر گردد. ممنون.
- [آیت الله سبحانی] دانشجویی سؤال می کند که موقعیت زمانی من ایجاب می کند در تمام فصول تحصیلی وقت نماز صبح در اتوبوس راهی مقصد شبستر باشم در شیوه انجام فریضه صبح چه تکلیفی داریم؟
- [سایر] روابط دو دانشجویی که با توافق خود و والدین قصد دارند در پایان تحصیلات با هم ازدواج کنند، چگونه است؟
- [سایر] آیا اسلام موافق و مشوّق توسعه است؟ کدام مفاهیم اسلامی توسعه را تسهیل و ترغیب میکنند؟
- [آیت الله سبحانی] اگر محلی دو راه داشته باشد، یک راه آن کمتر از هشت فرسخ و راه دیگر آن هشت فرسخ یا بیشتر باشد، چنانچه انسان از راهی که هشت فرسخ است به آنجا برود، باید نماز را شکسته بخواند و اگر از راهی که هشت فرسخ نیست برود، باید تمام بخواند.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر محلی دو راه داشته باشد؛ یک راه آن کمتر از هشت فرسخ و راه دیگر آن هشت فرسخ یا بیشتر باشد؛ چنانچه انسان از راهی که هشت فرسخ است به آنجا برود؛ باید نماز را شکسته بخواند و اگر از راهی که هشت فرسخ نیست برود؛ باید تمام بخواند.
- [آیت الله خوئی] اگر محلی دو راه داشته باشد، یک راه آن کمتر از هشت فرسخ و راه دیگر آن هشت فرسخ یا بیشتر باشد، چنانچه انسان از راهی که هشت فرسخ است به آنجا برود، باید نماز را شکسته بخواند، و اگر از راهی که هشت فرسخ نیست برود، باید تمام بخواند.
- [آیت الله اردبیلی] اگر محلّی دو راه داشته باشد که یک راه آن کمتر از هشت فرسخ و راه دیگر آن هشت فرسخ یا بیشتر باشد، چنانچه انسان از راهی که هشت فرسخ است به آنجا برود، باید نماز را شکسته بخواند و اگر از راهی که هشت فرسخ نیست برود، باید تمام بخواند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر محلی دو راه داشته باشد، یک راه آن کمتر از هشت فرسخ و راه دیگر آن هشت فرسخ یا بیشتر باشد، چنانچه انسان از راهی که هشت فرسخ یا بیشتر است به آنجا برود، باید نماز را شکسته بخواند و اگر از راهی که هشت فرسخ نیست برود، باید تمام بخواند.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر محلّی دو راه داشته باشد، یک راه آن کمتر از هشت فرسخ و راه دیگر آن هشت فرسخ یا بیشتر باشد، چنانچه انسان از راهی که هشت فرسخ است به آنجا برود، باید نماز را شکسته بخواند و اگر از راهی که هشت فرسخ نیست برود، باید تمام بخواند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر محلی دو راه داشته باشد، یک راه آن کمتر از هشت فرسخ، و راه دیگر آن هشت فرسخ یا بیشتر باشد، چنان چه انسان از راهی که هشت فرسخ است به آنجا برود، باید نماز را شکسته بخواند. و اگر از راهی که هشت فرسخ نیست برود، باید نماز را تمام بخواند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر محلی دو راه داشته باشد یک راه آن کمتر از هشت فرسخ و راه دیگر آن هشت فرسخ یا بیشتر باشد چنانچه انسان از راهی که هشت فرسخ است به آنجا برود باید نماز را شکسته بخواند و اگر از راهی که هشت فرسخ نیست برود باید تمام بخواند.
- [آیت الله مظاهری] اگر محلی دو راه داشته باشد یک راه آن کمتر از هشت فرسخ و راه دیگر آن هشت فرسخ یا بیشتر باشد، چنانچه انسان از راهی که هشت فرسخ است به آنجا برود باید نماز را شکسته بخواند و اگر از راهی که هشت فرسخ نیست برود، باید تمام بخواند.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر محلی دو راه داشته باشد یک راه ان کمتر از هشت فرسخ و راه دیگر ان هشت فرسخ یا بیشتر باشد چنانچه انسان از راهی که هشت فرسخ است به ان جا برود باید نماز را شکسته بخواند و اگر از راهی که هشت فرسخ نیست برود باید تمام بخواند